Vatan Yahut Silistre-Namık Kemal

Kitabın Adı : Vatan Yahut
Silistre
Yazarı : Namık Kemal Kitabın Özeti
KONUSU: Siliistre bugünkü
Bulgaristan’da Tuna ırmağının
kıyısında, bir kenttir 1388
yılında Türkler tarafından
fethedilen Silistre, 1853-1856 Kırım Savaşı sırasında çok
kalabalık bir Rus ordusu
tarafından kuşatılmış, Musa
Hulusi Paşa kumandanlığındaki
Türk kuvvetleri kırk gün
boyunca, kaleyi kahramanca savunurlar Kitapta, asıl verilmek istenen
Vatan Sevgisi’dir Bunun ya*
nında, Silistre Kalesİ’ne
yardıma koşan gönüllüler ve
bunlardan İslam Bey ile
Zekiye’nİn aşkı da anlatılmaktadır Kısa Özeti İslam Bey, gönüllü olarak
orduya gideceğinden dolayı
uzaktan sevmekte olduğu
Zekiye ile vedalaşmak üzere
onun odasına girer Zekiye’ye,
kendisi hakkında beslediği sevgiyi anlatır Kız da ona
karşı kayıtsız olmadığı gibi,
onun arkasından o da erkek
elbisesi giyerek gönüllüler
takımına karışır, Silistre’ye
kadar gider Silistre’de kuşatma altında kalırlar Bu
arada İslam Bey yaralanır,
ona, Âdem ismini almış olan
Zekiye bakar Yaralı olduğu
halde İslam, yanında Abdullah
Çavuş ve Zekiye ile düşman cephanesini ateşlemek üzere
giderler Dönüşlerinde düşman
kuşatmayı kaldırıp çekilmiş
vaziyette bulurlar Kumandan
Sıtkı Bey de Zekiye’nin
vaktiyle bir namus meselesinde itaatsizlik ettiği
için keçe külah edilmiş
olduğundan asıl adı olan
Ahmet’i değiştirip Sıtkı’yı
kullanarak yeniden askerlikte
rütbesi kazanmış olan babası çıkar İslam ile Zekiye’nin
düğünleri kazanılan savaşın
mutluluğuyla birlikte yapılır GENİŞ ÖZETİ: Birinci Perde: Zekiye, odasında uzanmış
kendi kendine İslam Bey’e
olan aşkını anlatmaktadır
İslam Bey ise, bu sırada, veda
etmek için Zekiye’nİn
penceresi etrafında dolanmaktadır Sesi duyunca,
kendisini gösterir Zekiye
utanmıştır
İslam Bey, Silistre’ye yardıma
giden gönüllülerden olmaya
kararlıdır Bunu Zekiye’ye söyleyince, sevgisi çok büyük
olan Zekiye’nİn, haliyle
üzüntüsü de büyük olmuştur
Bu yüzden İslam Bey’i bu
kararından vazgeçirmeye
çalışır İslam Bey ise ataları arasında tam kırk iki şehit
bulunduğunu, bu kadar şehidi
olan bir ailenin ferdine
kaçmanın yakışmayacağını
belirtir
Zekiye ise kardeşini şehit vermiş, yıllar önce cepheye
giten babasından ise yıllardır
bir haber alamamıştır Şimdi
de hayatta tek sevdiği
İnsandan ayrılmak, ona kat be
kat zor gelmektedir Yine de, onu sevgi ile uğurlar İslam
Bey, “Yaşasın vatan !” diyerek
Zekiye’nİn yanından ayrılır
İslam Bey, Zekiye’nİn
yanından çıktıktan sonra,
dışarıda kendisini bekleyen gönüllülerin yanına gelir ve
“Beni seven peşimden gelsin”
diyerek yola düşer
Biraz sonra Zekiye de erkek
kılığına girer ve İslam Bey’in
gittiği yoldan takip eder İkinci Perde: Gönüllüler, Silistre
Kalesi’ndedirler Zekiye de
içlerindedir Miralay Sıtkı Bey,
