Muhammes

Muhammes, beş dizelik bölümler halinde söylenen nazım şeklidir

Aşki bu nazım biçimde tanınmış yazarlardandır

Bir muhammesin ilk beşliğindeki son dizenin, aynı beşlikteki diğer dört dize ile kafiyeli olması şart değildir Beşlik sayısı bir kayda bağlı değildir Bend sayısı 4-8 arasında değişir Aruz ölçüsüyle yazılır
İlk bendin 5 dizesi birbirleriyle, sonraki bendlerin son bir ya da iki dizesi ilk bend ile uyaklıdır Son bir ya da iki dize, her bendin sonunda aynen tekrarlanıyorsa bu muhammese "muhammes-i mütekerrir", bu dizelerin ilk bend ile yalnızca uyak yönünden uyuştuğu muhammeslere ise "muhammes-i müzdeviç" adı verilir Muhammeslerde çoğunlukla felsefi düşünceler, tasavvuf konuları ele alınır En çok Muhibbi (Kanuni Sultan Süleyman) eser vermiştir
Muhammes her konuda yazılabilir Felsef bir fikir, bir düşünce, bir dünya görüşü, övgü, aşk, sevgiliyi özleyiş muhammeslerin konusu olabilir Son bendde şairÂ*ler mahlaslarını söylerler
Muhammesler de murabbalar gibi edebiyatımızda çok kullanılan musammatlardandır Hemen her şair bu nazım şeklini denemiştir Bu arada Fuzul (ölm 1556) ve Taşlıcalı Yahya Bey (ölm 1582), divanlarında, İbrahim Hakkı (ölm 1772), Esrar Dede (ölm 1797), Şeyh Gaib (ölm 1797-98), Hoca Neş'et (ölm 1807-08), Enderunlu Vasıf (ölm 1824-25) gibi şairlerin diÂ*vanında ikisi münacat ve na't olan ve Şeref Hanım (ölm 1861)'da muhammes vardır Muhibbi(Kanini Sultan Süleyman - ölm 1566) 18 muhammesle bu nazım şeklini en çok kullanan şairlerdendir

Kaynak : Wikipedia