|  | Philip Mansel |  | 
|  08-22-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   Philip ManselSÖYLEŞİ Cumhuriyet'in kuruluşu, Fransız Devrimi'nden daha büyük olay Osmanlı ile ilgili konuşmalar, okumalar arttıkça yıllar önce basılmış kitaplar yeni yüzleriyle okuyucuyla buluşuyor  Philip Mansel’in Konstantiniyye’si gibi  Hanedan tarihçisi Mansel, “Abdülmecid devrinin Pera’sında yaşamak isterdim” diyor  İster İstanbul ve Osmanlı, isterse Osmanlı Hanedanı’nın tarihi olarak okunsun, “Konstantiniyye”, beklentilerin çok ötesinde ayrıntı, insan hikâyesi ve bakış açıları barındırıyor  Mete Tuncay’ın ifadesiyle tarihçi/gazeteci havasıyla yazılmış, ‘yabancı göz’ün varlığı her zaman hissedilse de akıcı bir kitap  Mukayeseye değer mi bilinmez ama, Emre Kongar’ın çok satan tarih kitabıyla mukayese edilemeyecek bir objektifliğe ve ilginç bilgiye dayanıyor aynı zamanda  Philip Mansel aslında bir hanedan tarihçisi, Osmanlı’dan önce Fransız hanedanları üzerinde çalışmış, şu sıralar da Levantenler ve yaşadıkları şehirler üzerinde bir kitap hazırlıyor  Cihangir’deki Boğaziçi manzaralı evinde, Kostantiniyye’nin yeni önsözle basılmasını vesile kılarak konuştuk   -Kitabın önsözlerinde çalışmanızla ilgili ‘oryantalist’ bakış açısından söz ediliyor  Biliyorsunuz bizim ülkemizde ‘oryantalist’ olmak çok iyi bir şey değil  Ne dersiniz? Osmanlı’yı objektif bir şekilde yansıtmak konusunda mümkün olduğunca dikkatli davrandım  Osmanlı İmparatorluğu üzerine çalışmalar yapan pek çok Türk tarihçinin de kullandığı kaynakları kullandım; Leslie Pierce’ın imparatorluk haremi üzerine ya da Gülru Necipoğlu’nun Topkapı Sarayı üzerine çalışmaları gibi yeni tezleri kullanan ilk İngiliz tarihçiyim  Başka pek çok tez, Osmanlıcadan ve Türkçeden yapılmış pek çok çeviri kullandım  Osmanlı İmparatorluğu dönemi İstanbul’unu bir Doğulu ya da Batılı olarak değil, olduğu gibi görmeye çalıştım   HANEDANLAR GERİ Mİ DÖNÜYOR? -Kitapta insan hikâyeleri, daha doğrusu aileler ve Osmanlı hanedanı üzerinden hatta bir şehrin izinden giderek bir imparatorluğun tarihi anlatılıyor  İnsanlar ve aileler midir şehirleri ve devletleri var eden şey? İstanbul’un bu kitapta yer alan dönemini sadece Osmanlı hanedanı üzerinden değil dört aile üzerinden anlattım: Mavrokordatolar, Köprülüler, Testalar ve Haşimiler  Sanırım her ikisi de geçerli: Şehir, bu ailelerin ihtişamından ve buraya gelen pek çok büyükelçiden etkilendi  Ama aynı zamanda, şehir Osmanlı idaresi altındayken, her şey sıkı bir devlet kontrolü altındaydı; camilerin ya da kiliselerin konumundan, evlerin renklerine kadar  Dolayısıyla şehir, Osmanlı hanedanının ya da devletinin isteklerini yansıtırdı  -Dolayısıyla isabetli bir tercihti aileler kanalıyla İstanbul’u anlatmak Ben de öyle düşünüyorum  Ailelerin ve hanedanların ülkeleri farklılaştırdığına inanıyorum: Fransa gibi  Şimdi de ailelerin dönüşünü görüyoruz  Örneğin ABD’de Bush hanedanının ya da Clinton ailesinin olduğu gibi  Hindistan’da Gandhi, Nehru ailelerinin olduğu