Artvin'in İlçeleri

Artvin’in biri merkez olmak üzere 7 ilçesi vardır


Merkez: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 33183 olup, 20306'sı ilçe merkezinde, 12877’si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 14, Ortaköy-bucağına bağlı 5, Zeytinlik bucağına bağlı 13 köyü vardır Yüzölçümü 1052 km2 olup, nüfus yoğunluğu 32’dir


İlçe toprakları genelde dağlıktır Toprakları sulayan Çoruh Nehri bu dağlık araziyi ikiye böler Çoruh Vadisinde yer yer düzlükler vardır Dağlar sık bir ormanla kaplıdır Çok değişik ağaçlarla kaplı bu ormanlar aynı zamanda bir av sahasıdır


Ekonomisi tarıma bağlıdır Başlıca tarım ürünleri tahıl, mısır, fasülye, tütün, zeytin ve meyvedir Hayvancılık ve ormancılık ekonomide önemli yer tutar En çok sığır ve koyun beslenir Arıcılık gelişmiş olup, balı meşhurdur Lif ve levha fabrikası ilçenin tek sanayi kuruluşudur


İlçe merkezi Çoruh Nehrinin iki yakasında dağların eteklerinde yer alır İlçe belediyesi 1923’te kurulmuştur


Ardanuç: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 17782 olup, 5052’si ilçe merkezinde, 12730'u köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 37, Aşağıırmaklar bucağına bağlı 11 köyü vardır Yüzölçümü 969 km2 olup, nüfus yoğunluğu 18’dir


İlçe toprakları dağlıktır Dağlar derin akarsu vadileriyle parçalanmıştır Doğu ve güneyinde Yalnızçam Dağları yer alır Dağlarda birçok yayla vardır İlçe topraklarından kaynaklanan suları Ardanuç suyu toplar Karagöl adıyla bilinen üç ayrı göl bulunur


Ekonomisi hayvancılığa dayalıdır En çok sığır ve koyun beslenir Hayvani ürünler Bülbülan Yaylasında pazarlanır Tarıma elverişli arazi azdır Akarsu vadilerinde buğday, arpa, tütün, ve mısır yetiştirilir Küçük dokuma atölyelerinde şal denilen yünlü kumaşlar dokunur


İlçe merkezi Ardanuç Suyu kenarında kalenin bulunduğu tepenin eteklerinde kurulmuştur İ1 merkezine 42 km mesafededir İlçe belediyesi 1945’te kurulmuştur


Arhavi: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 18351 olup, 10048’i ilçe merkezinde, 8303'ü köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 21, Ortacalar bucağına bağlı 8 köyü vardır Yüzölçümü 314 km2 olup, nüfus yoğunluğu 58’dir


İlçe toprakları genelde dağlıktır Dar bir kıyı şeridinin hemen ardından dağlar yükselir Dağlar kayın, gürgen, kızılağaç, ladin, köknar ormanları ile kaplıdır


Ekonomisi tarım ve ormancılığa dayalıdır Başlıca tarım ürünleri çay, fındık, meyve ve mısırdır Ayrıca az miktarda buğday ve arpa yetiştirilir Kıyı kesimlerinde balıkcılık yapılır Dokumacılık yaygındır Çay fabrikası ilçenin tek sanayi kuruluşudur


İlçe merkezi, Arhavi Çayının Karadeniz’e döküldüğü düzlükte Karadeniz kıyı yolu üzerinde kurulmuştur Rize-Hopa karayolu ilçe merkezinden geçer İl merkezine 79 km mesafededir İlçe belediyesi 1946’da kurulmuştur Tabii güzelliği eşsiz olan bir ilçedir


Borçka: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 30329 olup, 6102’si ilçe merkezinde 24227'si köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 19, Camili bucağına bağlı 5, Muvalı bucağına bağlı 7 köyü vardır


İlçe toprakları, Doğu Karadeniz kıyı dağları ile kaplı bir alanda yer alır Dağlar akarsu vadileriyle derin bir şekilde parçalanmıştır En önemli akarsuyu Çoruh Nehridir Aralık köyü yakınındaki Karagöl ilçenin tek gölüdür Dağlar kayın, ladin, kızılağaç, kestane, meşe, köknar ormanları ile kaplıdır


Ekonomisi hayvancılık ve tarıma dayalıdır Ekime elverişli alanların az olması sebebiyle, tarım sınırlı olarak yapılır Başlıca tarım ürünleri; mısır, tahıl, çay, tütün, fındık, patates ve elmadır En çok sığır beslenir İpekböcekciliği gelişmiştir Borçka Devlet Kereste Fabrikası ilçenin tek sanayi kuruluşudur


İlçe merkezi, Çoruh Irmağı kıyısında kurulmuştur Hopa-Artvin karayolu ilçeden geçer İlçe belediyesi 1927’de kurulmuş olup, 1928’de ilçe yapılmıştır


Hopa: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 30862 olup, 11507'si ilçe merkezinde 19355’i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 17, Kemalpaşa bucağına bağlı 10 köyü vardır Yüzölçümü 289 km2 olup, nufüs yoğunluğu 107’dir


İlçe toprakları dar bir kıyı şeridi ile hemen ardından yükselen dağlarla kaplıdır Güneyinde Balıklı Dağları yer alır Dağların denize bakan yamaçları gür ormanlarla kaplıdır Bol yağış aldığından toprakları yemyeşil bir görünüme sahiptir


