...Yakarış...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Unutmak ne dipsiz bir seydir ki, unutanlara unuttuklarını bile unutturuyor

Unutulmak ne acı bir seydir ki, unutulanin unutulusuna aglayisini kimse hatirlamiyor

Unutustan cikarildik her birimiz ,yüzümüz gün yüzüne degeli ,tenimiz günese eriseli beri,
Unutulmaktan alindik unutmaktan sakindik,Hatiri sayilir olduk ,ne var ki,
Unutmak yasamak kadar elimizin altinda,ve unutulmak ölüm kadar yanibasimizda

Ölüm bizi geldigimiz yere ,nisyana götürüyor tekrar

Ölüm unutuslara gömüyor yüzümüzü
Tenimizi tanidiklarimiza yabanci kiliyor,yasarken ölümü anmiyoruz o yüzden
Yasarken ölümle aramiza sahte uzaklar koyuyoruz unutulmak korkusu bu
En cok unutulacagimizi unutuyoruz ve ve herkesin unuttugu anlarda
Hatırlanmaya deger olmadigimiz zamanlarda hatirimizi tek sayanin yaradanimiz oldugunu cabucak unutuyoruz

Sen ki hic unutmadin ve hic unutmazsin bizi, bize senin zikrini unutturma Rabbim

Hatırlaki, toprak ayaginin altindan cekiliyor ellerin son defa dokunuyor güle ve güne
Gözlerinin karasi son kareyi aliyor isiktan ve karanliga hazirlaniyorsun

Gözkapaklarinin kapanisi, seni bir dağın ardına götürecek

Unutmaya ve unutulmaya hazirlaniyorsun

Varligin, incecik dudaklarda bir kuru söze dönüsecek ,O dudaklardan insan sicagini tadamiyacaksin mesela

Hatiran bir tastan ve hüzün renkli bir topraktan ibaret kalacak

Kahkalar seni yanliz birakacak

Mutluluklar seni hesaba katmadan tamam olacak

Sana arkalarini dönecekler

Dönüp yüzüne bakmiyacaklar, senin kokun uzaklarin kokusu olacak

Tenin topragin sogugunu tadacak

Ve gelecek ölüm

Gözleri, gözlerin olacak!
Hatırlaki, yarınki gün seni taze bir toprak yigininin altinda bulacak

Bir gün saatinin akrebi senin uzanamadığın anlara dogru dönecek

Sen olmiyacaksin ,
ve kolundaki saat sensiz zamanlari tirmaniyor olacak

Sulamayi unuttugun cicegin bile ,senden sonra solacak

Yüzüne gün isigi vurmayacak

Hayatinin ebedi rengini ,dar ve sessiz bir boslukta bulacasin

Ya küle dönecek, ya güle dönüşeceksin

Yarinsiz ve sonsuz bir günün yanaginda incecik bir gamze olup kristalleseceksin

Yüzün solacak, ellerin, hiç bir yere varmayacak, parmaklarin, hic bir şey göstermeyecek

Ve ayaklarinin altinda, hep bosluk kalacak

Unutmaki simdi toprak ayaginin altindan cekiliyor,
Yürüdükce,ince bir hesap cizgisine cekiliyorsun

Unutmaki elinle ölüme dokunuyorsun

Elinle ölümü dokuyorsun

Hatırlaki ,gözlerin ölüme bakiyor, gözlerin bir cesedi alacakaranliga tasiyor

Hatırla o zamaniki, sen boz topraklar altinda ,derin unutuslarda eriyorsun

En son kaleminin karanlik izi kalıyor soguk sayfalarda

Ve sözlerin kırık dökük hatiralara dönüşüyor
Solgun bir gül gibi, elden ele dudaktan dudaga dolasiyor

Hatirla, hatırlaki sen sözleri genc kalpleri taze asklara tasiyan ölü bir sairsin

Hatirlaki ,sen masum ve sonsuz bakisli gözlerin kapi aralarinda bekledigi bir babasın

Baba cigliklarini sana eristiremiyor oglun,
Elinin sicagi özlenen sevgilisin sen

Hatirla ,hatırlaki iki rakam arasinda cizilmis egreti bir cizgiye indirgenmissin

Mezar tasin unutuldu, ve hatta mezar tasin bile, seni unuttu diye ve hep baskalari var disarida ,Hep yabancilar geziyor yıkık mezar taslari arasinda

Kimsenin tanidigi degilsin artık, kimsenin özledigi degilsin

Kimsenin beklediği degilsin, kimsenin ardi sira gözyasi döktügü degilsin, kimsenin ölüsüde degilsin

Tipki simdi oldugu gibi oysa sen ve son ne kadarda uzak görünüyordunuz birbirinize

Ey Rabbim senden bir tesehhud miktari ömür, bir LA İLAHE İLLALLAH miktarı ölüm istiyorum senden

