Hic Kimseyi Senin Kadar Sevmedim

Seni gördüm,

toy bir çocuktu yüreğim

henüz yağmur yağmamış buluttum

Hiç kimseyi senin kadar sevmedim

Tutsaktım,

Yok pahasına bir gemiye satıldım

sonra gözlerimi sattım,

Hiç kimseyi senin kadar sevmedim






Yalnızlığıma

nice zaman

silah çektim, süngü tuttum

Dağların zirvesinde destan,

çöllerin ortasında ağıttım

Hiç kimseyi senin kadar sevmedim






Yakacak diye gözlerin, kalbimi

ellerinin nârına

kendim attım

Senden duydum en güzelini sözlerin

en tatlı yudumları

senden yuttum

Hiç kimseyi senin kadar sevmedim






Sevdan için

her gül mevsiminde

arzu arzu,

umut umuttum

Gördüğüm her renkte rengini gördüm

Duyduğum her seste adına

türküler tuttum

Hiç kimseyi senin kadar sevmedim






Akrep düştü gecelerime

Gelirsin tutkusuyla

yıldızlarını göğün

birer birer uyuttum

Adından başka

isimleri

kelimeleri

harfleri

Adından başka

Bütün bildiklerimi unuttum

Hiç kimseyi senin kadar sevmedim






Ben,

hiç kimseyi

senin kadar sevmedim




Mustafa Hatipler