Müslümanlara Karşı Kafirlere Yardım!

Bismillahirrahmanirrahim

Müslümanlara karşı kafirlere yardım etmek ve onları desteklemek tevhidi bozar, onu temelden yıkar ve kulun amelini boşa çıkarır

Kafirlere müslümanlara karşı, gerek vücudla, gerek silahla, gerek dille, gerek kalple, gerek kalemle, gerek malla, gerek fikirle ve gerekse herhangi bir yolla herhangi bir yardımda bulunmak küfürdür, İslam’dan irtidat etmektir

Allah-u Teâlâ bizleri bu kötü amellerden korusun

Müslümanlara karşı kafirlere yardım etmenin ve onları desteklemenin küfür olduğuna dair çokca deliller vardır
Bunlardan bazıları şöyledir:

1 - Mezhep Alimlerinin Bu Konudaki Görüşleri:

A - Hanefi Alimlerinin Görüşleri

Ahmet b Ali Er-Razi Ebu Bekir el-Cessas (Hicri 370 yılında vefat etmiştir) şöyle dedi:

"Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Ey iman edenler! Eğer küfrü imana tercih ediyorlarsa babalarınızı ve kardeşlerinizi dostlar edinmeyiniz Sizden her kim onları dost edinirse işte onlar zalimlerin ta kendileridir" (Tevbe: 23)

Allah-u Teâlâ, bu ayetle kafirleri dost edinmelerini, onlardan yardım istemelerini, kontrolü onların eline vermelerini mü’minlere yasaklamış, hatta babaları veya kardeşleri olsalar bile onlardan beri olmalarını, onları yüceltmemelerini, onlara saygı göstermemelerini kendilerine farz kılmıştır

Allah-u Teâlâ'nın müminlere böyle emirler vermesi, onları münafıklardan ayırmak içindir Çünkü münafıklar kafirleri dost edinir, onları yüceltir, onlarla karşılaşmalarında kendilerine saygı gösterir, velayeti onlara verir ve onların görüşlerine itibar ederler

İşte bu sebeble Allah-u Teâlâ mü’minlere emrettiği amellerle, onları münafıklardan ayıracak bir fark kıldı ve her kim kafirlere destek olur, onları dost edinir, onlardan beri olmaz, onları yüceltmeyi terketmezse o kimsenin kendi nefsine zulmettiğini ve Allah-u Teâlâ'nın cezasını hakettiğini bildirdi" (Ahkamu’l Kur’an c: 3 s: 130)

B - Maliki Alimlerinin Görüşleri

Ebu Abdullah el-Kurtubi şöyle dedi:

"Allah-u Teâlâ'nın:

"Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o da onlardandır" (Maide: 51) ayetinin manası şudur:

Kim müslümanlara karşı kafirleri desteklerse hükmü onların hükmü gibidir, yani mürdet olmuştur Bir müslüman mürted olduğunda, diğer müslümana mirasçı olamaz Kafirleri destekleyen ise İbni Ubey b Selül idi Bu ayetin hüküm kıyamete kadar bakidir ve kafirlere dostluğu kesen kesin bir hükümdür" (Kurtubi Tefsiri c: 6 s: 217)
C - Şafi Alimleri

Abdullah b Ömer el-Beydavi (Hicri 685 yılında vefat etmiştir) şöyle demiştir:

"Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o da onlardandır" (Maide: 51) ayetinin manası şöyledir:

"Sizden kim onlarla dost olursa o kişi onların toplumundan olmuş olur"

Bu ayet kafirlerden uzak durmayı şiddetle emrediyor Tıpkı Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in:

"Müslümanlar ile kafirlerin ateşi birleşmez" dediği gibi

Kafirlere, ancak münafık olanlar dostluk gösterirler Allah-u Teâlâ bu konu hakkında şöyle buyuruyor:

"Muhakkak ki Allah, zalim kavme hidayet etmez" (Maide: 51)

Burada kafirleri dost edinmeleri veya müslümanların düşmanlarına dostluk gösterebileceklerine inanmaları sebebiyle nefislerine zulmedenler kastedilmektedir" (Beydavi Tefsiri c: 2 s: 334)

Hafız İbni Kesir (Hicri 774 yılında vefat etmiştir) şöyle dedi:

"Allah-u Teâlâ, müslümanları bırakıp kafirlere sevgi göstermeleri suretiyle onları dost edinmelerini mü’min kullarına yasaklamış, daha sonra böyle yapan kimseleri şöyle tehdit etmiştir:

"Kim böyle yaparsa Allah’la arasında bir bağlantısı kalmamıştır" (Ali İmran: 28)

Yani Allah-u Teâlâ yasakladığı halde yine de mü’minleri bırakıp kafirleri dost edinenler Allah-u Teâlâ'dan beri olmuş olurlar" (İbni Kesir Tefsiri c: 1 s: 358)

D - Hanbeli Alimleri

İbni Teymiyye şöyle dedi:

"Asker emirlerinden veya bunlardan başka her kim tatarların safına geçerse işte o kimse tıpkı onların hükmünü alır Onlar İslam şeriatinden her ne kadar uzaklaşıp irtidat etmişlerse o kimse de aynen onlar gibi irtidat etmiştir Sahabeler zamanında namaz kılan, oruç tutan ve müslüman cemaate şavaş açmayan bir topluluğa sırf zekat vermemeleri sebebiyle sahabeler mürted hükmü vermişlerdir Buna göre Allah-u Teâlâ ve rasulünün düşmanlarıyla beraber müslümanlara karşı çarpışan ve müslümanları öldüren kimselere nasıl davranırlardı acaba?" (Fetvalar c:28 s: 530)

