İhsan Özsoy

İlk öğrencisi olduğu Sanayi-i Nefise Mektebi (Güzel Sanatlar Akademisi) Heykel Bölümü'ne girişi bir raslantı sonucu gerçekleşen (okulun çevresin­de gezinirken, müdür Osman Hamdi Bey'le karşılaşmış ve okula girmek is­teyip istemediği yolundaki bir soruya olumlu yanıt verince, Heykel Bölümü'nün başında bulunan Oskan Efendi' nin atölyesine kaydını yaptırmıştı) İh­san Özsoy, dokuz yıl süren öğrenimin­den sonra burayı birincilikle bitirdi ve 1891'de uzmanlık için Paris'e gönderildi Orada Osman Hamdi'nin öneri­sine uyarak, önceleri J-B Gustave Deloye'nın yanında bir süre çalıştıysa da sonradan Güzel Sanatlar Okulu'na geçti Burada Arthur Soldi'den ve Thomas'dan ders aldı 1895'te öğre­nimini bitirince yurda döndü Bir ar­kadaşıyla özel bir heykel atölyesi aç­tıysa da, toplumun heykel sanatı kar­şısındaki olumsuz tutumu nedeniyle, atölyeyi kapatmak zorunda kaldı 1897'de eski adı Asâr-ı Atika olan Ar­keoloji Müzesi'nde eski eser onarımın­da çalıştı Oskan Efendi'nin Akade­mi'deki görevinden emekliye ayrılması üzerine, onun yerine heykel atölye­si öğretmenliğini yürüttü Bu görevi­nin yanı sıra, 1912'de Kız Sanayi-i Ne­fise Mektebi'nin heykel bölümünde de çalıştı Arkeoloji Müzesi'nin ünlü ya­pıtlarından İskender Lahdi'nin onarı­mında, Oskan Efendi'ye yardım etti, 1933'te de Akademi'deki görevinden emekli oldu

SANATI
İhsan Özsoy'un günümüze kalmış olan heykellerinin sayısı oldukça azdır Türkiye'de heykel sanatının gelişme­sinde, bu dalla ilgili eğitim ve öğreti­min canlanmasında önemli katkıları bulunan Özsoy'un, şimdi İstanbul Re­sim ve Heykel Müzesi'ndeki iki port­re heykeli (Kerime Salahur ve Nimet Hamm büstleri) bu sanatçının, daha çok bu türde çalışmış olabileceği izle­nimini vermektedir Kadıköy Süreyya Sineması sahnesinin üzerine yaptığı dans eden çocuklar frizi ve bu frizin iki tarafına yerleştir­diği iki genç figürü de, ondan günümü­ze kalmış sayılı yapıtlardan biridir Büstlerinde doğaya bağlı ve bir ölçü­de akademik anlayış, onun kendi dönemindeki yetişme koşullarıyla ve eği­tim ilkeleriyle yakından ilgili görüle­bilir (Paris'ta Deloye'nın atölyesini bırakmasında başlıca neden, kendisi­ne doğadan çalışma olanağının veril­memiş olmasıydı)İhsan Özsoy, bu yüzyılın başında emekleme dönemini yaşayan çağdaş Türk heykel sanatının öncülerinden biridir