Dinin Kaynağı

Din de dâhil olmak üzere bütün kavramlara iki şekilde bakmak mümkündür:

1) Dinin İlâhî ve yüce kudret tarafından konulduğuna inanan düşünce,

2) İnsanın herşeyden üstün olduğuna inanarak, dini bizzat insanın ürettiğine inanan görüş

Buna göre ilerlemeci ve evrim teorisine dayanan ikinci görüşe göre, insanlık her geçen gün iyiye giden geri dönülmez bir akışın içindedir İnsan, ilkel döneminde tabiat ve tabiî hâdiseler karşısında çaresiz kaldığından birtakım görünmez güçlerin var olduğuna inanmış ve bunları maddîleştirerek zamanla tapınmaya başlamış, böylece putperestlik ortaya çıkmıştır Bu yüzden insanlığın ilk dinine animizm (ruhlara tapma) adı vermişlerdir Ölü ruhların, bedensiz varlıklarını devam ettireceği inancı atalara tapınmayı doğurmuş, buradan yağmur, ateş, kar gibi tabiat olaylarını idare eden çeşitli tanrıların varlığına inanılmış, zamanla bu tanrıların birleştirilmesiyle tek tanrı inancı ortaya çıkmıştır Dinin insan tafından uydurulup üretildiği anlayışına dayanan bu görüşlerin iddiaları şöyle maddeleştirilebilir:

“Eskiden kabileler kendilerini belli bir hayvan veya bitkiyle kan bağı içinde akraba sayar ve onlara saygılarını tapınma biçiminde gösterirlerdi”

“Din toplumsal bir süreçtir Toteme (kutsal olan şey) gösterilen saygı insanların kendi birliklerini temsil ettiği içindir O halde dinin temel fikri kutsaldır Kutsal olan da toplumun kutsal kabul ettiği şeydir”

“Din insanın kendi kişiliğini bulurken hissettiği güçsüzlüğe karşı bir şeylere güvenme ihtiyacından doğmuştur”

“İnsanın kendi düşüncesini insan üstü bir plana aktarmasıyla din ortaya çıkmıştır Yani insanların ruhun ölmezliğine inanmaları, adalete olan susamışlıkları, insanların bir adaletin tecellisine olan inançları din mefhumunu ortaya çıkarmıştır

“Din baskı altındaki insanların iç çekmesi, kalpsiz dünyanın kalbi, ruhsuz dünyanın ruhudur Din halkın afyonudur”

“Sonuç olarak din, ilkel insanın zayıflığının ürünüdür İlkel ve çok tanrılı dinler tarihin ilk dönemlerinde yaşanmış olup, din de insanla birlikte evrim geçirmiştir Din herhangi bir varlığın değil, bizzat insanın kendisinin ürünüdür Teknolojinin ve tabiî bilimlerin gelişmesiyle insan, tabiat üstünde hâkimiyet kurmuş, tabiat olaylarına bilimsel açıklamalar getirmesi sonucu zamanla din, işlevini yitirecek, insan hayatının belli bir safhasında artık ihtiyaç olmaktan çıkacaktır”

Tüm bu ve benzeri inançlar Allah’a inanmayan, hak dini kabul etmeyen, ateist, laik, materyalist, komünist ideolojileri benimsemiş olan insanların ortak inancıdır

İslâm inancına göre dinin kurucusu Allah’tır Bütün vahiy kaynaklı dinler Allah tarafından gönderilmiş, ilk günkü saflıklarını korudukları müddetçe yürürlükte kalmıştır İlk insan, aynı zamanda ilk peygamberdir Dolayısıyla insanlığın ilk dini çok tanrılı değil; tek tanrılıdırYani tevhid dinidir

Allah’ın varlığı ve birliği, zat ve sıfatları, melek inancı, kitap inancı, peygamber inancı, âhiret inancı vahiy kaynaklı dinlerde değişmemiş, sadece şeriatler değişmiştir Bunun içindir ki, Hz Adem’den, Peygamberimiz Hz Muhammed (sav)’e kadar tüm peygamberlerin getirdiği hak dinlerin ortak adı İSLÂM’dır

Fakat peygamberler halkın arasından ayrıldıktan sonra, insanlar hak dinden uzaklaşmış, birtakım sâlih insanlara, yıldızlara, ağaçlara, hayvanlara, taşlara, hevâ ve heveslerine tapınmaya başlamışlardır Hak dinlerde meydana gelen bu sapmayı ortadan kaldırmak için Allah Teâlâ, merhametinin bir sonucu olarak peygamberler göndermiş, bu elçiler insanları tevhid inancına tekrar tekrar dâvet etmişlerdir

Yani insanlığın çok tanrı inancından tek tanrı inancına doğru gelişme gösterdiği anlayışı İslâm inancına aykırıdır İslâm i’tikadında insanlığın ilk dini tevhid dinidir

wwwspatyomcom

SnMahzi'ye teşekkürlerkonuyu açıp paylaştığı için

SnKether'e teşekkürlerkendi bakış açısı ile yorumlayıp,

konuyu açtığı için

Bizde iki kelam edelim;

Din,İnsanlıgın düşünce sisteminin bir ürünü ,İnsanların

tarihi süreç içinde geliştirdigi etik degerler bütünü '''Degildir'''

Bir defa bunu ortaya koyalım

Bütün dinler incelendiginde ''Bir grup Yüce Göksel Zat''

ile karşılaşılır

Bu ''Gökten Gelen'' zatlar,başlangıçta direk devreye girmişler;

Bizzat toplumu egitmişlerdirYakın çaglara dogru da

Sonradan peygamberler eliyle Dünya insanlarına parçası

oldukları Kozmosa uyumlu bir yaşantı kurabilmelerinin

yol ve yöntemlerini din başlığı altında ögretmişlerdir

Yani,Din aslında bireyin kendini geliştirmesi,

Dünya ve Ahiret hayatının kozmosa uyumlu olabilmesinin

temel esaslarını belirten bir anayasadır

Çok çeşitli dinler olması ise sadece bir ''zan''dırZahiridir

Aslında tüm dinler özde birdirler

Böyle olmalarıda gayet dogaldırNiye?

Çünkü Tüm Kozmosta bir TEK yaratıcı var,ve

O'nun kurdugu ve yönettigi işleyen bir tek sistem vardır

Belli bir olgunluga gelenin dine gereksinim duymaması meselesi

Arif için Din yoktur cümlesinde gizlidir

Ama,burada da din vardır,çünkü

Zaten dinlerin amacının ''Öznesi'' budur

Arif olmak,İnsan-ı Kamil olmak

O insan ibadetten uzaktır,çünkü zaten,

aklı ve vücudu ile her daim zikr halindedir