Çin Düşünürü Lao Tzu'nun Öyküsü........

ACELE KARAR VERMEYİN

Çin düşünürü Lao Tzu'nun öyküsü

Köyün birinde bir yaşlı adam varmış Çok fakirmiş ama

Kral bile onu kıskanırmış Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki,

Kral bu at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama

adam satmaya yanaşmamış "Bu at, bir at değil benim için; bir dost,

insan dostunu satar mı" dermiş hep Bir sabah kalkmışlar ki,

at yok Köylü ihtiyarın başına toplanmış: "Seni ihtiyar bunak,

bu atı sana bırakmayacakları, çalacakları belliydi Krala

satsaydın, ömrünün sonuna kadar beyler gibi yaşardın

Şimdi ne paran var, ne de atın" demişlerİhtiyar: "Karar vermek için acele

etmeyin" demiş "Sadece at kayıp" deyin, "Çünkü gerçek bu

Ondan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz karar Atımın kaybolması, bir

talihsizlik mi, yoksa bir şans mı? Bunu henüz bilmiyoruz Çünkü bu olay

henüz bir başlangıçArkasının nasıl geleceğini kimse bilemez"

Köylüler ihtiyar bunağa kahkahalarla gülmüşlerAradan 15 gün geçmeden at,

bir gece ansızın dönmüşMeğer çalınmamış, dağlara gitmiş kendi kendine

Dönerken de, vadideki 12 vahşi atı peşine takıp getirmiş

Bunu gören köylüler toplanıp ithiyardan özür dilemişler

"Babalık" demişler, "Sen haklı çıktın Atının kaybolması bir talihsizlik

değil adeta bir devlet kuşu oldu senin için, şimdi bir at sürün var"

"Karar vermek için gene acele ediyorsunuz" demiş ihtiyar "Sadece atın geri

döndüğünü söyleyin Bilinen gerçek sadece bu Ondan ötesinin ne getireceğini

henüz bilmiyoruz Bu daha başlangıç Birinci cümlenin birinci kelimesini okur

okumaz kitap hakkında nasıl fikir yürütebilirsiniz?" Köylüler bu defa

açıkçn ihtiyarla dalga geçmemişler ama içlerinden "Bu herif sahiden gerzek"

diye geçirmişler Bir hafta geçmeden, vahşi atları terbiye etmeye çalışan

ihtiyarın tek oğlu attan düşmüş ve ayağını kırmış Evin geçimini temin

eden oğul şimdi uzun zaman yatakta kalacakmış Köylüler gene gelmişler ihtiyara

"Bir kez daha haklı çıktın" demişler "Bu atlar yüzünden tek oğlun,

bacağını uzun süre kullanamayacak Oysa sana bakacak başkası da yok

Şimdi eskisinden daha fakir, daha zavallı olacaksın"

demişler İhtiyar "Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuz"

diye cevap vermiş "O kadar acele etmeyin Oğlum bacağını kırdı

Gerçek bu Ötesi sizin verdiğiniz karar Ama acaba

ne kadar doğru Hayat böyle küçük parçalar halinde

gelir ve ondan sonra neler olacağı size asla bildirilmez"

Birkaç hafta sonra, düşmanlar kat kat büyük bir ordu

ile saldırmış Kral son bir ümitle eli silah tutan

bütün gençleri askere çağırmış Köye gelen görevliler,

ihtiyarın kırık bacaklı oğlu dışında bütün gençleri

askere almışlar Köyü matem sarmış Çünkü savaşın

kazanılmasına imkân yokmuş, giden gençlerin ya öleceğini ya da esir düşeceğini

herkes biliyormuş Köylüler, gene ihtiyara gelmişler "Gene haklı

olduğun kanıtlandı" demişler "Oğlunun bacağı kırık ama hiç değilse yanında

Oysa bizimkiler,belki asla köye dönemeyecekler Oğlunun bacağının

kırılması, talihsizlik değil, şansmış meğer" "Siz erken karar vermeye

devam edin" demiş,ihtiyar "Oysa ne olacağını kimseler bilemez

Bilinen bir tek gerçek var Benim oğlum yanımda, sizinkiler askerde

Ama bunların hangisinin talih, hangisinin şnssızlık olduğunu sadece Allah

biliyor" Lao Tzu, öyküsünü şu nasihatla tamamlamış:

"Acele karar vermeyin Hayatın küçük bir dilimine bakıp tamamı hakkında karar

vermekten kaçının Karar; aklın durması halidir Karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi,

dolayısı ile gelişmeyi durdurur Buna rağmen akıl, insanı daima karara zorlar

Çünkü gelişme halinde olmak tehlikelidir ve insanı huzursuz yapar

Oysa gezi asla sona ermez Bir yol biterken yenisi başlar

Bir kapı kapanırken, başkası açılır Bir hedefe ulaşırsınız ve

daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz"


Lao Tzu