Dev Bayrak

Dev Bayrak[/b]


Beş yıldan beridir uzakdoğu ile ilgileniyorum , Koreyede bir çok kez gittim (7 kere) ve orda bize verilecek desteği tahmin edebiliyordum Bu sebeple dünya kupası başlamadan önce değişik kuruluşlarla diyaloga geçip dev Türkiye bayrağı aradım ama hiç birisinden olumlu cevap alamadım, tanınan çaplı bayrak imalatçılarına ulaştım, onların kanalı ile de bir sonuca ulaşamadımHepsi ticari gözle bakıp yeni bir bayrak yaptırın diyorduSonunda Kılavuz bayrağa ulaştım bana yardımcı olmak için daha evvel bayrak yaptığı müşterilerine yazılar yazdı ve ilgilendi fakat o da olumlu bir sonuç alamadıBu arada dünya kupası başladı ve Koreli hakemin yaptığı hata ile ilk maçı kaybettik Kore aleyhine bir hava oluşmuştuBunun üzerine Kılavuz bayrakla irtibata geçip 20m x 30m ebatlarında bir bayrağı bana ne kadara maledebileceklerini ve ne kadar zamanda yetiştirebileceğini sordumKar gütmeden çok iyi bir fiyat verdi başka yerlerden aldığım fiyatın dörtte biri kadar bir fiyat alınca hemen o sırada Korede bulunan başkanımızı arayıp onayını aldım ve yönetim kurulu üyelerine ulaşıp projeyi anlattım ve maliyeti onların arasında paylaştırıp 5 haziran Çarşamba öğle sonrası acil siparişimi geçtim


Bayrağın imalatı ancak spor salonu büyüklüğünde bir yerde yapılabiliyordu ve bu iş için diğer bayrak imalatı yapan firmalardan takviye eleman alınarak bayrak iki gün içinde yetişti

7 haziran Cuma öğlen bayrak hazırdı akşam ise THY ile Seul e direk uçuş için yerim ayrılmıştıAmacımız Pazar günkü Kostarika maçına bayrağı yetiştirmekti


7 haziran Cuma günü Beşiktaş Süleyman Seba kapalı basketbol sahasında bayrağın tanıtımını yaptıkTüm medyanın konu ile ilgilenmesi bizi mutlu etmişti


Bayrak ve ben cumartesi Seula vardık pazar sabahı da maçın oynanacağı Incon şehrine geçtikMaç başlamadan önce stadyumun girişinde bayrağımızı ilk olarak açtık,dev bayrak etrafında 300e yakın Türk taraftarı ile dalgalanıyor ve taşınıyordu, tam bir coşku hakimdiBayrağı Korede yaşayan Türk vatandaşları ile içeriye soktuk fakat biletler Koreden alındığı için girilen yerde hiç Türk seyircisi yoktu ,hatta Kostarika ağırlığı vardıÇoğunluk Koreli olmakla beraber hepsinin ellerine Kostarika bayrakları tutuşturulmuş ve uzaktan tamamen Kostarikalılarla dolu görüntüsü veren bir yerde idikİstiklal marşımızla beraber bayrağımızı ilk olarak dalgalandırdık,600 metrekarelik dev bayrak sanki göndere çekiliyor gibi elden ele arkaya doğru açılırken yaşadığımız hisleri anlatmaksa imkansız ,müthiş bir duyguyduSonrasında saha içindeki FİFA yetkililerinin problem çıkaracağını fark edip bayrağı Türk seyircilerin olduğu yere geçirdikDevre arasındaki boşlukta takımımız sahada ısınırken ve ikinci yarı başlamadan evvel bayrağımız iki kez daha açıldıMaçın sonucu bizi üzmüştü fakat bayrağı açabildiğim ve sözümü tutabildiğim için rahatlamıştım


Kader maçı Çin Maçı

Çin maçı Seul deydi ve kader maçımızdı, Seul de bizi destekleyen Koreli sayısı çok daha fazlaydı ve daha iyi teşkilatlanmışlardı Maçtan iki gün önce stadın etrafını gezerek keşifler yaptım, amacım Türk taraftarları organize ederek Milli takımımızı stada girerken karşılamak , onlara moral vermek ve hırslandırmaktı Stada futbolcuların giriş yaptığı yol üzerinde yeşillik olan dik bir yamaç keşfettim ,dört yol ağzında olan bu yamaç her yerden görülebiliyordu ve takımın otobüsle geçeceği istikametteydi Dev Türkiye bayrağını o yamaca açabileceğimi hayal ettim