ölüm ve kalım günlerinin
sayılı olduğunu, isteyenin
gidebileceğini söyleyince, gönüllülerden birisi “madem
gidecektik de buraya neden
geldik” diyerek bütün
arkadaşları adına
kararlılıklarını vurgular
Zekiye’yı çocuk diye göndermek isterlerse de,
ısrarlı turumu sayesinde
vazgeçerler…
Çatışma bütün şiddetiyle
başlar İslam Bey
yaralanmıştır Zekiye onu tanıdığı için hemen yanına
koşar, İslam Bey Zekiye’nİn
kollarında bayılır
Zekiye, tedavisi için yanında
revire gider,
Miralay Rüstem Bey ile Sıdkı Bey ise gelmişten geçmişten
derin bir sohbete dalarlar Üçüncü Perde: İslam Bey, hasta yatağında
devamlı sayıklamakta, Zekiye
ümit ve endişe ile başında
beklemektedir Günler sonra
gözlerini açtığında Zekiye’yi
görünce, şaşırır Zekiye kendisini saklamaya Çalışsa da
fazla direnemez ve iki sevgili
konuşmaya başlarlar
Düşman ise hedefine adım
adım yaklaşmaktadır Kaleyi
ele geçirmesi an meselesidir Tek çare olarak, kaleden çıkıp
düşman cephaneliğini
ateşlemek gözükmektedir Bu
iş için İslam Bey yaralı hali ile
Öne çıkar İkinci öne çıkan kişi
ise Zekiye’dir Yanlarına bir de Abdullah Çavuş’u katarlar
Sıdkı Bey Zekiye’ye çok
dikkatli bakar ve “Oğlum
mezarda yatıyor” der
Zekiye’yi oğluna çok
benzetmiştir Dördüncü Perde: Aradan günler geçmiş,
düşman toparlanmaya
başlamıştır Sıdkı Bey,
çocukları düşman içine
gönderdiğine bin kere pişman
olmuş vaziyette dolanıp durmaktadır Nihayet,
Abdullah Çavuş görünür ve
olanları anlatır
Anlattıklarından, İslam Bey’in
büyük bir kahramanlık ve
fedakârlık örneği göstererek düşmana büyük kayıp verdiği
anlaşılmaktadır Bu konuşma
sürerken, İslam Bey, kelinde
kırık kılıcı ile çıkagelir, tabii
Zekiye de arkasından Sıdkı Bey coşku ile İslam Bey’i
“evladım” diyerek kucaklayıp
alnından öper İslam Bey de
onun ellerinden Sonra Sıdkı
Bey, çocuğun nerede olduğunu
sorar İslam Bey, Sıdkı Bey’e bütün olup biteni anlatır Sıdkı
Bey kızı yanına getirmesini
söyler Sıdkı Bey, Zekiye’ye
sorduğu suallere aldığı
cevaplardan kendi öz kızı
olduğunu; Zekiye de yüzündeki duruşun aynı
ninesi ve abisinin yüzündeki
duruş olduğunu görerek, Sıdkı
Bey’İn öz babası olduğunu
anlar Baba kız kucaklaşırlar
Sevinçlerine diyecek yoktur Bu esnada, Abdullah Çavuş
eratın önüne düşmüş, onları
“Arş Yiğitler Vatan İmdadına”
marşını söyleterek
yürütmektedir Sıdkı Bey’in
önüne gelince dururlar Sıdkı Bey erat önünde şu tarihi
konuşmayı yapar:
“Arslanlanml Doksan gündür
çekmediğiniz belâ,
görmediğiniz cefâ kalmadı
Osmanlıların namusunu göklere çıkardınız Vatan
sizden
hoşnuttur Vatanımızın
faydasını koruduk, yine de
koruruz Her zaman koruruz
Biz her zaman bu yolda ölmeye hazırırz Yaşasın
vatan! Yaşasın Osmanlılar!”
Askerler de hep bir ağızdan:
“Yaşasın vatan! Yaşasın
Osmanlılar!” dîye haykırır ve
perde kapanır