İbni Teymiye bir başka yerde şöyle diyor:

"Allah-u Teâlâ kitap ehlini kötüleyerek şöyle buyuruyor:

"İsrail oğullarından inkar edenlere Davud ve Meryem oğlu İsa diliyle lanet edilmiştir İşte bu, isyan etmeleri ve haddi aşmalarındandır Yaptıkları kötülüklerden birbirlerini sakındırmazlardı Yaptıkları ne kötü idi Onlardan çoğunun küfredenleri dost edindiklerini görürsün Nefislerinin kendilerine sunduğu şey ne kötüdür! Allah onlara gazab etmiştir Onlar azabta temellidirler Eğer Allah’a, nebiye ve ona indirilene iman etmiş olsalardı, onları dostlar edinmezlerdi Fakat onlardan çoğu fasıklardır" (Maide: 78-81)

Allah-u Teâlâ bu ayetlerde Allah-u Teâlâ'ya, nebisine ve ona inen şeylere imanın, kafirlere dost olmamayı gerektirdiğini bildirmektedir Eğer onlar dost edinilirlerse işte o zaman iman yok olur (İktidau’s Sırat el-Mustakim c: 1 s:221)

İbni Teymiyye bir başka yerde şöyle diyor:

"Allah-u Teâlâ , onun gibi başka ayetlerde de şöyle buyuruyor:

"Onlardan çoğunun küfredenleri dost edindiklerini görürsün Nefislerinin kendilerine sunduğu şey ne kötüdür! Allah onlara gazab etmiştir Onlar azabta temellidirler Eğer Allah’a, nebiye ve ona indirilene iman etmiş olsalardı, onları dostlar edinmezlerdi Fakat onlardan çoğu fasıklardır" (Maide: 80-81)

Allah-u Teâlâ bu ayette şart cümlesi kullanmıştır Koşulan şart gerçekleşecek olursa meşrut (kendisi için şart koşulan) da gerçekleşir Eğer şart gerçekleşmeyecek olursa meşrut da gerçekleşmez Zira Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

"Eğer Allah’a, nebiye ve ona indirilene iman etmiş olsalardı, onları dostlar edinmezlerdi" (Maide: 81)

Bu ayet, ayette zikredilen imanın, kafirleri dost edinmeye zıt olduğunu apaçık bir şekilde göstermektedir Çünkü bir kalpte gerçek iman ile kafirleri dost edinme bir arada bulunamaz Ayet yahudi ve hristiyanları dost edinen kişinin Allah-u Teâlâ'ya, nebisine ve ona inen şeylere gereği şekliyle iman etmediğini ortaya koyuyor Allah-u Teâlâ'nın aşağıdaki şu sözü de buna benzemektedir:

"Ey iman edenler! Yahudi ve hristiyanları dostlar edinmeyin! Onlar birbirlerinin dostudurlar Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o da onlardandır Muhakkak ki Allah, zalim bir kavme hidayet etmez" (Maide: 51)

Allah-u Teâlâ önceki ayetlerde hristiyan ve yahudileri dost edinenlerin mü’min olmadıklarını haber vermişti Bu ayette ise onları dost edinenlerin, onlardan olacağını bildiriyor Kur’an ayetleri birbirini doğrular" (Fetvalar c: 7 s: 17)

Muhammed b AbdulVehhab (Hicri 1206 yılında vefat etmiştir) İslam’ı bozan meseleler hakkında şöyle dedi:

"İslam’ı bozan sekizinci mesele: Müslümanlara karşı kafirleri desteklemek ve onlara yardım etmektir Bunun delili ise Allah-u Teâlâ'nın şu ayetidir:

"Ey iman edenler! Yahudi ve hristiyanları dostlar edinmeyin! Onlar birbirlerinin dostudurlar Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o da onlardandır Muhakkak ki Allah, zalim bir kavme hidayet etmez" (Maide: 51) (Ed-Dureru’s-Seniye c: 10 s: 92)

Bir başka yerde şöyle diyor:

"İnsan Allah-u Teâlâ'yı birleyip bütün şirkleri terketse bile müşriklere düşman olmadığı ve onlara düşman olduğunu ve de buğz ettiğini apaçık bir şekilde söylemediği müddetçe dini ve İslam’ı asla sahih olmaz Allah-u Teâlâ bununla ilgili olarak şöyle buyuruyor:

"Allah’a ve ahiret gününe inanan bir kavmi, babaları, oğulları, kardeşleri yahut akrabaları olsalar bile Allah’a ve rasulüne düşman olanlara sevgi gösteriyor bulamazsın İşte bunların kalblerinde (Allah) imanı yazdı ve O’ndan bir ruh ile onları destekledi Onları, altlarından ırmaklar akan cennete sokacaktır; (öyle ki onlar) sonsuza dek oradadırlar Allah onlardan razı olmuştur, onlar da O’ndan razı olmuşlardır İşte bunlar Allah’ın hizbidirler İyi bilin ki! Muhakkak ki kurtuluşa erecek olanlar Allah’ın hizbidir" (Mücadele 22) (Ed-Dureru’s-Seniye c: 8 s: 113)

Bir başka yerde şöyle diyor:

"İster şirk koşsun, isterse şirk koşmasın muvahhidlere karşı müşriklerle beraber olan salih müslümanı tekfir eden Kuran’dan, sünnetten ve alimlerin sözlerinden çokça deliller vardır" (Ed-Düreru’s-Seniye c: 10 s: 8)

Bir başka yerde şöyle diyor:

"Küfre rıza küfürdür Bütün alimler bunu açıklamıştır Kafirlere dostluk göstermek de aynı şekilde küfürdür" (Ed-Düreru’s-Seniye c: 10 S: 38)