LA İLAHE İLLALLAH

Senai Demirci

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	...Yakarış... Unutmak ne dipsiz bir seydir ki, unutanlara unuttuklarını bile unutturuyor Unutulmak ne acı bir seydir ki, unutulanin unutulusuna aglayisini kimse hatirlamiyor Unutustan cikarildik her birimiz ,yüzümüz gün yüzüne degeli ,tenimiz günese eriseli beri, Unutulmaktan alindik unutmaktan sakindik,Hatiri sayilir olduk ,ne var ki, Unutmak yasamak kadar elimizin altinda,ve unutulmak ölüm kadar yanibasimizda Ölüm bizi geldigimiz yere ,nisyana götürüyor tekrarÖlüm unutuslara gömüyor yüzümüzü Tenimizi tanidiklarimiza yabanci kiliyor,yasarken ölümü anmiyoruz o yüzden Yasarken ölümle aramiza sahte uzaklar koyuyoruz unutulmak korkusu bu En cok unutulacagimizi unutuyoruz ve ve herkesin unuttugu anlarda Hatırlanmaya deger olmadigimiz zamanlarda hatirimizi tek sayanin yaradanimiz oldugunu cabucak unutuyoruz Sen ki hic unutmadin ve hic unutmazsin bizi, bize senin zikrini unutturma Rabbim Hatırlaki, toprak ayaginin altindan cekiliyor ellerin son defa dokunuyor güle ve güne Gözlerinin karasi son kareyi aliyor isiktan ve karanliga hazirlaniyorsun Gözkapaklarinin kapanisi, seni bir dağın ardına götürecek Unutmaya ve unutulmaya hazirlaniyorsun Varligin, incecik dudaklarda bir kuru söze dönüsecek ,O dudaklardan insan sicagini tadamiyacaksin mesela Hatiran bir tastan ve hüzün renkli bir topraktan ibaret kalacak Kahkalar seni yanliz birakacak Mutluluklar seni hesaba katmadan tamam olacak Sana arkalarini dönecekler Dönüp yüzüne bakmiyacaklar, senin kokun uzaklarin kokusu olacak Tenin topragin sogugunu tadacak Ve gelecek ölüm Gözleri, gözlerin olacak! Hatırlaki, yarınki gün seni taze bir toprak yigininin altinda bulacak Bir gün saatinin akrebi senin uzanamadığın anlara dogru dönecek Sen olmiyacaksin , ve kolundaki saat sensiz zamanlari tirmaniyor olacak Sulamayi unuttugun cicegin bile ,senden sonra solacak Yüzüne gün isigi vurmayacak Hayatinin ebedi rengini ,dar ve sessiz bir boslukta bulacasin Ya küle dönecek, ya güle dönüşeceksin Yarinsiz ve sonsuz bir günün yanaginda incecik bir gamze olup kristalleseceksin Yüzün solacak, ellerin, hiç bir yere varmayacak, parmaklarin, hic bir şey göstermeyecek Ve ayaklarinin altinda, hep bosluk kalacak Unutmaki simdi toprak ayaginin altindan cekiliyor, Yürüdükce,ince bir hesap cizgisine cekiliyorsun Unutmaki elinle ölüme dokunuyorsun Elinle ölümü dokuyorsun Hatırlaki ,gözlerin ölüme bakiyor, gözlerin bir cesedi alacakaranliga tasiyor Hatırla o zamaniki, sen boz topraklar altinda ,derin unutuslarda eriyorsun En son kaleminin karanlik izi kalıyor soguk sayfalarda Ve sözlerin kırık dökük hatiralara dönüşüyor Solgun bir gül gibi, elden ele dudaktan dudaga dolasiyor Hatirla, hatırlaki sen sözleri genc kalpleri taze asklara tasiyan ölü bir sairsin Hatirlaki ,sen masum ve sonsuz bakisli gözlerin kapi aralarinda bekledigi bir babasın Baba cigliklarini sana eristiremiyor oglun, Elinin sicagi özlenen sevgilisin sen Hatirla ,hatırlaki iki rakam arasinda cizilmis egreti bir cizgiye indirgenmissin Mezar tasin unutuldu, ve hatta mezar tasin bile, seni unuttu diye ve hep baskalari var disarida ,Hep yabancilar geziyor yıkık mezar taslari arasinda Kimsenin tanidigi degilsin artık, kimsenin özledigi degilsin Kimsenin beklediği degilsin, kimsenin ardi sira gözyasi döktügü degilsin, kimsenin ölüsüde degilsin Tipki simdi oldugu gibi oysa sen ve son ne kadarda uzak görünüyordunuz birbirinize Ey Rabbim senden bir tesehhud miktari ömür, bir LA İLAHE İLLALLAH miktarı ölüm istiyorum senden LA İLAHE İLLALLAH Senai Demirci