Antoine Watteau

Antoine Watteau - Ressam

Genç yaşında ressam Albert Gerin' in atölyesine çırak olarak giren Antoine Watteau, 1702'ye kadar doğduğu kentte çalıştı; o tarihlerde Fransa'ya yeni bağlanmış olan Valenciennes'de Rubens'in ağırlığı hâlâ duyuluyordu, genç sanatçı da ister istemez bunun etkisinde kaldı Bir süre sonra Paris'e giderek ressam Gillot'un atölyesine girdi Artık, askerlerin yaşamıyla ilgili sah­neler, bir garnizon kenti olan Valenciennes'le ilgili anılar (Uçan Ordugâh) işlediği konular arasında yer almaya başlamıştı 1707-1708'e doğru, Wat­teau, Rejans üslubunun yaratıcısı olan Claude III Audran'la (1657-1734) birlikte, o tarihlerde moda olan may­mun konulu tablolarla, Muette Şatosu'ndaki bir odanın dekorasyonuna gi­rişti Daha sonra, bir bankacının çevresine girdi ve onun zengin Vene­dik resimleri koleksiyonunu inceleme fırsatını buldu; ressamın tekniği kösnül ve zengin bir tarza yöneldi; bun­da Venedik ve Rubens'in etkileri görülebiliyordu (Jüpiter ve Antiopt ama bu yeni teknik, şiirsel ve içten esinin hizmetindeydi; çünkü Wattea nun iç dünyası, kuruntular, kâbuslar ile düş seraplarına sığınan, hastalıklarla kemirilmiş bir insanın dünyasıydı İşlediği temaları, kişileri kendi beğenisine uygun düşen İtalyan komedisinden alıyordu Watteau'nun sanatı duyarlığın inceliklerine özellikle başvuran bir sanat­tır Önceki dönemde kullanımına yay­gın olarak raslanan tonlar ve kahve­rengilerden vazgeçen Watteau, Vene­dikli sanatçıların çarpıcı armonileri­ne yer vermeye başladı (Paris 'in Yar­gısı, 1720) Watteau'nun olgunluk dö­nemine iki büyük yapıt egemendir: Kythera Adasına Gitmek İçin Vapura Biniş ve Gersaint'in Tabelası (1720) 1717'de Krallık Resim Akademisi'ne girmek amacıyla sunulmuş olan birin­ci tablo, "fâte galante"ların (kibar ki­şileri, âşık çiftleri, müzikçileri, vb'ni kırsal bir çerçeve içinde sunan resim türü) ilkidir; daha sonra bu tür resim­ler yüzyıl boyunca moda olmuştur; bu tablodaki buğulu atmosfer, Venedik' in sislerini ve Rubens'in parkta söy­leşen çiftleri göstermekten hoşlandı­ğı aşk bahçesini andırır Birkaç gün içinde yaptığı Gersaint'in Tabelası'ysa bir tüccarın dükkânına asılmak üzere hazırlanmıştır Rejans dönemin­deki toplumsal yaşamı, ince ve çekici bir biçimde gözler önüne serer Bir yıl önce (1719) yapılmış olan ve ki­me ait olduğu zaman zaman tartışılan ünlü Gilles adlı tabloysa büyük bir ola­sılıkla sanatçının kendi portresidir Watteau'nun öğrencileri, ustalarının çizdiği yoldan ilerlemişlerdir, ama bu sanatçılarda çoğunlukla ustalık ve sa­delik, yeteneğin yerini tutar Araların­da en dikkat çekici olan, Nicolas Lancret'dir (1690-1743), ama o da şiir­den yoksun göz alıcı betimlemelere gitmeyi yeğlemiştir (La Camargo) Jean Baptiste Pater (1695-1736) de Valenciennes kökenlidir ve özellikle aydınlatmaya olan ilgisiyle tanınır (Yı­kanan Kadınlar)