Maç günü bizi destekleyen Koreli taraftarları yamacın olduğu yere topladıkOn kişi bayrağın uçlarından çekerek yamaca tırmandı aşağı köşeleri de on kişi kadar Koreli tutarak bayrağın gergin durmasını sağladık, yaklaşık yarım saat sonra milli takım otobüsü geldiğinde ortalık karnaval yerine döndü, Çin milli takımı da stada girerken şoku yaşamıştır herhaldeBayrak tüm devliğiyle ihtişamıyla gelen geçen tüm seyirciyi selamlıyordu


Çin maçı Seul de olduğu için stat içinde bizi destekleyecek Koreli sayısı daha fazlaydı ve bizimle bağlantılıydıStada onların girdiği kapılardan girdik ve bayrağımızı gene İstiklal marşımızla ve tamamen Kore vatandaşlarının olduğu yerde açtık,fakat bu sefer farklı olan bulunduğumuz yerdeki tüm Koreliler Türk bayraklı tişörtler giymiş ti ve bizi desteklemek için özellikle hazırlanmışlardı


Bu arada Koreliler tarafından bizi desteklemek için kurulan Cafe Daum taraftar topluluğunun gayretlerini de hatırlatmak isterim, Cafe Daum un çalışmalarını ayrı bir başlıkta anlatmak daha uygun olacağı kanaatinde olduğum için kısa geçiyorum


Maç bittiğinde 2tura geçmiştik ve kutlamalarımıza dev bayrak ta eşlik etmiş, zaferin şerefine bir kez daha dalgalanmıştı,bu sırada milli takım oyuncularımızda Koreli ve Türk taraftarlarını selamlamak üzere el ele stadı turluyorlardı


Bir üst tura çıkmış ve Japonya yollarına düşmüştük fakat Dev bayrağı Japonyaya nasıl geçirecektik, bu kadar ağırlığı uçağa vermek çok maliyetli olacaktı bu sebeple Milli takım yetkilileri ile irtibata geçtim sonuçta dev bayrak milli takımımız için ayrılan özel uçakla Japonyaya geçti ve milli takım oteline götürüldü


Japonya maçımız Sendai şehrinde idi ,maç günü sabah şehre vardık ve milli takım oteline gidip bayrağı teslim almak istedik fakat almadan geri dönmeyi uygun bulduk çünki stadın etrafına araba ile yaklaşamıyorduk ve bayrağın yarım saatlik yürüme mesafesinde taşınmasıda mümkün değildiBayrak stadın içine kadar milli takım otobüsü ile beraber geldi ve Japon yetkililer tarafından stadın hemen dışında bize teslim edildi


Hava yağmurluydu ve Türk seyircisi çok azdı işin doğrusu rakip takım Japonyaidi ve Japon taraftarlarda pek dostane durmuyorduBayrağı açmakta tereddüt ettik ve açmadık, rakip ev sahibi idi ve etraf fanatik taraftarlarla doluydu herhangi husumet olayın tadını kaçırabilirdi bizim milletin bayrağa olan düşkünlüğü de malum bu yüzden bayrağı açmayalım diye düşündük


Fakat maç bitiğinde stadın çıkışında dayanamadık ve bayrağı açtık ,Tüm kameralar bizi çekerken Japonca bilen Türk amigolarımız sayesinde Japonca tezahüratlarda bulunup iki ülkenin dostluğunu vurguladık ama ne yazık ki akşamleyin hiçbir kanal bu görüntüleri vermedi,Japon medyası yenilgiyi sindiremedi, daha sonrasında da Milli takımımızla ilgili çok az haber yayınlandı


Çeyrek Final de heyecan iyice artmışı işin doğrusu bu kadar bir başarıyı beklemiyorduk Bayrak futbolcularımız saha içinde ısınırken açıldı sonrasında İstiklal marşımız sırasında açıldıBu arada Emektar Milli amigo Birol la beraber dikmaç uzatmalara gittiğinde bayrak tekrar açılmak üzere hazırdı ,altın golün sonrasında bayrak Japonyada son olarak açıldı


