Bediüzzaman'dan Vecizeler..

Dünya madem fânidir

Hem madem ömür kısadır

Hem madem gayet lüzumlu vazifeler çoktur

Hem madem hayat-ı ebediye burada kazanılacaktır

Hem madem dünya sahipsiz değil

Hem madem şu misafirhane-i dünyanın gayet Hakîm ve Kerîm bir müdebbiri var

Hem madem ne iyilik ve ne fenalık cezasız kalmayacaktır

Hem madem "Allah kimseye gücünden fazlasını yüklemez" (Bakara Sûresi, 2:286)

sırrınca teklif-i mâlâyutak yoktur

Hem madem zararsız yol, zararlı yola müreccahtır

Hem madem dünyevî dostlar ve rütbeler kabir kapısına kadardır



Elbette, en bahtiyar odur ki, dünya için âhireti unutmasın, âhiretini dünyaya feda etmesin, hayat-ı ebediyesini hayat-ı dünyeviye için bozmasın, mâlâyâni şeylerle ömrünü telef etmesin, kendini misafir telâkki edip misafirhane sahibinin emirlerine göre hareket etsin, selâmetle kabir kapısını açıp saadet-i ebediyeye girsin



Bediüzzaman Said Nursi

1- Marîz bir asrın, hasta bir unsurun, alîl bir uzvun reçetesi; ittiba'-ı Kur'andır

2- Azametli bahtsız bir kıt'anın, şanlı tali'siz bir devletin, değerli sahibsiz bir kavmin reçetesi; ittihad-ı İslâmdır

3- Arzı ve bütün nücum ve şümusu tesbih taneleri gibi kaldıracak ve çevirecek kuvvetli bir ele mâlik olmayan kimse, kâinatta dava-yı halk ve iddia-yı icad edemez Zira herşey, herşeyle bağlıdır

4- Haşirde bütün zevi-l ervahın ihyası; mevt-âlûd bir nevm ile kışta uyuşmuş bir sineğin baharda ihya ve inşasından kudrete daha ağır olamaz Zira kudret-i ezeliye zâtiyedir; tegayyür edemez, acz tahallül edemez, avaik tedahül edemez Onda meratib olamaz, herşey ona nisbeten birdir

5- Sivrisineğin gözünü halkeden, Güneş'i dahi o halketmiştir

- Pirenin midesini tanzim eden, Manzume-i Şemsiyeyi de o tanzim etmiştir

7- Kâinatın te'lifinde öyle bir i'caz var ki; bütün esbab-ı tabiiye farz-ı muhal olarak muktedir birer fâil-i muhtar olsalar, yine kemal-i acz ile o i'caza karşı secde ederek SUBHANEKE LA KUDRETE LENA İNNEKE ENTEL AZİZÜL HAKİM diyeceklerdir

8- Esbaba tesir-i hakikî verilmemiş, vahdet ve celal öyle ister Lâkin mülk cihetinde esbab dest-i kudrete perde olmuştur, izzet ve azamet öyle ister Tâ nazar-ı zahirde, dest-i kudret mülk cihetindeki umûr-u hasise ile mübaşir görülmesin

9- Mahall-i taalluk-u kudret olan herşeydeki melekûtiyet ciheti şeffaftır, nezihtir

10- Âlem-i şehadet, avalim-ül guyub üstünde tenteneli bir perdedir

11- Bir noktayı tam yerinde icad etmek için, bütün kâinatı icad edecek bir kudret-i gayr-ı mütenahî lâzımdır Zira şu kitab-ı kebir-i kâinatın herbir harfinin, bahusus zîhayat herbir harfinin, herbir cümlesine müteveccih birer yüzü, nâzır birer gözü vardır

12- Meşhurdur ki: Hilâl-i îde bakarlardı Kimse birşey görmedi İhtiyar bir zât yemin ederek "Hilâli gördüm" dedi Halbuki gördüğü hilâl değil, kirpiğinin tekavvüs etmiş beyaz bir kılı idi O kıl nerede? Kamer nerede? Harekât-ı zerrat nerede? Fâil-i teşkil-i enva' nerede?

