Rabbim! Ey Rabbim!

Rabbim! Ey rabbim!

Kulların nereye koşuyor?

Karanlığa sevdalı çoğu,güneşi görmüyor

Kör kuyulara düşmüş ,

Girdaplarda boğuluyor da farketmiyor

Güneşe dönmüş sırtını, gözlerini kapamış

Gönül fidanları çürümüş, çiçek vermiyor

Merhamet pınarları kurumuş,akmıyor

Acı,zulüm sağnak olmuş, dinmiyor

Nefse köle olmuş her beden

Nefsi sever olmuş

Ben de bu kervanda sürünen şaşkın

Tek sığınağım sen

Dermanım sen, huzurum sen

Huzur kuşlarım uçtu bir bir

Gönlümün feri kaçtı

Derdime derman kayıp

Neşem ağlar hıçkırarak

Hüzün gömleğini giydim

AffetRabbim!

Aşkınla dağlayamadım kalbimi

Yokluğumu varlığınla var edemedim

Affet! nakşımda suretini gördüğüm

Rahmeti sonsuz rabbim,

Ben kapında toz paresi,biçare kıtmir

Affet!,özümdeki anlam

Affet! azametiyle, acziyetimin çığlık çığlık kaldığı

Affet!, ne olur

Biz biçare, biz günah denizine gark olmuş kullarını affet!


amin



alıntı