Okyanus Avuçlarımın Arasında İlkbahar...

OKYANUS AVUÇLARIMDA İLKBAHAR
Bir hafif duru su yüreğim
Bir ilkbahar yelinde uçuşuyor saçlarım
Sırtımdan ağır yükleri atttım,
ve
Bitti
Tüm o lacivert geçmişim
Gökkuşağını verdiğim sevgili,
Değmediğini gözlerim gördü,
Duruldum kelebek gibi,
Mis gibi oldu saçlarım,
Çiçekler benim için açılıyor,
Doğada bana şarkı söyleyen renkliler,
Hayat benim için şiir yazıyor,
Eskiden öyle değil

Kancası bedeninde saplanmış herşey bitiverir,

Bir iğne acısı hissettim sırtındaki yük inince,

Çünkü alışmışım lacivert acılara

Kelimelik şevkatlere

Hiç böyle hafif olmadım ilkbahar

Senin içinde dolaşıp gezmedi yüreğim ayakları çıplak,

Hissetmedim toprak kokusunu,

Kirletmedim papuçlarımı toprağında,
Ney için değersizleşmiştim öyle,
Kim için
Yüzümdeki çizgiler belirmiş mutsuzluğun kuyusunda,
Ağlamaktan gözlerimdeki pırıltılar sönmüş,
Boşa geçen silik zaman

Şimdi bağırmak istiyorum okyanuslara ilkbaharda

Haykırmak istiyorum dudaklarımda binbir şiir !!!

Kelebek özgürlüğünde uçmak istiyorum

Herşey bitti!

Geçti!

Bir rüyaydı!

ve güneşler açtı gözlerimde, Pırıltılarım şimdi daha da bi renkli,

Daha da renkliyim

Allandım Pullandım aynalarda

Ellerim dudaklarımla gülümseşiyorlar, habersizim

Mutluyum çiçekler, kuşlar, ağaçlar,

Baktığım her yer bana gülümsüyor,

Öpücüklerini hissediyorum yanaklarımda kuşların,

Tazelik kokuları sindiriyorum,

Arınıyorum beyazı olmayan duygulardan,
Renk değiştiriyorum,

Hece hece birikiyorum güzelliklere

Sanki yeni bir ben yaratılıyor benden habersiz

Gözleri gülen, saçları ilk bahar kokan ben !!!

Sıcaklığı var,

Okyanus Avuçlarımın Arasında İlkbahar

alıntı