13- Tabiat, misalî bir matbaadır, tâbi' değil; nakıştır, nakkaş değil; kabildir, fâil değil; mistardır, masdar değil; nizamdır, nâzım değil; kanundur, kudret değil; şeriat-ı iradiyedir, hakikat-ı hariciye değil

14- Fıtrat-ı zîşuur olan vicdandaki incizab ve cezbe, bir hakikat-ı cazibedarın cezbesiyledir

15- Fıtrat yalan söylemez Bir çekirdekteki meyelan-ı nümuvv der: "Ben sünbülleneceğim, meyve vereceğim" Doğru söyler Yumurtada bir meyelan-ı hayat var Der: "Piliç olacağım" Biiznillah olur Doğru söyler Bir avuç su, meyelan-ı incimad ile der: "Fazla yer tutacağım" Metin demir onu yalan çıkaramaz; sözünün doğruluğu demiri parçalar Şu meyelanlar, iradeden gelen evamir-i tekviniyenin tecellileridir, cilveleridir

16- Karıncayı emirsiz, arıyı ya'subsuz bırakmayan kudret-i ezeliye; elbette beşeri nebisiz bırakmaz Âlem-i şehadetteki insanlara inşikak-ı Kamer, bir mu'cize-i Ahmediye (ASM) olduğu gibi, mi'rac dahi âlem-i melekûttaki melaike ve ruhaniyata karşı bir mu'cize-i kübra-yı Ahmediyedir ki; nübüvvetinin velayeti bu keramet-i bahire ile isbat edilmiştir ve o parlak zât, berk ve Kamer gibi melekûtta şu'le-feşan olmuştur

17- Kelime-i şehadetin iki kelâmı birbirine şahiddir Birincisi ikincisine bürhan-ı limmîdir; ikincisi birincisine bürhan-ı innîdir

18- Hayat, kesrette bir çeşit tecelli-i vahdettir Onun için ittihada sevkeder Hayat, bir şeyi herşeye mâlik eder

19- Ruh, bir kanun-u zîvücud-u haricîdir, bir namus-u zîşuurdur Sabit ve daim fıtrî kanunlar gibi, ruh dahi âlem-i emirden, sıfat-ı iradeden gelmiş, kudret ona vücud-u hissî giydirmiştir Bir seyyale-i latifeyi o cevhere sadef etmiştir Mevcud ruh, makul kanunun kardeşidir İkisi hem daimî, hem âlem-i emirden gelmişlerdir Şayet nevilerdeki kanunlara kudret-i ezeliye bir vücud-u haricî giydirseydi, ruh olurdu Eğer ruh, vücudu çıkarsa, şuuru başından indirse, yine lâyemut bir kanun olurdu

20- Ziya ile mevcudat görünür, hayat ile mevcudatın varlığı bilinir Herbirisi birer keşşaftır

21- Nasraniyet, ya intifa veya ıstıfa edip İslâmiyet'e karşı terk-i silâh edecektir Nasraniyet birkaç defa yırtıldı, protestanlığa geldi Protestanlık da yırtıldı, tevhide yaklaştı Tekrar yırtılmağa hazırlanıyor Ya intifa bulup sönecek veya hakikî Nasraniyetin esasını câmi' olan hakaik-i İslâmiyeyi karşısında görecek, teslim olacaktır

İşte bu sırr-ı azîme, Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm işaret etmiştir ki: "Hazret-i İsa nâzil olup gelecek, ümmetimden olacak, şeriatımla amel edecektir"

22- Cumhur-u avamı, bürhandan ziyade, me'hazdaki kudsiyet imtisale sevkeder

23- Şeriatın yüzde doksanı -zaruriyat ve müsellemat-ı diniye- birer elmas sütundur Mesail-i içtihadiye-i hilafiye, yüzde ondur Doksan elmas sütun, on altunun himayesine verilmez Kitablar ve içtihadlar Kur'ana dûrbîn olmalı, âyine olmalı; gölge ve vekil olmamalı!

24- Her müstaid; nefsi için içtihad edebilir, teşri' edemez

25- Bir fikre davet, cumhur-u ülemanın kabulüne vâbestedir Yoksa davet bid'attır, reddedilir

26- İnsan fıtraten mükerrem olduğundan, hakkı arıyor Bazan bâtıl eline gelir; hak zannederek koynunda saklar Hakikatı kazarken, ihtiyarsız dalalet başına düşer; hakikat zannederek kafasına giydiriyor

27- Birbirinden eşeff ve eltaf, kudretin çok âyineleri vardır; sudan havaya, havadan esîre, esîrden âlem-i misale, âlem-i misalden âlem-i ervaha, hattâ zamana, fikre tenevvü' ediyor Hava âyinesinde bir kelime milyonlar kelimat olur Kalem-i kudret, şu sırr-ı tenasülü pek acib istinsah ediyor İn'ikas, ya hüviyeti veya hüviyetle mahiyeti tutar Kesifin timsalleri birer meyyit-i müteharriktir Bir ruh-u nuranînin kendi âyinelerinde olan timsalleri, birer hayy-ı murtabıttır; aynı olmasa da, gayrı da değildir

28- Şems hareket-i mihveriyesiyle silkinse, meyveleri düşmez; silkinmezse, yemişleri olan seyyarat düşüp dağılacaktır

29- Nur-u fikir, ziya-yı kalb ile ışıklanıp mezcolmazsa, zulmettir, zulüm fışkırır Gözün muzlim nehar-ı ebyazı, muzii (Haşiye) leyle-i süveyda ile mezcolmazsa basarsız olduğu gibi, fikret-i beyzada süveyda-i kalb bulunmazsa, basiretsizdir

