Morgue Sokağı Cinayetleri İlham

İlham
Poe'nun Morgue Sokağı Cinayetleri'ni yazdığı dönemde, çeşitli problemleri çözen benzer karakterlerin yer aldığı başka öyküler de mevcuttu ancak dedektif sözcüğü henüz kullanılmıyordu ETA Hoffmann'ın 1819 tarihli Das Fraeulein von Scuderi öyküsündeki Mademoiselle de Scuderi, 18 yüzyılda yaşayan bir çeşit Miss Marple'dı ve bir kuyumcu cinayetinin baş zanlısının masum olduğunu kanıtlıyordu Bu öykü bazı kaynaklarda ilk dedektif öyküsü olarak geçer Voltaire'in 1748 tarihli Zadig eserinde de ana karakter benzer analiz teknikleri uygular Poe bu öyküde, analitik incelemeleri ele aldığı Maelzel'in Satranç Oyuncusu ve Bir Haftada Üç Pazar gibi önceki öykülerini de geliştirmiş olabilir
Poe öykünün dönüm noktasını oluştururken büyük ihtimalle, Philadelphia'daki Masonic Hall'da Haziran 1839'da sergilenen orangutanın halkta yarattığı etkiden ilham aldı Baş karakterin adının ilham kaynağı ise muhtemelen, Burton's Gentleman's Magazine'de 1828 yılında yayımlanan "Unpublished passages in the Life of Vidocq, the French Minister of Police (Fransız Polis Bakanı Vidocq'un Hayatının Yayımlanmamış Bölümleri)" başlıklı bir dizi öyküde adı geçen "Dupin" karakteriydi[20] Analitik düşünen bir adamın bir cinayeti ortaya çıkarttığı bu öyküyü Poe büyük ihtimalle okumuştu ancak iki öykünün konuları birbirine çok az banzemektedir Öte yandan her iki öyküdeki maktüllerin böğazları, kafalaı neredeyse kopacak kadar derin kesilmiştir[21] Ayrıca Morgue Sokağı Cinayetleri'nde Dupin, Vidocq'tan "iyi bir tahminci" sözleriyle bahseder[22]
Morgue Sokağı Cinayetleri ve yazarı, öykü ilk yayımlandığında önemli bir yeniliğin ortaya çıkmasını sağladıkları için övgü topladılar The Pennsylvania Inquirer gazetesindeki bir yazıda Poe'dan, "öykü Bay Poe'nun dahi bir adam olduğunu kanıtlıyor kimsede görmediğimiz yaratıcı bir gücü ve yeteneği var" cümleleriyle bahsedildi[19] Poe ise, Philip Pendleton Cooke'a yazdığı mektupta, bunun büyük bir başarı olmadığını söylüyordu:[23]

"Bu uslamlama öyküleri popülerliğinin çoğunu yeni bir tür olmalarından alıyor Zekice olmadıklarını söylemek istemiyorum - ama insanların düşündüğü kadar zekice değiller - zekiceler, en azından metod ve metodun havası açısından Morgue Sokağı Cinayetleri'nde örneğin, çözmek için özellikle attığın bir düğümü kendi kendine çözmenin neresi zekicedir ki?"



Çağdaş okurlar ise, Poe'nun yerleşmiş bir anlatım geleneğini ihlal etmesini olumsuz karşılayabilirler: Okuyucu, öyküyü okudukça sonunu tahmin edebilir olmalıdır Bu öykünün sonundaki dönüm noktası ise, Poe açısından "kötü kaderdir" çünkü birçok okuyucu mantık çerçevesinde bir orangutanı şüpheli listesine koymayacaktır[24]

Kaynak : Wikipedia