Yunan İsyanı Arka Plan

Arka plan
Yunanların bağımsız bir ülke olarak varlıkları 1453'deki İstanbul'un fethi ve Bizans İmparatırluğu'nun ardılları olan devletlerin de yıkılmasıyla son bulmuştur Böylece Yanya Adaları, Agrafa Dağları, İsfakiye, Suli ve Mani bölgelerinde bağımsız yaşayan az sayıda Yunanların dışındaki bütün Yunan halkları Osmanlı Devleti'nin egemenliği altına girmiştir Yunanlar, ya da Osmanlıların daha çok tercih ettiği terimle Rumlar, Osmanlı İmparatorluğunun hemen hemen her tarafına yayılmışlardı Ancak yoğun olarak Mora, Teselya ve Ege adalarında bulunuyorlardı Osmanlıların dine dayalı millet sisteminde yerlerini alarak ülkedeki milletlerden biri haline gelmişlerdi Bu sisteme göre Osmanlı Devleti'nde yaşayan Yunanlar Rum Ortodoks Kilisesi'ne bağlı büyük ölçüde özerklik sahibi bir toplumdu Dinsel, ekonomik ve kültürel açıdan geniş özgürlüklere sahip olmalarına karşılık, diğer bütün gayrimüslim milletler gibi ordu ve devlet memurluğu gibi mesleklerde görev almalarına bazı istisnalar hariç izin verilmiyordu
18 ve 19 yüzyıllarda Avrupa ülkelerinin ekonomik ve askeri gücünün artması ve Avrupa'da milliyetçilik akımlarının yayılmasıyla (büyük bir nedeni Fransız İhtilali) Balkanlardaki Hıristiyan milletleri derinden etkilemiş, Osmanlı Devleti'nin gücü azalmış, Yunan milliyetçiliği önem kazanmıştır Avrupa'daki liberal çevrelerin Yunan bağımsızlığına gösterdiği sempati ve güçlü bir Yunan orta sınıfının ortaya çıkışı milliyetçi harekete geniş bir temel kazandırırken, Osmanlı merkezi yönetiminin giderek zayıflaması Yunan siyasi çevrelerine belirli bir hareket serbestliği kazandırdı

Kaynak : Wikipedia