Soyut Parçacıklar Ve Eğimli/ Kapalı Evren

SOYUT PARÇACIKLAR VE EĞİMLİ/ KAPALI EVREN
Mekansızlık kavramının yeni fiziğin astrofizik bilgileriyle yeniden tanımlanması çok önemlidir Fizikçi Jean ECharon, ruhu taşıyan "ebedi" parçacıklardan söz ettiği EON adlı eserinde evrensel zaman-mekan için şunları ifade ediyor:
“Tüm evrenimiz, mekan adı verilen tek bir maddenin geometrik şekillerinden ibarettir Einstein'ın keşiflerinin felsefi veya daha doğru ifadesiyle metafizik etkileri son derece önemlidir Gerçekten de Genel İzafiyet Teorisi sayesinde, evrenimizin bir bütün olarak kabul edilmesini bilimsel olarak söylemek mümkün olmuştur Günümüz Astro fiziğinde genel olarak kabul edilen bir görüşe göre evrenimizin mekanı "kapalı"dır Bütünü içerisinde mekan hafif bir şekilde kıvrılmıştır; öyle ki, şayet, uzayda hiç bir şekilde, en ufak bir sapma yapmadan, dümdüz bir hat üzerinde gitmek mümkün olsaydı, yine eninde sonunda aynı başlangıçtaki hareket noktasına varılmış olurdu”
Evrenin tümü için olduğu gibi, mekanın kendi içine kapanma noktasındaki bu eğilme özelliği iyice incelenmelidir Gerçekten de, fiziğin bazı parçacıkları olan elektronların, kendi içinde kapanmış olan özel bir zaman-mekandan oluşmuş küçük mikro evrenlerden oluştuğunu göreceğiz Bu noktada zaman-mekan, ruhun zaman-mekanına da bir örnek teşkil etmez mi diye sormak mümkündür
Fizikte temel parçacık adını verdiğimiz şeyin, örneğin bir elektron veya proton olduğunu ve son derece yoğun bir maddeden oluştuğunu biliyoruz; bu madde kara deliklerde rastlanan yoğunluktadır
Bu durumda bu parçacıkların bazılarının, hatta tamamının bizim evrenimiz içinde görünmeyen bir cep teşkil ettiklerini, kendi içlerinde kara deliklerdekine benzeyen bir zaman mekan içerdiklerini ve bize ne kadar garip gelirse gelsin, bu zaman ve mekanı ruhun zaman ve mekanı olarak nitelendirmeye hakkımız yok mudur? Kısacası bilinen bazı temel parçacıklar bir çeşit mikro kara delikler olarak düşünülemez mi? Eğer öyleyse, bizim vücudumuz da bilindiği gibi parçacıklardan oluştuğu için biz de madde ve ruh arasında bir köprü meydana getiren yolun üzerinde değil miyiz?
Elektron ve mikro evren Elektron kendine özgü bir zaman ve mekana sahip otonom bir bireysellik oluşturmaktadır Ve bu elektrona yönelik zaman-mekan, kara deliklerde gördüğümüz gibi, bizim normal zaman-mekan anlayışımızdan farklıdır
Elektron gerçek bir mikro evrendir; onu oluşturan mekanın geçmiş durumlarım yeniden bulmasını sağlayan devresel bir zamana sahiptir; ve diğer taraftan bu mikro evrende olaylar artan bir negantropi içinde meydana gelirler, yani olaylar sürekli olarak bilgilerini arttırırlar Kısacası elektron kendi içinde bir ruh zaman-mekanı içerir
Fizik planda derinleştirilmiş bir analiz, elemanter maddenin gerçekleştirildiği bu organizasyonlar için gerekli olan bilgi içeriğinin elektron adı verilen bu basit görünüşlü parçacığın içinde olduğu izlenimini vermektedir Çünkü, elektron kendi mikro evreni içinde bilgi toplama yeteneğine sahip bir mekan içermekte ve bu bilgiyi her dönüşünde gerçek bir hatırlama fenomeni ile kullanılabilir hale getirebilmektedir Yine organize etmek istediği sistemin diğer elektronları ile iletişim kurarak ve onlarla müşterek hareket ederek, karmaşık operasyonları yönetebilmektedir
Elbette ki bu psişik davranışın gözlerimiz önünde belirgin şekilde ortaya çıkması için elektronların uygun bir ortamda toplanması gereklidir Elektronlar uygun bir ortamda bir araya gelir gelmez, hemen aralarında ancak 'psişik' (ruhsal) olarak nitelendirilebilecek birtakım etkileşimler daima daha düzenli durumlara doğru gelişir
Evrenin spiritüel kaderini "taşıyabilecek" varlıklar olarak yalnızca madde, yani daha özel olarak maddenin temel parçacıkları vardır ve bunlar ciddi olarak, mantıklı ve bilimsel olarak incelenmeye değer niteliktedir ki madde de derinlerine inildikçe bildiğimiz katı halini terk edip soyutlaşmakta, ruhsallaşmakta ve adeta elimizin altından kaçıp gitmektedir
Evrenin psişik seviyesinin yükselmesi elemanter maddenin sürekli olarak art arda yaşadığı deneyimlerle olmaktadır Bu deneylerde elemanter madde az veya çok kısa sürelerle bazen bir minerale, bazen bir canlının yapısına karışır ama süreler içinde elde ettiği bilgi içeriğini hiçbir zaman kaybetmez