(Haşiye): Meali: Gözün gündüze benzeyen beyazı, geceye benzeyen siyahlığıyla beraber olmazsa; göz, göz olmaz

30- İlimde iz'an-ı kalb olmazsa, cehildir İltizam başka, itikad başkadır

31- Bâtıl şeyleri iyice tasvir, safi zihinleri idlâldir

32- Âlim-i mürşid, koyun olmalı; kuş olmamalı Koyun, kuzusuna süt; kuş, yavrusuna kay verir

33- Bir şey'in vücudu, bütün eczasının vücuduna vâbestedir Ademi ise, bir cüz'ünün ademiyle olduğundan; zaîf adam, iktidarını göstermek için tahrib tarafdarı oluyor, müsbet yerine menfîce hareket ediyor

34- Desatir-i hikmet, nevamis-i hükûmetle; kavanin-i hak, revabıt-ı kuvvetle imtizac etmezse cumhur-u avamda müsmir olamaz

35- Zulüm, başına adalet külâhını geçirmiş; hıyanet, hamiyet libasını giymiş; cihada bagy ismi takılmış, esarete hürriyet namı verilmiş Ezdad, suretlerini mübadele etmişler

36- Menfaat üzerine dönen siyaset, canavardır

37- Aç canavara karşı tahabbüb; merhametini değil, iştihasını açar Hem de diş ve tırnağının kirasını da ister

38- Zaman gösterdi ki: Cennet ucuz değil, Cehennem dahi lüzumsuz değil

39- Dünyaca havas tanınan insanlardaki meziyet, sebeb-i tevazu' ve mahviyet iken; tahakküm ve tekebbüre sebeb olmuştur Fukaranın aczi, avamın fakrı sebeb-i merhamet ve ihsan iken; esaret ve mahkûmiyetlerine müncer olmuştur

40- Bir şeyde mehasin ve şeref hasıl oldukça, havassa peşkeş ederler; seyyiat olsa, avama taksim ederler

41- Gaye-i hayal olmazsa veyahut nisyan veya tenasi edilse; ezhan enelere dönüp etrafında gezerler

42- Bütün ihtilalat ve fesadın asıl madeni ve bütün ahlâk-ı rezilenin muharrik ve menba'ı tek iki kelimedir:

Birinci Kelime: "Ben tok olsam, başkası açlıktan ölse bana ne!"

İkinci Kelime: "İstirahatim için zahmet çek; sen çalış, ben yiyeyim"

Birinci kelimenin ırkını kesecek tek bir devası var ki, o da vücub-u zekattır

İkinci kelimenin devası, hurmet-i ribadır Adalet-i Kur'aniye âlem kapısında durup, ribaya "Yasaktır, girmeye hakkın yoktur" der Beşer bu emri dinlemedi, büyük bir sille yedi Daha müdhişini yemeden, dinlemeli!

43- Devletler, milletler muharebesi; tabakat-ı beşer muharebesine terk-i mevki ediyor Zira beşer esir olmak istemediği gibi, ecîr olmak da istemez

44- Tarîk-ı gayr-ı meşru ile bir maksadı takib eden, galiben maksudunun zıddıyla ceza görür, Avrupa muhabbeti gibi gayr-ı meşru muhabbetin akibetinin mükâfatı, mahbubun gaddarane adavetidir

45- Maziye, mesaibe kader nazarıyla ve müstakbele, maasiye teklif noktasında bakmak lâzımdır Cebr ve İtizal, burada barışırlar

46- Çaresi bulunan şeyde acze, çaresi bulunmayan şeyde ceza'a iltica etmemek gerektir

47- Hayatın yarası iltiyam bulur İzzet-i İslâmiyenin ve namusun ve izzet-i milliyenin yaraları pek derindir

48- Öyle zaman olur ki; bir kelime bir orduyu batırır, bir gülle otuz milyonun mahvına sebeb olur (Haşiye) Öyle şerait tahtında olur ki; küçük bir hareket, insanı a'lâ-yı illiyyîne çıkarır ve öyle hal olur ki; küçük bir fiil, insanı esfel-i safilîne indirir

(Haşiye): Sırp bir neferin Avusturya Veliahdine attığı bir tek gülle; eski harb-i umumîyi patlattırdı, otuz milyon nüfusun mahvına sebeb oldu

49- Bir tane sıdk, bir harman yalanları yakar Bir tane hakikat, bir harman hayalata müreccahtır LA YELZEMU MİN LÜZUMİ SIDKİ KÜLLİ KAVLİN KAVLÜ KÜLLİ SIDK

