08-23-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hüseyin Nihal Atsız (1905 - 1975)
Hüseyin Nihal Atsız (1905 - 1975)
Hüseyin Nihal Atsız (1905 - 1975)
Hüseyin Nihal Atsız (Atsız), 12 Ocak 1905�te İstanbul�da Kadıköy�de doğdu Babası bahriye (deniz) subayı Nail Bey, annesi Fatma Zehra Hanımdır İlköğrenimini Kadıköy�deki çeşitli okullarda, orta öğrenimini Kadıköy ve İstanbul sultanilerinde yaptı Buradan mezun olunca Askeri Terbiye�ye yazıldı Bu okulun 3 sınıfında iken, Arap asıllı bir subaya selam vermeyi reddettiği için okuldan çıkarıldı Daha sonra İstanbul Darülfünunu (Üniversitesi) Edebiyat Fakültesi�ne yazıldı Bu fakülteden 1930 yılında mezun olunca, Türkiyat Enstitüsü�nde, hocası Köprülüzade M Fuat Beyin asistanı oldu Ancak diğer hocası Zeki Velidi (Togan) Beyin Türk Dil Kurultayı�nda maruz kaldığı hücumlara tepki olarak çektiği telgraf sebebiyle asistanlıktan çıkarıldı (1933)
Atsız, önce Malatya Ortaokulu�nda Türkçe, daha sonra Edirne Lisesi�nde Edebiyat hocalığına tayin edildi Edirne�de iken Orhun dergisini yayımladı (1933-1934) Bu dergi, daha önce yine kendisinin yayımladığı Atsız Mecmua�nın (1931-1932) devamı niteliğindeydi Her iki dergi de Türkçülük ülküsünü güçlendirmek ve yaygınlaştırmak amacıyla çıkarılmıştı Ancak dil, edebiyat, tarih, halkbilim, yazım konularındaki yazılar ve şiirler de bu dergilerde yer alıyordu Orhun�un 9 sayısındaki, resmi tarih tezini eleştiren bir yazı sebebiyle dergi kapatıldı Atsız da bakanlık emrine alındı
Ağıt
Gönlümde yazdığım bu son ağıta
Nazire yaparak coşan dalgalar!
Hastası olup da geç vakit hekim
Arayanlar gibi koşan dalgalar!
Sizin de elbette var ki bir sızınız,
Bundan mı geliyor korkunç hızınız?
Beni de beraber alır mısınız
Kederle kabarıp şişen dalgalar?
Sizinle paylaşssak bu korkunç gamı;
Bitmiyor bu sonsuz ecel akyamı
Bilmem ki bundan mı titriyor gemi
Ey dalgakıranı aşan dalgalar?
Hey Atsız! Çöküyor eski bir direk
Baksan da dünyaya titremeyerek
Hepimiz beraber haykırsak gerek
Ey bela dehrinde pişen dalgalar! 
Nihal Atsız, bundan sonra dört yıl kadar Deniz Gedikli Hazırlama Okulu�nda Türkçe öğretmenliği yaptı 1938�de bu işinden de uzaklaştırıldı Kendisine resmi hizmet kapısı kapanınca Özel Yuca Ülke ve Boğaziçi liseleri gibi okullarda öğretmenlik yaptı �Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar� ve �Türk Edebiyatı Tarihi� adlı ilmi kitapların yanı sıra birçok broşür yayımladı O dönemin sol düşüncesine karşı şiddetli bir fikir mücadelesine girişti Tanrıdağ, Çınaraltı gibi milliyetçi dergilerde yazılar yazdı 1943�te Orhun�u yeniden yayımladı Bu derginin 15-16 sayılarında dönemin başbakanı Şükrü Saracoğlu�na hitaben yayımladığı açık mektuplarda, Milli Eğitim Bakanı Hasah-Ali Yücel�in istifasını istedi
Atsız�ın Yücel�i eleştirisinin sebebi ise �Milli Eğitim Bakanlığı�nda tek taraflı bir kadrolaşma�dır Bu yazıların bazılarında muarızlarına sert eleştirilerde bulunan Atsız, sonunda Sabahattin Ali�nin açtığı hakaret davasıyla yargılanmaya başlar Ve yine bu davayla birlikte Orhun dergisi kapatılır Atsız-Sabahattin Ali davası büyük yankılar uyandırır Öğrenci olayları ve gösteriler başgösterir bunun hemen akabinde de Atsız ve 22 arkadaşı hakkında �hükümet darbesine teşebbüs� suçlaması ile yargılandı Askeri mahkeme, Türkçülerin birçoğunu çeşitli cezalara çarptırdı Atsız da 6 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldı Ancak, Askeri Yargıtay bu kararları bozdu Yeniden görülen dava sonucunda bütün Türkçüler ve bu arada Atsız da beraat ettiler Ancak, Atsız, uzun süre öğretmenlik mesleğine dönemedi Türkiye Yayınevi�nde çalıştı ve önemli Osmanlı tarihlerinin neşirlerini hazırladı
Tek parti iktidarının son yıllarında, fakülteden sınıf arkadaşı Prof Dr Tahsin Banguoğlu�nun Milli Eğitim Bakanlığı zamanında yeniden öğretmenliğe tayin edildi Fakat, kendisine öğretmenlik hakkı tanınmadı ve Süleymaniye Kütüphanesi�nde uzman olarak görevlendirildi
1950-1951 öğretim yılının başında Haydarpaşa Lisesi edebiyat öğretmenliğine getirilen Atsız, burada iki yıl görev yaptı Bu defa da, 3 Mayıs�ın kutlanması için Ankara�da verdiği bir konferans nedeniyle öğretmenlikten alındı ve Süleymaniye Kütüphanesi�ndeki görevine iade edildi (1952) Burada 17 yıl çalıştıktan sonra 1969�da emekliye ayrıldı Atsız, 11 Aralık 1975�te vefat etti
|
|
|