Belagat

Alm Deklamatorik (m), Rhetorik (m), Fr Elocution (f), Rhéotorique, İng Elequence, rheotoric Sözün fasih (güzel, düzgün) olmakla beraber, hale ve makama uygun olması İnsanların belagat ilmine göre konuşanlarına "beliğ" denir Sözün fasih olması için, ifadede kusur bulunmaması yerinde ve konuşulan makama uygun olması gerekir Söz ne kadar düzgün ve süslü olursa olsun, yerinde ve konuşulan şahsa göre söylenmezse belagattan uzaktır Mevki makam sahibi bir kimsenin, karşısında basit ve laubali; cahil bir kimseye de, alimle görüşür gibi söz söyleyen, yerinde ve adamına göre hitab etmesini bilmiyor demektir


Belagata, düzgün ve yerinde söyleyebilmek kabiliyeti de denebilir


Belagat, cahiliye devri Arap edebiyatında hayli gelişmişti Fakat bunun bir ilim haline gelişi İslamiyetten sonradır Hakiki İslam alimleri, belagat ilmini bilen, beliğ kimselerdi


Kur'an-ı kerim aynı zamanda bir belagat ölçüsü olarak usul, misal ve kaideler kaynağıdır


Bu ilmi, bütün kısımları ile birlikte ilk defa sistemleştiren Arab dilinin değerli bilgini büyük Türk dilcisi Siraceddin Sekkakidir Belagat ilminde diğer mühim kitaplardan biri de Teftazaninin Mutavvel adlı eseridir


Kaynak: Rehber Ansiklopedisi