Germanicus Germanya'nın Komutanı

Germanya'nın Komutanı
Augustus'un 14 yılındaki ölümünün ardından, Germanicus Senato tarafından Germanya'daki birliklein komutanlığına atandı Kısa bir süre sonra Lejyonlar askere alınmaların 16 yıldan 20 yıla çıkartılması planından vazgeçilmeyeceği haberleri üzerine ayaklandı Bu duruma karşı çıkan askerler Germanicus'a imparator olmasını teklif ettiler Ancak Augustus'un yaptığı gibi isyana bir son verdi ve sadece bir general olarak görev yapmayı tercih etti Birliklerinin sadakatini ve onların ve Roma yurttaşlarının gözündeki popülaritesini emniyete almak için Ruhr nehri'nin yukarılarından yaşayan ve çoğunu kılıçtan geçireceği Germen kabileleri üzerine olağanüstü ve aynı zamanda kanlı bir baskına izin verdi
Ardın gelen iki yıl boyunca 8 lejyonla birlikte daha önce 9 yılında Roma yönetimini başarılı bir ayaklanma ile yenen Arminius liderliğindeki Germen koalisyonu ile mücadele etti En büyük başarısı 15 Mayıs'ta Arminius'un karısını esir almasıydı Her ne kadar çok büyük arazileri harap etme ve her türlü direnişi bastırma olnağına sahip olsada Germenlerin çoğunluğu Roma ordusuyla savaşmak yerine ormanların derinliklerine kaçıyordu Baskınlar, tüm isyan ittifaklarının bağlantıları yok edildiğinden bir başarı olarak mütalaa edildi
9 yılında 20,000 Roma askerinin öldüğü talihsiz Teutoburg ormanı savaşı'nın yapıldığı yeri ziyaret ederek, cesetlerden geride kalanları yaktırdı ve Arminius'un topraklarının tam kalbindeki Cheruscans'a büyük bir saldırı başlattı Arminius, başlangıçta Germanicus'un süvarilerine bir tuzak kurarak küçük bir zaiyata neden olduysa da Roma'lı piyadelerin başarılı çarpışmaları karşısından direnci kırıldı ve ormanın derinliklerine kaçmak zorunda kaldı Bu zaferin ardından kışın yaklaşması nedeniyle Germanicus, birliklerini Ren'deki kış karargahına geri çekti
Germanicus, 16 yılında büyük bir ordu topladı ve Germen topraklarını işgal etti Büyük kayıpları göze alarak Minden yakınlarında Weser nehrini geçti ve Arminius'un ordusuyla Weser nehrinden daha yukarıda Rinteln yakınlarındaki Idistoviso'da, genellikle Weser nehri savaşı olarak adlandırılan bir çarpışmada karşı karşıya geldi Germanicus'un liderlik ve komuta yeteneğini tam olarak gösterdiği bu savaşta, onun üstün taktikleri sayesinde iyi eğitimli ve donatımlı Roma lejyonları çok az bir kayıpla Germen ordusuna büyük kayıplar verdirdi Son çarpışma şimdiki Hanover şehrinin batısında Angivarian Duvarı yakınlarında yapıldı ve yüksek Germen zaiyatı tekrarlanınca, Germenler kaçmak zorunda kaldılar Ana hedefine ulaşması ve kışın yaklaşıyor olması nedeniyle birlikler, Germanicus'un emriyle her ne kadar Kuzey denizi'ndeki bir fırtınada bir kısmı zarar görmüş olsa da donanmayla kış karargahına geri çekildi Çok az asker ölmüş olsa da bu mükemmel bir zafer için kötü bir sondu Ren boyunca yapılan ve 9 yılındaki felakette kaybolan 3 Roma Lejyon aquila'sının ele geçirilmesiyle sonuçlanan birkaç baskından sonra, Germanicus Roma'ya çağırıldı ve Tiberius tarafından kendisine bir zafer alayı düzenleneceği ve farklı bir komutanlığa atanacağı bilgisi verildi
Her ne kadar elde edilen başarılar birlikleri memnun etse de, Germanicus'un Germen seferi birliklerin isyanını önleme amaçlıydı ve her hangi bir stratejik kazanım getirmedi İlaveten, 9 yılında üç Roma Lejyonunu yok eden Germen liderle (Arminius) çarpıştı ve askerlerine bu savaşta ölen Romalılardan kalanları ortaya çıkarttırdı Ayrıca, birliklerinin başında Tiberius'a haber vermeden Ren nehrini geçerek Augustus'un bu nehrin İmparatorluğun sınırı olarak kalması yönündeki tavsiyesini zıt düştü ve başına buyruk hareketi nedeniyle davranışları hakkında şüphe uyandırdı Politik ve stratejik kararkardaki bu hatalar, Tiberius'a yeğenini geri çağırmak için yeterli nedeni verdi

Kaynak : Wikipedia