Karatay Medresesi

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-20-2012

KONYA KARATAY MEDRESESİ
Medrese Karatay İlçesi, Ferhuniye Mahallesi, Adliye Bulvarı'nda Aladdin Tepesi'nin kuzeyinde yer almaktadır

Karatay Medresesi, Sultan II

İzzeddin Keykavus Devrinde, Emir Celaleddin Karatay tarafından, 649, H

(1251 M) yılında yaptırılmıştır

Mimarı bilinmemektedir

Osmanlı Devrinde de kullanılan medrese XIX

yüzyılın sonlarında terk edilmiştir

Medrese Selçuklular Devrinde hadis ve tefsir ilimleri okutulmak üzere "Kapalı Medrese" tipinde Sille taşından inşa edilmiştir

Tek katlıdır

Giriş doğudan gök ve beyaz mermerden yapılmış kapı ile sağlanmaktadır

Kapı Selçuklu Devri taş işçiliğinin şaheser bir örneğidir

Yazı ve desenlerle süslenmiştir

Kapının üzerinde medresenin yapımı ile ilgili kitabeler yer almaktadır

Kapının diğer yüzeylerine seçme ayet ve hadisler kabartma olarak işlenmiştir

Kapıdan, evvelce kubbe ile örtülü (şimdi üzeri açık) bir avluya, buradan da bir kapı ile medreseye girilir

Medrese salonunun üzeri, merkezinde fener bulunan ve mozaik çinilerle kaplı kubbe ile örtülüdür

Kubbe kasnağında, duvarların üst kısımlarındaki bordürlerde ve hücre kapıları üzerindeki panoda ayetler yazılıdır

Binanın batı yönünde bulunan beşik tonozlu eyvanın kemerinde besmele ve Ayet-el Kürsi yer almaktadır

Kubbeye geçiş elemanı olan üçgenlerde ise Muhammed, İsa, Musa ve Davud peygamberlerin isimleri ile dört halifenin (Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali)'nin isimlerine yer verilmiştir

Eyvanın solundaki kubbeli hücre Celaleddin Karatay'ın türbesidir

Medrese duvarlarındaki mozaik çinilerin büyük bir kısmı dökülmüştür

Çinilerde kullanılan renkler, turkuvaz (firuze), lacivert ve siyahtır

Anadolu Selçuklu Devri çini işçiliğinde önemli yeri bulunan Karatay Medresesi 1955 yılında "Çini Eserler Müzesi" olarak ziyarete açılmıştır

Sergilenen eserler Anadolu, Selçuklu ve Osmanlı Dönemine aittir

Celaleddin Karatay Türbesi'nin bulunduğu hücrede ve güneydeki öğrenci hücrelerinde Kubad-Abad Sarayı çinileri alçı süsleri, çini tabaklar, kandiller ve sırsız seramikler sergilenmektedir

Kubad-Abad Sarayı çinileri haç, yarım haç, sekiz köşeli yıldız ve kare şeklinde olup, lüster ve sıraltı tekniği ile yapılmıştır

I

Alaeddin Keykubat'ın emri ile yaptırılan Kubad-Abad Sarayı İbrahim Hakkı Konyalı ve Prof

Dr

Osman Turan'ın Beyşehir civarında olması gerektiğini işaret etmelerinden sonra 1949 yılında Konya Müze Müdürü Zeki Oral tarafından bulunmuştur

1952'de Zeki Oral'ın, 1965-1966'da Katharina Ottodorn'un ve 1967'de Mehmet Önder'in sondaj ve kazı çalışmaları ardından uzun süre kendi kaderine terk edilen Kubad-Abad 1980 yılından itibaren Prof

Dr

Rüçhan Arık tarafından yeniden ele alınarak sistemli kazılara başlanmıştır

Eyvanda Selçuklu Dönemine ait çini kalıntıları, Selçuklu ve Osmanlı Dönemine ait seramikler teşhir edilmektedir

Kubbeli salonda Selçuklu Dönemine ait cam tabak, çini parçaları, Beyşehir Eşrefoğlu Camii'ne ait tavan göbekleri ve Osmanlı Dönemine ait seramikler bulunmaktadır

