Cin'in Bedene Girme Gerçeği

Hamd,Allah’adır Salât ve selâm, Rasûlullah’a,âile halkına, ashâbına ve onun yoluna uyanların üzerine olsun
Hicrî 1407 yılının Şaban ayında S Arabistan’ın Riyad şehrinde bazı müslüman kadınların bedenlerine giren bazı cinlerin, benim yanımda İslâm’a girdikleri haberini bazı yerel gazeteler kısa, bazısı da detaylı olarak yayınladı
Riyad’da ikâmet eden Abdullah b Müşerref el-Amrî adlı kardeş, bedenine cin giren kadının üzerine okuduktan sonra, o cine hitap etmiş, ona Allah’tan korkmasını hatırlatıp nasihat etmiş, zulmün haram ve büyük günah olduğunu kendisine haber vermişti Kadının bedenine giren cin, kendisinin budist bir kâfir olduğunu söyleyince, Abdullah kardeş o cini kadının bedeninden çıkmaya dâvet etmiş, kadının bedenine giren cin de onun bu dâvetini kabul etmiş ve Abdullah kardeşin huzurunda İslâm’a girdiğini ilân etmişti Daha sonra Abdullah kardeş, cinin İslâm’a girdiğini bizzat işitmem için; kadının velîsiyle birlikte cinin yanıma gelmelerini istedi Daha sonra yanıma geldiler Ben de cine, kadının bedenine niçin girdiğini sorduğumda, o kadının bedenine niçin girdiğini bana kadının sesiyle anlattı Fakat konuşması bir erkeğin konuşmasıydı, kadının konuşması değildi Bedenine cin giren kadın, yanımdaki sandalyeye oturmuş, erkek ve kız kardeşi de adı geçen Abdullah kardeşle birlikte bazı hoca efendiler yanımdaydılar ve orada bulunan herkes olanları gözleriyle gördüler ve cinin müslüman oluşunu ve konuşmasını işittiler Kadının bedenine giren cin, kendisinin Hindistan kökenli ve budizm dînine mensup olduğunu haber verince, ben de ona nasihat edip Allah’tan korkmasını,bedenine girdiği kadından çıkmasını ve ona zulmetmemesini nasihat ettim Bunun üzerine o cin bana; “İslâm'ın hak dîn olduğuna kanaat getirdim” diyerek İslâma girdiğini açıkladı Ben de kendisine, Allah Teâlâ'nın kendisine hidâyetinden sonra kavmini İslâm’a dâvet etmesini tavsiye ettim O da bunu yerine getireceğine dâir bana söz verdi ve bedenine girdiği kadından ayrıldı Ayrılırken de son söylediği söz;“Esselâmu Aleykum” olduDaha sonra kadın, alışılmış diliyle konuşmaya, yorgun ve bitkin bir durumdan selâmet ve rahata kavuştuğunu hissetmeye başladı Bir ay veya bir aydan daha fazla bir süre sonra iki kardeşi, dayısı ve kız kardeşiyle birlikte tekrar geldiğinde, bana sıhhat ve âfiyet içerisinde olduğunu,Allah’a hamd olsun o cinin bir daha bedenine dönmediğini söyledi Ben de ona cinin kendisinin bedenindeyken neler hissettiğini sorduğumda,dînimize ters gelen çok kötü şeyler düşün-düğünü, budizm dînine ve bu dîn hakkında yazılmış kitapları okumaya meylettiğini bana haber verdi Allah Teâlâ kendisini cinden kurtarıp bu kötü düşünceler de ortadan kalkınca, bâtıl düşüncelerden uzaklaşarak eski hâline döndü
Bana ulaşan habere göre, fazîletli âlim Ali Tantâvî böyle bir şeyin olamayacağını, bu olayın bâtıl ve yalan olduğunu, bu konuşmaların kadının sesinin kasete kaydedilmiş olabileceğini, gerçekte ise kadının konuşmadığını iddiâ etmiş, bunun üzerine ben, kendi konuşmasının kaydedildiği kaseti istedim ve kasette iddiâ ettiği şeyi öğrenmiş oldum Cinin kendisine birçok soru sormama ve cevabını da almama rağmen, bu konuşmanın kadının sesinin kasete kaydedilmiş olabileceğini söylemesine çok şaşırdım Onun bu davranışı, yanlışın en çirkini ve bâtılı da hak göstermektir
Yine kendisi, bir insan aracılığıyla cinin İslâm’a girmesinin Allah Teâlâ’nın şu âyetine aykırı olduğunu iddiâ etmektedir:
ﮋﮫﮬﮭﮮﮯﮰﮱﯓﯔﯕﯖﯗﯘﮊ[ سورة ص من الآية :35 ]
“(Nuh) dedi ki: Rabbim! Beni bağışla ve bana öyle büyük bir mülk ihsan et ki benden sonra hiç kimseye onun bir benzeri nasip olmasın” [color="gray"]
