Mersin (Bitki)

Mersin (bitki) Familyası: Mersingiller (Myrtaceae) Türkiye'de yetiştiği yerler: Karadeniz, Ege ve Akdeniz bölgeleri


Mayıs-haziran ayları arasında, beyaz renkli çiçekler açan, 1-3 m boylarında, kışın yapraklarını dökmeyen, güzel kokulu ağaççık Yapraklar kısa saplı ve karşılıklı, yeşil renkli, derimsi, oval şekilli ve üzerinde salgı guddeleri (bezleri) bulunur Çiçekler uzun saplı olup, tek olarak her bir yaprağın koltuğunda bulunur Meyveleri nohut büyüklüğünde, morumsu siyah renkte ve çok tohumludur


Kullanıldığı yerler: Bitkinin yaprakları, çiçekli dalları ve yapraklarından elde edilen uçucu yağ (Mersin esansı) kullanılır Yaprak ve meyveler kabız, mikrop öldürücü, iştah açıcı, kan dindirici, antiseptik ve haricen yara iyi edici olarak kullanılır Taze yapraklarından, su buharı distilasyonu ile Mersin esansı elde edilir Bu esans renksiz, akıcı, özel kokulu ve yakıcı lezzetlidir Takriben 100 kg yapraktan 300 gr esans elde edilir Mirtenol, sineol ve terpenler ihtiva ederler Gıda ve parfümeri sanayiinde kullanılan önemli bir ilkel maddedir Memleketimizde şeker hastalığına karşı da (günde 10 damla) kullanılır Mersin meyveleri uçucu yağ, tanen, şekerler ve organik asitler ihtiva eder Bu meyveler yemiş olarak, kabızlık giderici ve antiseptik olarak kullanılır


Kaynak: Rehber Ansiklopedisi