Her sözün doğru olmalı; fakat her doğruyu söylemek, doğru değil

50- Güzel gören, güzel düşünür Güzel düşünen, hayatından lezzet alır

51- İnsanları canlandıran emeldir; öldüren ye'stir

52- Eskiden beri i'la-yı kelimetullah ve beka-yı istiklaliyet-i İslâm için farz-ı kifaye-i cihadı deruhde ile kendini, yek-vücud olan âlem-i İslâm'a fedaya vazifedar ve hilafete bayrakdar görmüş olan bu devlet-i İslâmiyenin felâketi; âlem-i İslâmın saadet ve hürriyet-i müstakbelesiyle telafi edilecektir Zira şu musibet, maye-i hayatımız olan uhuvvet-i İslâmiyenin inkişafını hârikulâde ta'cil etti

53- Hristiyanlığın malı olmayan mehasin-i medeniyeti ona mal etmek ve İslâmiyetin düşmanı olan tedenniyi ona dost göstermek, feleğin ters dönmesine delildir

54- Paslanmış bîhemta bir elmas, daima mücella cama müreccahtır

55- Herşeyi maddede arayanların akılları gözlerindedir, göz ise maneviyatta kördür

56- Mecaz, ilmin elinden cehlin eline düşse, hakikata inkılab eder; hurafata kapı açar

57- İhsan-ı İlahîden fazla ihsan, ihsan değildir Her şeyi, olduğu gibi tavsif etmek gerektir

58- Şöhret, insanın malı olmayanı dahi insana maleder

59- Hadîs, maden-i hayat ve mülhim-i hakikattır

60- İhya-yı din, ihya-yı millettir Hayat-ı din, nur-u hayattır

61- Nev'-i beşere rahmet olan Kur'an; ancak umumun, lâakal ekseriyetin saadetini tazammun eden bir medeniyeti kabul eder Medeniyet-i hazıra, beş menfî esas üzerine teessüs etmiştir:

1- Nokta-i istinadı, kuvvettir O ise, şe'ni tecavüzdür

2- Hedef-i kasdı menfaattır O ise, şe'ni tezahümdür

3- Hayatta düsturu, cidaldir O ise, şe'ni, tenazu'dur

4- Kitleler mabeynindeki rabıtası, âheri yutmakla beslenen unsuriyet ve menfî milliyettir O ise, şe'ni müdhiş tesadümdür

5- Cazibedar hizmeti, heva ve hevesi teşci' ve arzularını tatmindir O heva ise, insanın mesh-i manevîsine sebebdir

Şeriat-ı Ahmediyenin (ASM) tazammun ettiği ve emrettiği medeniyet ise: Nokta-i istinadı, kuvvete bedel haktır ki; şe'ni, adalet ve tevazündür Hedefi de, menfaat yerine fazilettir ki; şe'ni, muhabbet ve tecazübdür Cihet-ül vahdet de, unsuriyet ve milliyet yerine, rabıta-i dinî ve vatanî ve sınıfîdir ki; şe'ni samimî uhuvvet ve müsalemet ve haricin tecavüzüne karşı, yalnız tedafü'dür Hayatta, düstur-u cidal yerine düstur-u teavündür ki; şe'ni, ittihad ve tesanüddür Heva yerine hüdadır ki; şe'ni, insaniyeten terakki ve ruhen tekâmüldür

Mevcudiyetimizin hâmisi olan İslâmiyetten elini gevşetme, dört el ile sarıl; yoksa mahvolursun

62- Musibet-i âmme, ekseriyetin hatasından terettüb eder Musibet; cinayetin neticesi

63- Şehid kendini hayy bilir Feda ettiği hayatı, sekeratı tatmadığından, gayr-ı münkatı' ve bâki görüyor Yalnız daha nezih olarak buluyor

64- Adalet-i mahza-i Kur'aniye; bir masumun hayatını ve kanını, hattâ umum beşer için de olsa, heder etmez İkisi nazar-ı kudrette bir olduğu gibi, nazar-ı adalette de birdir Hodgâmlık ile, öyle insan olur ki; ihtirasına mani herşey'i, hattâ elinden gelirse dünyayı harab ve nev'-i beşeri mahvetmek ister

65- Havf ve za'f, tesirat-ı hariciyeyi teşci' eder

66- Muhakkak maslahat, mevhum mazarrata feda edilmez

67- Şimdilik İstanbul siyaseti, İspanyol hastalığı gibi bir hastalıktır

68- Deli adama "iyisin, iyisin" denilse iyileşmesi, iyi adama "fenasın, fenasın" denilse fenalaşması nâdir değildir

69- Düşmanın düşmanı, düşman kaldıkça dosttur; düşmanın dostu, dost kaldıkça düşmandır

70- İnadın işi: Şeytan birisine yardım etse; "Melektir" der, rahmet

okur; muhalifinde melek görse, "libasını değiştirmiş şeytandır" der, lanet eder