Brezilya maçında aşırı ilgi sebebi ile stadın yakınlarına araba ile girmemiz mümkün olmadı Japonların aşırı kuralcılıkları sebebi ile bayrağı yarım saatlik bir mesafeden iki kişi taşımak zorunda idik ,bu da imkansızdı aracımızı içeri sokmak en azından stada yaklaştırmak için yaptığımız her şey geri tepti ve maç başladı,son anda Türk gazetecilerden aldığımız araç kartı ile stadın otoparkına girdik, Japon görevlilerin yardımı ile de stadın içine kadar ulaştık fakat bu arada ikinci yarı başlamıştı ve bayrağı açamadık sonrasındaki yenilgi bizi üzmüştü fakat herşeye rağmen buralara kadar gelmekte başarı idi ve stadın dışında bayrak bir kez daha açıldı ve halaylar çekildi Fakat bayrağın misyonu bitmemişti son bir maç daha vardı ve rakip dost Kore idi


Bayrağı Kore maçında açabileceğimi biliyordum içimde en ufak bir şüphe yoktu Fakat bayrağı Koreye uçakla götürmek gene problemdi Japonyadan Koreye geçen beş Türk seyircinin yardımıyla dev bayrağı ortak bagajımız olarak uçağa verebildik


Maç günü akşama doğru Tegu şehrine varabildik, dört kişi bayrağı içeri taşıdık girdiğimiz yer Koreli amigoların ve fanatiklerin olduğu kısımdı ,fakat dostluk herşeyden önce geliyordu, amigolarla konuştuk ve anlaştık bizim marşımız sırasında Türk Bayrağı açılacak sonrasında onların bayrağı ve öyle de oldu O anda orda sadece dört tane Türk vardık, rakip takım ev sahibi Kore idi stat hınca hınç kırmızılar giyinmiş Korelilerle doluydu ama dost Koreliler yıllar evvel oralara kadar gelmiş ve onlar için ölmüş atalarımızın, şehitlerimizin hatırını en az bizim kadar sayıyordu ve dostluğun örneğini gösteriyordu


Bayrağın göndere çekilircesine elden ele açıldığını görüp sahaya dönerek hazırolda marşımızı söylemek tarifi imkansız bir duyguydu, kalbim hızla atıyor,şehitlerimizi düşünüyordum bir Tv röportajında da söylediğim gibi o an tüm Türkiyenin hissettiklerini tek başıma hissettim diyebilirim


Maç başlamıştı ben ise bayrağı toparlamak ve düzeltmekle uğraşıyordum birden ortalık sessizleşti Koreliler ağzı açık sahaya bakıyorlardı dönüğümde koşan milli futbolcuları gördüm o an bir kavga veya itişme var zannettim çünkü maçtan evvel böyle bir şey olmasından korkuyordum, sonra anladım ki gol atmışız, içimden tüh dedim dostlar üzüldüler dedim bu kadar da çabuk gol atılmaz ki


Maç üç iki bitmişti ve bayrak son görevine hazırdı,bayrağı düzelttim ve hiç çekinmeden 30 metre uzunluktaki bayrağın uçlarını Koreli taraftarların ellerine tutuşturdum sonrasında işaretimle beraber bayrak tekrar elden ele açılıyordu bu son açılıştı ve bu manzarayı bir kez daha izleyemeyeceğimi bilerek doyasıya bayrağı seyrettim bu sırada iki milli takımın futbolcuları el ele seyircileri selamlıyordu anlatılması imkansızdı ancak yaşanırdı ve onu ben yaşıyordum


Rüya gibiydi yaşadım mı yaşamadım mı bilmiyorum Ne günlerdi ,tarihe geçecek günler ve bende o tarihin içindeydimBu satırları yazarken yüzümdeki tebessümü engelliyemiyorum, umarım milletimiz bundan sonra hep böyle zaferden zafere koşar bizde nasipse görürüz


Bayrağa ne oldu derseniz şu anda temizlendi ve tamir edildi,depomuzda duruyor2004 Portekizi ve 2006 Almanyayı bekliyor, belki aradaki milli maçlarda da açılır , bu kararı da ilerde veririz