Pazartesi dışında her gün 08

30-12

30/13

30-17

30 saatlerinde ziyarete açıktır

Kaynak : Wikipedia

08-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Karatay Medresesi KONYA KARATAY MEDRESESİ Medrese Karatay İlçesi, Ferhuniye Mahallesi, Adliye Bulvarı'nda Aladdin Tepesi'nin kuzeyinde yer almaktadır Karatay Medresesi, Sultan II İzzeddin Keykavus Devrinde, Emir Celaleddin Karatay tarafından, 649, H (1251 M) yılında yaptırılmıştır Mimarı bilinmemektedir Osmanlı Devrinde de kullanılan medrese XIX yüzyılın sonlarında terk edilmiştir Medrese Selçuklular Devrinde hadis ve tefsir ilimleri okutulmak üzere "Kapalı Medrese" tipinde Sille taşından inşa edilmiştir Tek katlıdır Giriş doğudan gök ve beyaz mermerden yapılmış kapı ile sağlanmaktadır Kapı Selçuklu Devri taş işçiliğinin şaheser bir örneğidir Yazı ve desenlerle süslenmiştir Kapının üzerinde medresenin yapımı ile ilgili kitabeler yer almaktadır Kapının diğer yüzeylerine seçme ayet ve hadisler kabartma olarak işlenmiştir Kapıdan, evvelce kubbe ile örtülü (şimdi üzeri açık) bir avluya, buradan da bir kapı ile medreseye girilir Medrese salonunun üzeri, merkezinde fener bulunan ve mozaik çinilerle kaplı kubbe ile örtülüdür Kubbe kasnağında, duvarların üst kısımlarındaki bordürlerde ve hücre kapıları üzerindeki panoda ayetler yazılıdır Binanın batı yönünde bulunan beşik tonozlu eyvanın kemerinde besmele ve Ayet-el Kürsi yer almaktadır Kubbeye geçiş elemanı olan üçgenlerde ise Muhammed, İsa, Musa ve Davud peygamberlerin isimleri ile dört halifenin (Ebu Bekir, Ömer, Osman, Ali)'nin isimlerine yer verilmiştir Eyvanın solundaki kubbeli hücre Celaleddin Karatay'ın türbesidir Medrese duvarlarındaki mozaik çinilerin büyük bir kısmı dökülmüştür Çinilerde kullanılan renkler, turkuvaz (firuze), lacivert ve siyahtır Anadolu Selçuklu Devri çini işçiliğinde önemli yeri bulunan Karatay Medresesi 1955 yılında "Çini Eserler Müzesi" olarak ziyarete açılmıştır Sergilenen eserler Anadolu, Selçuklu ve Osmanlı Dönemine aittir Celaleddin Karatay Türbesi'nin bulunduğu hücrede ve güneydeki öğrenci hücrelerinde Kubad-Abad Sarayı çinileri alçı süsleri, çini tabaklar, kandiller ve sırsız seramikler sergilenmektedir Kubad-Abad Sarayı çinileri haç, yarım haç, sekiz köşeli yıldız ve kare şeklinde olup, lüster ve sıraltı tekniği ile yapılmıştır IAlaeddin Keykubat'ın emri ile yaptırılan Kubad-Abad Sarayı İbrahim Hakkı Konyalı ve Prof Dr Osman Turan'ın Beyşehir civarında olması gerektiğini işaret etmelerinden sonra 1949 yılında Konya Müze Müdürü Zeki Oral tarafından bulunmuştur 1952'de Zeki Oral'ın, 1965-1966'da Katharina Ottodorn'un ve 1967'de Mehmet Önder'in sondaj ve kazı çalışmaları ardından uzun süre kendi kaderine terk edilen Kubad-Abad 1980 yılından itibaren Prof Dr Rüçhan Arık tarafından yeniden ele alınarak sistemli kazılara başlanmıştır Eyvanda Selçuklu Dönemine ait çini kalıntıları, Selçuklu ve Osmanlı Dönemine ait seramikler teşhir edilmektedir Kubbeli salonda Selçuklu Dönemine ait cam tabak, çini parçaları, Beyşehir Eşrefoğlu Camii'ne ait tavan göbekleri ve Osmanlı Dönemine ait seramikler bulunmaktadır Pazartesi dışında her gün 0830-1230/1330-1730 saatlerinde ziyarete açıktır Kaynak : Wikipedia