gibi   -Batılı hanedanlar üzerinde de çalıştınız  Osmanlı Hanedanı’nı diğer Batılı hanedanlardan ayırt eden özellik neydi? Batılı hanedanlara baktığımızda neredeyse her şey çok farklı; Moğollara, Safavilere ya da günümüz Müslüman hanedanlıklarına baktığımızda da öyle  Örneğin biyolojik yapılanma, haremin büyüklüğü, 17  yüzyıla gelene dek, erkek kardeşi sultan olan diğer prenslerin öldürülmesi gibi… Bunlar Osmanlılara özgü şeyler  Bununla birlikte, karşılaştırma yapılarak çok şey öğrenilebileceğini düşünüyorum  Çünkü belli ihtiyaçlar aynı  Başarılı olma, dinsel ifade, ordunun kontrolü, diplomasi  Ayrıca, Osmanlı İmparatorluğu’nun Batı’yla ilişkileri, Müslüman hanedanlıklar içinde benzersiz bir örnek teşkil eder  Prenslere karşı tavır, eğitim, kendilerini halka gösterme biçimleri  Örneğin, Batılı hanedanların portreleri vardır, Osmanlıların ise tuğraları  İmparatorluğun sonlarına doğru, Batılılaşmaya başladıklarının bir göstergesi olarak Osmanlılar da portre yaptırdılar   CUMHURİYET, OSMANLI’NIN DEVAMI DEĞİL -Son yıllarda Osmanlı Hanedanı ile Batılı hanedanlar arasında makas kapandı mı? Evet, daha Batılı oldular  İlginçtir, Abdülmecid ve Abdülaziz portreler yaptırmışlardır, ancak Abdülhamid iktidarının son yıllarında yaptırmıştır sadece  Çocuklarının portreleri vardır, ama Abdülhamid’in yoktur  -Fotoğrafı kullanıyor etkin olarak  Sadece sonlara doğru  Fotoğraf sevmezdi  Neden yoktur bilmiyorum  Belki de bunun uygunsuz olduğunu düşünüyordu   -Devleti yönetmek için fotoğrafı kullandı biliyorsunuz; şehirlerin ve yapıların fotoğrafı çekiliyordu tek tek   Suçluların fotoğrafını çektirmiştir   -Cumhuriyet Osmanlı’nın devamı mı değil mi tartışması yapılır bizde zaman zaman  Bu tartışmanın tarafları olur  Bugün bu eskiye oranla daha da azaldı belki; ama kitapta özellikle yeniçeriler bölümünü okurken Türkiye’de halihazırdaki sivil-asker ilişkilerini düşünmeden edemiyorsunuz  Elbette çok şey değişti  Merak ettiğim, kurumlar, ilişkiler ve alışkanlıklar itibariyle “Cumhuriyet Osmanlı’nın devamıdır” deyip diyemeyeceğimiz? Buna katılmıyorum  İlginç olan süreklilik; başlangıçta Osmanlı ordusunun kullanılmış olması ve Osmanlı askerlerinin Cumhuriyet askerlerine dönüşmesiydi  Kazım Karabekir Paşa’nın, Rauf Paşa’nın ve Mustafa Kemal’in kendisinin olduğu gibi  Sultan’ın yaveri, Cumhuriyet’in cumhurbaşkanına dönüşmüştü  Ama devlet düşüncesi tamamen farklıydı  Hanedana dayalı imparatorluk, laik bir cumhuriyet değildi  Yasal sistem, İsveç yasal sistemine dayanılarak değiştirilmişti  Dil değişmişti  Rusya ya da Fransız devrimlerinden daha büyük bir şeydi bu  Nihayetinde, Osmanlı İmparatorluğu ırkçı ya da milliyetçi değildi; Türkiye Cumhuriyeti düşüncesi ise Türklerle doluydu  -Devam etmeyen şey çoğulculuk muydu? Hayır  Osmanlı İmparatorluğu’ndaki Türk unsurlar, devlet okullarında Osmanlıca istiyorlardı tabii ki  Ama sanırım bu iki devlet, Osmanlıcayla Türkçenin birbirinden farklı olduğu kadar farklıdır  HANEDAN DEVAM ETSEYDİ ÇATIŞMA AZ OLURDU -Cumhuriyet tarihinde aileler çok öne çıkmıyor  Yani, Cumhuriyet dönemine damgasını vurmuş bir aile var mıdır, daha doğrusu aileler üzerinden bir Cumhuriyet tarihi yazmak mümkün müdür? Hayır, yok  Ama Cumhuriyet dönemini yeterince iyi bilmiyorum, eminim birkaç tane vardır  Mustafa Kemal’in en güçlü taraflarından birinin, ailesinin geri planda kalması olduğunu düşünüyorum  Bir medya grubunu satın almak isteyen bir damadı, kuzenleri, kardeşleri yoktu  Bu, Türkiye için büyük bir şanstır  Nehru ailesinin Hindistan için bir felaket olduğunu söyleyebilirsiniz   -Bazı Avrupa ülkelerinde olduğu gibi Osmanlı Hanedanı mevcudiyetini devam ettirseydi, modernleşme ile ilgili daha yumuşak bir geçiş olur muydu? Ünlü tarihçimiz Kemal Karpat yakınlarda bununla ilgili bir demeç verdi   Eğer Osmanlı İmparatorluğu Arap vilayetlerini kaybetmemiş olsaydı, hanedanlığa mensup pek çok modern kişi mevcudiyetini sürdürebilirdi  II  Abdülmecid çok modern bir adamdı; Fransızca biliyordu, edebiyattan anlıyordu  Anadolu’da Mustafa Kemal’e katılmak istedi  Ama Sultan onu ev hapsine aldı  Ayrıca Osman Fuad gibi pek çok cesur prens vardı; o da Mustafa Kemal’in Gelibolu’daki silah arkadaşıydı  Meşruti monarşinin bir tür güç oluşturabileceğini ve partiler arasındaki çatışmaları bir dereceye kadar çözebileceğini düşünüyorum  Benim düşünceme göre, Vahdettin İngilizlerin istediği her şeyi yaparak hanedanlığı mahvetti  Ama ilginçtir, buna rağmen Mustafa Kemal, şeyhülislamın Vahdettin’e karşı kışkırtmalarından etkilenmedi   -80’lerin başında çalışmaya başladığınızda bir Osmanlı fikriniz vardı  Peki sizi şaşırtan şey neydi kitap üzerine çalışırken? İstanbul’un ne kadar karmaşık olduğunu görmek sanırım  Türkler, İranlılar ve Araplar kadar, ne kadar çok Ermeni’nin, Rum’un, Yahudi’nin ve Levanten’in İstanbul’da yaşadığını öğrenmekti  Hatta imparatorluk sona erdikten sonra bile, ilk yıllarda Müslümanlar azınlıktaydı sanırım   OSMANLI’YI ANLATAN BİR MÜZE YOK -Ama Batı’dakiler bugün bile bundan pek haberdar değiller, değil mi? Evet, kesinlikle  Ne kadar sıra dışı bir şehir olduğunu görmek şaşırtıcıydı  Bir diğer şeyse, sadrazamlara ve vezirlere neler olduğunu görmekti; onların ne büyük bir kısmının idam edildiğini okumak  -Bazıları için Osmanlı mutlak kötüydü, bazıları için de ideal ülkeydi  20-30 yıl öncesinde Türk aydınında Osmanlı’yı reddetmek eğilimi vardı  Bu değişti büyük ölçüde  Türk entelektüelinin Osmanlı algısı ile ilgili değişimini izliyor musunuz? Evet, bunu ben de görüyorum  İnsanlar daha az reddediyorlar, sarayla ve Osmanlıyla daha ilgililer  Ama bu şehirdeki Osmanlı dönemine ait kapsamlı bir müze çok iyi olurdu  Arkeoloji Müzesi’nin Bizans dönemini anlatması, Topkapı Sarayı’nın saray yaşamını anlatması gibi; ama Topkapı Sarayı şehir yaşamını anlatan bir müze olarak görülemez  Şehrin nasıl işlediğine dair bir müze yok  Bununla birlikte, Osmanlının ideal bir sistem olduğunu da düşünmüyorum  Örneğin, matbaanın geç kabulü bir trajedidir  Ama Osmanlı sistemi