Henry Moore Hampstead

Hampstead
Moore Londra'ya dönüşünden sonra Kraliyet Sanat Koleji'nde yedi yıllık bir öğretmenlik görevine başladı Haftada iki gün çalışması istendiği için kendi çalışmalarına ayıracak zamanı oluyordu İlk siparişi olan West Wind (Batı Rüzgarı) (1928-29), Londra Metrosu genel merkezinin duvarlarında yer alan sekiz "rüzgar" rölyefinden birdir[10] Diğer rüzgarlar aralarında Eric Gill'in de bulunduğu çağdaşı heykeltıraşlar tarafından yapılmıştır 1929 Temmuz'unda Moore, Kraliyet Sanat Koleji'nde resim öğrencisi olan Irina Radetsky ile evlendi Irina 1907 yılında Kiev'de doğmuştu ve ebeveynleri Rusya ile Polonya kökenliydi Babası 1917 Ekim Devrimi'nden geri gelmemiş ve annesi de Paris'e kaçarak burada Britanyalı bir subay ile evlenmişti Irina bir yıl sonra Paris'e gizlice getirilmiş ve 16 yaşına kadar orada okula devam etmişti Bu yaştan sonra üvey babasının akrabalarıyla yaşamak için Buckinghamshire'e gönderilmiştiWest Wind (Batı Rüzgarı), 1928-29; Moore'un ilk kamusal siparişi Portland taşındandır ve Michelangelo'nun Medici Şapeli ile Chac Mool figüründen etkiler taşır


Irina Moore ile evliliğinde güvenliği bulmuş ve kısa zamanda onun için modellik yapmaya başlamıştı Evlendikten kısa süre sonra, Parkhill Road'da Hampstead'de bir stüdyoya taşındılar ve orada yerleşmiş olan küçük bir avangard sanatçı kolonisine katıldılar Kısa bir süre sonra Hepworth ve partneri Ben Nicholson da Moore'ların evinin köşesinde bir stüdyoya taşındılar Naum Gabo, Roland Penrose ve sanat eleştirmeni Herbert Read de aynı bölgede oturmaktaydı[11] Bunun sonucunda hızlı bir fikir üretme süreci ortaya çıktı ve Read bunları yayımlayarak Moore'un sosyal profilinin yükselmesine yardımcı oldu Bölge aynı zamanda Avrupa'dan Amerika'ya kaçan bir çok mülteci mimar ve tasarımcının durak noktasıydı Bunların birçoğu sonradan Moore'a sipariş vereceklerdi
1932 yılında Moore Chelsea Sanat Okulunun Heykel Bölümünün başına geçti[12] Sanatsal olarak Moore, Hepworth ve Seven and Five Society'nin (Yedi ve Beş Topluluğu) diğer üyeleri kısmen Paris'e yaptıkları seyahatler sırasında önde gelen progresif sanatçılar olan Pablo Picasso, George Braque, Jean Arp ve Alberto Giacometti ile olan temaslarının etkisiyle de düzenli bir şekilde daha çok soyut eser vermeye başladılar[13] Moore Paul Nash'in modern sanat hareketi olan "Unit One Group"a 1933'de katılarak sürrealizmi denedi Moore ve Nash 1936'da yapılan Londra Uluslararası Sürrealist Sergisinin organizasyon komitesindeydiler 1937 yılında, Roland Penrose, Moore'dan taştan yapılmış soyut bir 'Mother and Child' ('Anne ve Çocuk') satın alarak Hamsptead'de evinin ön bahçesinde sergiledi Bu eser bölgede oturanlar arasında bir tartışma yarattı ve yerel basın iki yıl boyunca esere karşı bir kampanya sürdürdü Bu sırada Moore doğrudan oyma tekniğinden, önce kil ve alçı modelleme ile bronz döküme doğru geçiş yapmaya başladı
Bu yaratıcı ve üretken dönem II Dünya Savaşı'nın çıkmasıyla sona erdi Chelsea Sanat Okulu Northampton'a taşındı ve Moore görevinden istifa etti Savaş sırasında Moore savaş sanatçısı olarak orduya alındı ve hava akınları sırasında Londra Metrosu'nda uyuyan Londralıları tasvir eden güçlü çizimler yaptı[14] Bu çizimler özellikle Amerika'da olmak üzere Moore'un uluslararası ününün artmasına yardımcı olmuştur 1940 yılında Hampstead'da bulunan evlerine bir şarapnel parçası isabet ettikten sonra Irina ile Londra dışına çıkarak Hertfordshire'da Much Hadham yakınlarında Perry Green köyünde Hoglands adında bir çiftlik evinde yaşamaya başladılar Bu ev Moore'un ölene kadar kalacağı ev ve atölyesi olacaktı Yaşamının daha sonraki dönemlerinde oldukça büyük bir zenginlik kazanmasına rağmen Moore hiçbir zaman daha büyük bir eve taşınma ihtiyacı hissetmedi Kaldıkları ev, eklenen birkaç atölye dışında çok fazla değişmedi

Kaynak : Wikipedia