Ekonomisi tarım ve tarıma bağlı sanayiye dayalıdır Başlıca tarım ürünleri çay, fındık olup, ayrıca az miktarda elma, armut, pirinç ve turunçgiller yetiştirilir İlin en çok çay üretimi yapılan ilçesidir İlçe merkezinde ve Kemalpaşa bucağında birer çay fabrikası vardır Kıyı kesimlerde balıkçılık yapılır


İlçe merkezi Karadeniz kıyı yolunun bittiği yerde, deniz kıyısında kurulmuştur İlçe tarım ve sanayi ürünlerinin satıldığı bir ticaret merkezidir Karadeniz Bakır İşletmelerine bağlı Çakmakkaya te'sislerinden borularla Hopa limanına akıtılan derişik bakır, gemilerle Samsun’a gönderilir İl merkezine 69 km mesafededir İlçe belediyesi 1923’te kurulmuştur


Murgul: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 11951 olup, 4278’i ilçe merkezinde 7673’ü köylerde yaşamaktadır Merkez’e bağlı 9 köyü vardır Borkça ilçesine bağlı bucak iken 19 Haziran 1987’de 3392 sayılı kanunla ilçe merkezi haline getirildi


İlçe toprakları genelde dağlıktır Dağlar ormanlarla kaplıdırTopraklarında bulunan bakır yatakları çok eski zamandan beri işletilmektedir


İlçe ekonomisi bakır madenciliğine ve buna bağlı imalat sanayiine dayalıdır Etibank tarafından çıkarılan bakır Hopa limanından gemilerle Samsun’a gönderilir Çevreye yayılan bakır tozları ve Murgul Deresine akıtılan yıkama suları önemli ölçüde çevre kirliliğine sebeb olmaktadır Murgul Vadisinde tarım yapılır ise de, bakırın sebeb olduğu çevre kirliliği verimi % 80 oranında düşürmüştür Hopa ilçesine 20 km mesafededir


Şavşat: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 33315 olup, 4850'si ilçe merkezinde 28465'i köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 35, Meydancık bucağına bağlı 14, Veliköy bucağına bağlı 12 köyü vardır Yüzölçümü 1317 km2 olup, nüfus yoğunluğu 25’tir


İlçe toprakları dağlıktır Kuzey ve kuzeybatısında Karaçal Dağı, doğu, güney ve güneybatısında Yalnızçam Dağları yer alır Topraklarından kaynaklanan sular ilçe sınırı dışında Çoruh Nehrine karışır Berta Suyu vadisi, dağları derin biçimde parçalamıştır Dağlar sarıçam ve köknar ormanlarıyla kaplıdır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Ekime elverişli arazisi az olmasına rağmen elde edilen ürün fazladır Başlıcatarım ürünleri patates, elma, buğday ve armut olup, ayrıca az miktarda arpa, mısır ve fasülye yetiştirilir Hayvancılık ilçe ekonomisinde önemli yer tutar Çok sayıda koyun beslenir Arıcılık gelişmiştir İlçe topraklarında çinko, bakır, kurşun, feldispat ve manganez yatakları vardır


İlçe merkezi Ardahan-Kars karayolu üzerinde kurulmuştur İl merkezine 67 km mesafededir Eskiden Satlel adlı küçük bir köy iken Cumhuriyetten sonra Yeniköy adıyla bilinen bugünkü yerine taşındı İlçe belediyesi 1928’de kurulmuştur


Yusufeli: 1990 sayımına göre toplam nüfusu 37060 olup, 3954'ü ilçe merkezinde, 33106'sı köylerde yaşamaktadır Merkez bucağa bağlı 23, Demirkent bucağına bağlı 6, Kılıçkaya bucağına bağlı 10, Öğdem bucağına bağlı 6, Sarıgül bucağına bağlı 8 köyü vardır Yüzölçümü 2327 km2 olup, nüfus yoğunluğu 16’dır


İlçe toprakları dağlıktır Dağlar derin akarsu vadileriyle parçalanmıştır Büyük bölümünü Doğu Karadeniz dağları kaplar Dağlardan kaynaklanan suları Çoruh Nehri toplar Önemli akarsuları Altıparmak ve Oltu çaylarıdır Dağlar, ladin, köknar ve sarıçam ormanları ile kaplıdır


Ekonomisi tarıma dayalıdır Başlıca tarım ürünleri patates arpa ve buğday olup, az miktarda meyve ve sebze yetiştirilir Çayırlarla kaplı yaylalarda hayvancılık yapılır Sığır ve koyun en çok beslenen hayvanlardır Arıcılık gelişmiştir Ormancılık ve orman ürünlerinin işlenmesi ekonomide önemli yer tutar İlçe topraklarında kaolin yatakları vardır


İlçe merkezi Altıparmak Çayı vadisinin Çoruh Vadisine açıldığı kesimde kurulmuştur İsmi, Osmanlı Padişahı Abdülaziz Hanın oğlu Şehzade Yusuf İzzeddin'e izafeten verilmiştir Gelişmemiş bir yerleşme merkezidir İl merkezine 81 km mesafededir İlçe belediyesi 1950’de kurulmuştur