aynı zamanda bu şehri dünyanın en güzel şehirlerinden biri haline getirdi  Bu kadar büyük bir alanda, bu kadar çok insanı yönetmek büyük bir ihtiras  Macaristan’dan Yemen’e uzanan topraklar… Ama böylesi ihtiraslı olan tek imparatorluk da Osmanlı değildi elbette  İmparatorluğun sonuna yaklaşılırken, insanlar oğullarının Yemen gibi yerlere savaşa gidip asla dönmemelerinden yılmışlardı    -Biz büyük bir devlettik, yine de olabiliriz düşüncesi var  Büyük devlet muamelesi görmediğimizde huzursuzluk olabiliyor   Bu bir felaket; çünkü bugünün dünyasında bu konuda yapılabilecek bir şey yok  İngiltere de büyük bir imparatorluktu; ama bugün oradaki herkes bunu unutmuş durumda  Daha çok modern meşguliyetler içindeler  Bir zamanlar büyük bir imparatorluk olmak, kimseyi diğerinden daha üstün yapmaz  Tarihçi Gibbon der ki, “İmparatorluklar tarihi, insanların felaketlerinin tarihidir  ” -Yani şu anda iyiyiz! (Gülüşmeler) Ama İstanbul pek iyi değil! Osmanlı’dan sonra her halde en kötü durumda olan şey İstanbul   Büyük ihtimalle haklısınız  Ama Osmanlı zamanında da salgın hastalıklar, yangınlar gibi kötü zamanlar oldu   -Fantezi olarak soruyorum; acaba Osmanlı’nın hangi döneminde yaşamak isterdiniz? Kırım Savaşı’ndan sonra, Abdülmecid döneminde burada olmak isterdim  Her şeyin büyük ölçüde değişmeye başladığı ve uluslararası bir kimlik kazandığı zamanda  Şehrin tekrar yaşama döndüğü… Bugün olduğu gibi, sokakta iki tür insan vardı o zaman: Bazıları son derece geleneksel giysiler içinde, bazılarının giyimleri ise oldukça modern  Ayrıca Abdülmecid son derece yumuşak ve hoşgörülü bir sultandı   -Hangi mahallesinde yaşamak isterdiniz? Sanırım Pera  O zamanlar çok ilginçti  Ayrıca Eyüp’ü de çok severim   -Kim olarak; sefir, casus, Venedik tüccarı   Şimdiki gibi yazar olmak isterdim  Eski zamanlarda Boğaz muhteşemdi eminim   -2008’e giriyoruz  2  Meşrutiyet’ten bugüne bir asır geçti  Bugün yapılan tartışmaların belki daha fazlası ve benzeri yüz yıl önce yapılıyordu  Sizce o günden bugüne ne değişti? O döneme ait eski fotoğraflara baktığınızda, Osmanlılar kadar Fransızları, Rumları ve Ermenileri de görürsünüz; bu büyük bir farklılık  Kadınların giysileri farklıydı, kadınlar yüzlerini göstermeye başlamışlardı 1908’den sonra  Birazcık laikleşme de başlamıştı  Aynı zamanda gruplar arasında gerginlik artmıştı, özellikle Balkan Savaşı’ndan sonra Hıristiyanlıktan korkulmaya başlanmıştı  Şimdiyse şehrin yeniden uluslararası bir kimlik kazanmaya başladığını görüyorum  Pek çok yabancı geliyor kısa süreli de olsa, iş ilişkileri kuruluyor   - Artık insanların Hıristiyan Batı’dan daha az korkar olduklarını düşünüyor musunuz? Tanıdığım pek çok kişi için öyle  Bugünkü Todays Zaman’da Malatya cinayetiyle ilgili bir haber okudum  Bu korkunç bir olay  Polisin işin içine karışmış olması çok kötü  (…   ) Ama Londra’da dinî gruplar arasında daha fazla gerginlik olduğunu düşünüyorum  Müslümanlar ile Müslüman olmayanlar arasında, mesela Hindularla   | 
|   | 
|  | 
|  |