Şüphe yok ki bu, onun hatasıdır AllahTeâlâ kendisine doğru yolu göstersin
Yine bu anlayış, -Allah kendisini doğru yola iletsin- bâtıl bir anlayıştırÇünkü cinin müslümanın aracılığıyla İslâm’a girmesinde Süleyman -aleyhisselâm-’ın yaptığı duâya aykırı bir durum sözkonusu değildir Nitekim birçok cin, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-’in aracılığıyla İslâm’a girmiştir Nitekim Allah Teâlâ, Ahkâf ve Cin sûrelerinde bu durumu açıklamıştır
Ebû Hureyre’den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet olunan hadîste, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
(( إِنَّ الشَّيْطَانَ عَرَضَ لِي فَشَدَّ عَلَيَّ لِيَقْطَعَ الصَّلاَةَ عَلَيَّ، فَأَمْكَنَنِي اللهُ مِنْهُ فَذَعَتُّهُ، وَلَقَدْ هَمَمْتُ أَنْ أُوثِقَهُ إِلَى سَارِيَةٍ حَتَّى تُصْبِحُوا فَتَنْظُرُوا إِلَيْهِ فَذَكَرْتُ قَوْلَ سُلَيْمَـانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَرَدَّهُ اللهُ خَاسِئًا ))
[ رواه البخاري ]

“Şeytan (dün gece) bana göründü ve namazımı bozmak için üzerime hücûm etti Fakat Allah beni ona üstün kıldı ve onu boğazından öyle bir sıktım ki görmeniz için onu sabaha kadar caminin bir direğine bağlamaya azmettim Bu arada kardeşim Süleymân -aleyhisselâm-’ın şu sözünü hatırladım: “ Rabbim! Beni bağışla ve bana öyle büyük bir mülk ihsan et ki benden sonra hiç kimseye onun bir benzeri nasip olmasın”' Sonra Allah Teâlâ onu zelîl bir şekilde geri çevirdi” [color="gray"]
Başka bir rivâyette şöyle buyurmuştur:
(( إِنَّ عِفْرِيتًا مِنَ الْجِنِّ جَعَلَ يَفْتِكُ عَلَيَّ الْبَارِحَةَ لِيَقْطَعَ عَلَيَّ الصَّلاَةَ، وَإِنَّ اللهَ أَمْكَنَنِي مِنْهُ فَذَعَتُّهُ، فَلَقَدْ هَمَمْتُ أَنْ أَرْبِطَهُ إِلَى جَنْبِ سَارِيَةٍ مِنْ سَوَارِي الْـمَسْجِدِ حَتَّى تُصْبِحُوا تَنْظُرُونَ إِلَيْهِ أَجْمَعُونَ أَوْ كُلُّكُمْ ثُمَّ ذَكَرْتُ قَوْلَ أَخِي سُلَيْمَانَ فَرَدَّهُ اللهُ خَاسِئًا )) [ رواه مسلم ]
“Dün gece cinlerden bir şeytan namazımı bozmak için ansızın üzerime hücûm etti Ancak Allah beni ona üstün kıldı ve onu yakasından tutup öyle bir sıktım ki hepinizin onu görmesi için sabaha kadar onu mescidin direklerinden birisine bağlamaya azmettimBu arada kardeşim Süleymân -aleyhisselâm-’ın şu sözünü hatırladım: 'Rabbim! Beni bağışla ve bana öyle büyük bir mülk ihsan et ki benden sonra hiç kimseye onun bir benzeri nasip olmasın' Sonra Allah Teâlâ onu zelîl bir şekilde geri çevirdi” [color="gray"]
Nesâî de Buhârî’nin şartına göre Âişe’den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet ettiğine göre, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- namaz kılarken şeytan yanına gelince yakasından tutarak onu yere sermiş ve boğacak kadar boğazını sıkmıştı
Nitekim Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- hadisin devamında şöyle buyurmuştur:
“Öyle ki şeytanın dilinin soğukluğunu ellerimde hissettim Şayet Süleymân -aleyhisselâm-’ın duâsı olmasaydı,insanların onu görmesi için sabaha kadar bağlı kalırdı”
Ahmed ve Ebû Dâvûd’un Ebû Saîd el-Hudrî’den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet ettikleri hadîste şu ibâre de vardır:
“Ellerimi uzattım ve boğazını sıkmaya devam ettim Öyle ki salyasının soğukluğunu baş parmağım ile işâret parmağımın arasında hissettim”
Ebû Hureyre’nin -Allah ondan râzı olsun- rivâyet etti hadiste, o şöyle der:
“Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Ramazan'da toplanan zekât mallarını muhafaza etmem için beni tayin ettiBirisi yanıma geldi ve zekat malından avuçlamaya başladı Bunun üzerine onu tuttum ve kendisine: 'Allah’a yemîn ederim ki seni götürüp Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e şikâyet edeceğim, dedim Bana: 'Muhtaç durumdayım ve bakmakla yükümlü olduğum âilem olduğu için buna çok ihtiyacım var', deyince kendisini serbest bıraktımSabah olunca, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bana: ‘Ey Ebu Hureyre! Dün geceki esirin ne yaptı?’ diye sorunca, ona: 'Ey Allah’ın Rasûlü! Bana çok ihtiyacı olduğunu ve bakmakla yükümlü olduğu âilesi olduğunu söyleyince, acıdım ve kendisini serbest bıraktım,' dedim
