Üşüyen Kalbime Konar Mısın? Ey Rahmet

Rüzgarın toprak üzerindeki esintisi, yaprağın damarları, yakamozun ışıltısı, meyvenin çekirdeği tozlu düşüncelerimi aydınlatıyor İçimdeki Ummansız dalgalar biranda durgun suya bırakıyor


Fecri sadıkla birlikte sadık olanlar kıyama kalkıp, Rabbine secdeye varıyor Kun ve yekün anlamını doğuruyor ruhumun derinliklerinde Sadece içten, riyasız safi duygularla ‘’emret emrindeyim Sen nasıl istersen öyle olayım Yeter ki üşüyen kalbimi ısıtacak yusufcuk kuşu, bedenimi saracak Tuğba dalları ol ey rahmet! Terennümleri zikri MUHAMMEDiye’ye dönüşüyor


Pencereme koyduğum menekşe, kumrunun çıkardığı ses, annemin okuduğu Rabbimin kelamı, kalbimin ılık yeli, bir rahmet umanına yerini bırakıyor


Seherde ağlayan veli kulların iniltisi, afvu mağfiret dileyen günahkâr gözler ve ellerin emanetçisi, zikre dalmış zakirin aşkı, üşüyen kalbimde bir kum fırtınası oluşturuyor’’ Ey Rahmetin efendisi! Sağanak sağanak yağdır rahmetini Yağdır ki mağfiret olunana kadar kalkmayayım Namusu ekber olan şu anlımı sadece senin için boynu bükük ve eğik, içten içe yakaran hamim bir kul olayım Günaha dalmış bu ellerim, harama fütursuzca bakan bu gözlerim ve tüm azalarım sadece senin zikrinle hayat bulsun’’


Bunca işlenen suç ve günaha karşı birazda olsa ağlama, yakarma duygusu kalbime ilham eyle ilahi! Zira dilim lal, kalbim bihaber, üşüyen bedenim viraneihal oldu


Üşüyen şu garip kalbime konar mısın? ey rahmet



ALINTI

Rabbim şu katılaşan kalplerimizi kararmış kalplerimizi secdei rahmanda ,huzuru ilahide olmanın şuurunda olabilmeyi ve o kalpleri ALLAH icin bir damla göz yaşı göküp o göz yaşı ile o kararmış kalbimizi nurlanmasını senden taleb edib istiyoruz yarab ,rabbim bizi kandine hakiki bir kul ,efendimiz sas me hakiki ümmet eyle bizi bir an olsun bile nefsimizin eline bırakma ALLAHIM SEN RAHMAN VE RAHİMSİN SEN BİZİM RABBİMİZSİN