Gülümseyebilmeye Söz Verelim

Gülümseyebilmeye Söz Verelim

Bazı insanlar canlı, heyecanlı ve güler yüzlüdürler Onların çalışma azmiyle dolu olduklarını görürsünüz Bakışları ışıl ışıl parıldar Seslerinden heyecan fışkırır Çünkü hedefleri vardır; çünkü ideallere adanmışlardır; çünkü anlamlı işler uğrunda uykularını terk etmeye gönüllüdürler Karamsarların düşünmediğini düşünürler Gününüze nasıl başladığınızı anlamak için yarım saat düşünme fırsatınız oldu mu? Örneğin bu sabah aynaya baktınız mı? Evinizden çıkarken aile üyelerinize nasıl baktığınızı hatırlıyor musunuz? Yoksa gözleri fark etmediniz mi ve nasıl baktıklarını görmediniz mi? Fark etmeyenler, fark edilmeyi hak etmiyorlar İnsan aynadır; karanlık olan karartır, parlak olan aydınlatır
Kalabalık şehirlerin sabahındaki şu gürültülü koşuşturmaları izleyin Eğilmiş başlar, nereye baktığını bilmeyen gözler Donuk simalar, gülücükten mahrum, umutsuz, bezgin, bitkin, şefkate muhtaç garipler göreceksiniz Kim bilir, hangi sınavın sorusunu, hangi arabanın taksitini düşünüyorlar?

Oysa küçük kuşlar, sabahın ilk ışıklarında, ağaçların dalları arasında ibadet edercesine dans etmeye girişmişlerdi Ekipler halinde uçuşmuşlar, konuşmuşlar; hareketlerinden neşe, seslerinden huzur okumuştunuz Bir dakikalarını bile durgun ve donuk geçirmediklerini görmüştünüz Fırtınaysa, onlar açıkta; sıcaksa, onların serinleticisi yok Yiyecekse, kışlık bir şeyler depolayamazlar İçten şükreden gönüller için her sabah bir bahardır, bir diriliştir Bugün niceleri bu sabahı göremediler

Biliyoruz ki insan sevinenle sevinecek; üzülenle üzülecek kadar engin bir ruhla yaratılmıştır Ama bu insan evsiz serçeden, arabasız arıdan daha umutsuz, daha bitkin olmamalıdır

Gerçekte mutluluk başkalarına verilebilecekler arasında en ucuzu ve en kolayı olduğu halde en değerlisidir Saygı ve sevgi bakışı yeter Yüzüne baktığınızda kalbinize heyecan veren, mutluluk saçan bir insan varsa ondan kaçmazsınız Ümidi öyle insanların gözlerinde bulur, şefkati onların sözlerinde tadarsınız Kibir dostluğu katleder

Herkes ve her şey sevgi bekler Evrenin Yaratıcısı bile, sevgisine ve lütfuna karşılık sevgi bekliyor yarattıklarından Sehpanızın üzerindeki menekşe bile, günler ve geceler boyunca, "beni sevin" diye yalvarıyor
Şehirlerin sevgisiz, saygısız sokaklarında savrulmak zorunda kalan insanlar, kalplerini karamsarlığa kaptırıyorlar Bizler taştan dağlara dönüşen dargınlıklarımızı, gittiğimiz yerlere taşımakta neden bu kadar ısrarcıyız?
İslam Peygamberi (asm) insanlara öyle iyi davranırdı ki, herkes en çok kendisini sevdiğini sanırdı

Öyleyse kendimize söz verelim, hatta bazen duvara bile bol bol gülümseyerek bakmasını bilelim İnsanlara, hayvanlara, bitkilere, yıldızlara gözlerimizle yüreğimizle gülümseyebilelim

Yapayalnız mıyız? Olsun Bizi izleyen sevgili meleklerin hafızasında da, somurtkan bilinmek istemeyiz değil mi?

Bu bazen ikiyüzlülük mü olur? Karanlık bir kalbi gülümseyen gözlerde gizlemek şerefli bir ikiyüzlülüktür