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
‘Bil ki o sana yalan söyledi, tekrar dönecektir’ deyince, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’in sözü gereği, onun tekrar döneceğini anladım ve dönüşünü beklemeye başladım Nitekim geldi ve zekât malından tekrar avuçlamaya başladı Bunun üzerine onu tuttum ve kendisine: 'Allah’a yemîn ederim ki seni götürüp Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e şikâyet edeceğim,' dedim Bana; beni bırak, buna muhtacım ve bakmakla yükümlü olduğum âilem olduğu için buna çok ihtiyacım var ve bir daha dönmeyeceğim, deyince acıdım ve kendisini serbest bıraktımSabah olunca, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bana: ‘Ey Ebu Hureyre! Dün geceki esirin ne yaptı?’diye sorunca, ona: ‘Ey Allah’ın Rasûlü! Bana çok ihtiyacı olduğunu ve bakmakla yükümlü olduğu âilesi olduğunu söyleyince, acıdım ve kendisini serbest bıraktım, dedim Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
‘Bil ki o sana yalan söyledi, tekrar dönecek’ deyince, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’in sözü gereği, onun tekrar döneceğini anladım ve dönüşünü üçüncü defa beklemeye başladım Nitekim geldi ve zekât malından tekrar avuçlamaya başladı Bunun üzerine onu tuttum ve kendisine: 'Allah’a yemîn ederim ki seni götürüp Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e şikâyet edeceğim,' dedim Bana: Beni bırak da Allah’ın sana onunla fayda vereceği birkaç söz öğreteyim, dedi Ben de: ‘O sözler nelerdir?’ diye sordum Bana: ‘Uyumak için yatağına uzandığında Âyetel-Kürsî’yi sonuna kadar oku Çünkü Âyetel-Kürsî’yi okuduğun sürece Allah tarafından gönderilen bir melek seni korur ve sabahlayıncaya kadar şeytan sana asla yaklaşamaz’ deyince onu serbest bıraktımSabah olunca, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bana:
‘Ey Ebu Hureyre! Dün geceki esirin ne yaptı?’ diye sorunca, ona şöyle dedim: 'Ey Allah’ın Rasûlü! Allah’ın bana onunla fayda vereceği birkaç söz öğreteceğini iddiâ ettiBen de onu serbest bıraktım Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bana:
‘O sözler nelerdir? diye sordu
Ben de dedim ki: Bana, uyumak için yatağıma uzandığımda, Âyetel-Kürsî’yi başından sonuna kadar okumamı söyledi ve bana: ‘Böyle yaparsan, Allah tarafından gönderilen bir melek sabahlayıncaya kadar seni korur ve şeytan sana asla yaklaşamaz’ dedi
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:‘Bil ki o sana doğruyu söyledi, fakat kendisi çok yalancıdır Üç gecedir kiminle konuştuğunu biliyor musun Ey Ebu Hureyre! diye sorunca, ben Ona: ‘Hayır’ dedim
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
‘O şeytandır” [color="gray"]buyurdu
Sahâbe -Allah onlardan râzı olsun- iyilik olan her şeyi elde etmeye gayret ederlerdi

Mü’minlerin annesi Safiyye’den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet elunan hadîste, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
((إِنَّ الشَّيْطاَنَ يَجْرِي مِنِ ابْنِ آدَمَ مَجْرىَ الدَّمِ ))[ متفق عليه ]
“Hiç şüphe yok ki, kanın insanın damarlarında dolaştığı gibi şeytanın vesvese ve hîlesi de insanın damarlarında (öylece) dolaşır” [color="gray"]
Osman b Ebîl-Âs -Allah ondan râzı olsun-, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'e şöyle şikâyet etmiştir:
