Lüzumsuz Adam (Kitap) Analiz

Analiz
Lüzumsuz Adam'la birlikte Sait Faik hikayeciliğinde ikinci dönem başlamıştır Abasıyanık artık konuşma dilinin canlılığını kullanmaya başlayarak klasik cümle yapısından devrik cümle yapısına geçti Bu kitapta fark edilen bir diğer özellik de yazarın "ve" bağlacına karşı açtığı savaştır Sait Faik'in bu konuda hiç "ve" bağlacı kullanmayan ve kullanılmamasını tavsiye eden Nurullah Ataç'ın yolundan gittiği düşünülür Kitaptaki dokuz hikayede hiç "ve" yoktur Üç hikayede bir tane, iki hikayede ise iki tane "ve" kullanılmıştır
Ayrıca, Faik ilk üç kitabında sadece on tane devrik cümle kurmasına rağmen bu kitabın ilk öyküsünde sekiz tane kurmuştur Sait Faik öykücülüğünde değişen bir diğer konu da öykülerin geçtiği mekanlardır Bu kitaptaki öykülerin on tanesi kentte, dört tanesi ise Burgaz Adası'nda geçmektedir Ne yabancı ülkelerde, ne de köyde geçen hikayeler vardır
Abasıyanık, ilk dönem yazılarında özellikle emekçilere ve çalışanlara ama genelde insana duyduğu sevgiden bahseder Lüzumsuz Adam'da ise biraz daha umutsuzlaşmıştır Okuyucunun karşısında daha karamsar bir Sait Faik vardır Bu durumu değişik sebeplere bağlayan eleştirmenler oldu İlk grup yazarın rahatsızlığı sebebiyle umutsuzluğa kapıldığını söylerken ikinci grup yazarın eşcinselliğinin toplum tarafından hoş karşılanmaması yüzünden mutsuzluğa kapıldığını iddia etmektedir

Kaynak : Wikipedia