Düşten Düşe

DüştenDüşe

Merhaba!

Uzaklardan çok çook uzaklardan yazıyorum sana

Zaman gece yarısını çoktan geçti Gecenin koyuluğuyla ağlayan gökyüzünün sesini duyuyor, penceremi döven cama tutunup yalvarırcasına süzülen damlaların pırıltısını görüyorum

Damlacıklardaki her ışık gözlerini anımsatıyor banagörmediğim daha rengini bile bilmediğim gözleriniDuygu yüklü,sevgiyle ışıldayan, sıcaklığıyla camları buğulandıran gözlerini

Alnımı cama dayıyorum, gözyaşlarımla yarışıyor yağmur damlaları Penceremi açıyorum koyu geceyebilinmezliklerinetoprağın kokusuna

Saçaklardan kopup düşen damlalar rüzgarla odama sıçrıyorlar yasaklı sevgili gibi Toprağın kokusugecenin gizemiyağmur beni alıp götürüyor düşten düşe

Tanımadığım bir şehirde bilmediğim bir adrese yalnızca yüreğinin sıcaklığını duyumsadığım, duygularının içtenliğine inandığım, yürekten yüreğe kurulan köprüden geçerek sana geliyorum

Ürkek korkakYüreğimde çırpınan yüzlerce kuşun kanat sesiyle Elimde bin parça olmuş yaşamın kırıntılarıyla
Birleştirip bütünleştiremediğim yaşamın parçalarıylayüreğimi acıtan,kanatan, sızlatan Söküp atamadığım kristal iğnelerinin varlığıyla Suskun hep suskun yüreğimin susup gözlerimin konuştuğu, gözlerimin susup yüreğimin konuştuğu sessizlikle

Bilmem bilmem anlatabiliyor muyum? Anlayabiliyor musun beniTanımadığım şehirdebilmediğim adreste, yalnızca içtenliğine inandığım sana sığınıyorum bir süre
ve dönüyorum yeniden yağmur sonrası gerçeklerime