(( يَا رَسُولَ اللهِ! إِنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ حَالَ بَيْنِي وَبَيْنَ صَلاَتِي وَقِرَاءَتِي يَلْبِسُهَا عَلَيَّ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ r : ذَاكَ شَيْطَانٌ يُقَالُ لَهُ خَنْزَبٌ، فَإِذَا أَحْسَسْتَهُ فَتَعَوَّذْ بِاللهِ مِنْهُ وَاتْفِلْ عَلَى يَسَارِكَ ثَلاَثًا، قَالَ: فَفَعَلْتُ ذَلِكَ فَأَذْهَبَهُ اللهُ عَنِّي )) [ رواه مسلم ]
“Ey Allah’ın Rasûlü! Şeytan, kılmakta olduğum namazımda ve okuduğum Kur’an’da bana eziyet veriyor ve bundan haz duymama engel oluyor ve beni bunlarda şüpheye düşürüyor (Bu durumda ne yapayım diye sordu)
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- buyurdu ki:
“O, Hanzeb adındaki şeytandır Bunu hissettiğin zaman onun şerrinden Allah’a sığın ve sol tarafına hafifçe üç defa tükür” buyurdu
Osman b Ebîl-Âs -Allah ondan râzı olsun- şöyle dedi ki:
“Bunu yapınca, Allah -azze ve celle- onu (sıkıntıyı) benden giderdi” [color="gray"]
Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-’den rivâyet olunan sahîh hadislerde sâbit olduğu üzere, her insanla bir melek ve bir şeytan beraber olur Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- bile böyledir Fakat Allah Teâlâ ona yardım etmiş, onunla beraber olan şeytan müslüman olmuş ve Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-’e hayırdan başka bir şey emretmemiştir
Cinin, insanın bedenine girebileceğine ve onu baygın hâle getirip yere serebileceğine Allah -azze ve celle-'nin kitabı, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’in sünneti ve ümmetin oybirliği delâlet ettiğine göre, ilim ehli olan birisi nasıl olur da böyle bir durumu ilimden ve hidâyetten yoksun bir şekilde inkâr edebilir? Aksine bu durum, ehli sünnet vel-cemaate aykırı hareket eden bazı bid’atçıları körü körüne taklit etmektir
Bu durumu Allah Teâlâ'ya havâle ederiz

Kıymetli Okuyucu Kardeş,
Âlimlerin bu konudaki görüşlerini ve müfessirlerin Bakara Sûresinin 275 âyeti hakkındaki açıklamalarını Allah Teâlâ'nın izniyle sana zikredeceğim
[ سورة البقرة من الآية :275 ]
“Fâiz yiyenler, (kıyâmet günü kabirlerinden) şeytan çarpmış kimselerin cinnet nöbetinden kalktığı gibi kalkarlar” [color="gray"]
Ebû Câfer İbn-i Cerîr et-Taberî -Allah ona rahmet etsin- bu âyetin tefsîrinde şöyle der:
“Yani (fâiz yemesi sebebiyle) şeytan onu dünyada aklını ifsad eder Onun boğazını sıkarak
ﮋﭜﭝ ﮊ“delirmesinden” dolayı yere seren, yine şeytandır”
İmam Beğavî de bu âyetin tefsîrinde şöyle der:
“Fâiz yiyenler, (kıyâmet günü kabirlerinden) şeytanın çarpıp deli ettiği kimselerin kalktığı gibi kalkarlar”
ﮋﭜﭝ ﮊlafzını ise “delilik” olarak tefsîr etmiştir Bir kimse delirdiği zaman, onu cin çarptı denir
İbn-i Kesîr de bu âyetin tefsîrinde şöyle der:
“Fâiz yiyenler,kıyâmet günü kabirlerinden sar'aya yakalanan ve şeytanın çarptığı kimselerin kalktıkları gibi kalkarlar Bu durum, kabrinden çirkin bir şekilde kalkacak olmasından dolayıdır”
Abdullah bAbbâs -Allah ondan ve babasından râzı olsun- bu konuda şöyle der:
“Fâiz yiyen kimse, kıyâmet günü boğazı sıkılan deli gibi haşr olur”
İbn-i Ebî Hâtim de şöyle der:
“Avf b Mâlik ve Saîd b Cubeyr, Suddî, Rabî’ b Enes, Katâde ve Mukâtil bHayyân gibi kimselerden buna benzer şeyler rivâyet edilmiştir” [color="gray"]
İmâm Kurtubî de yukarıdaki âyetin tefsîrinde şöyle der:
“Bu âyet, cinin insanı sar’aya tutabileceğini inkâr eden, bu fiilin insanın tabiatından olduğunu, şeytanın insanın içerisine giremeyeceğini ve insanı çarpamayacağını iddiâ edenin sözünün geçersiz olduğunu gösterir”
Müfessirlerin bu anlamdaki sözleri pek çoktur Dileyen bu sözleri arayıp bulabilir
Şeyhul-İslâm İbn-i Teymiyye -Allah ona rahmet etsin- “Îdâhud-Dilâle fî Umûmir-Risâle lis-Sekaleyn” (Mecmûul-Fetâvâ, cilt: 19, sayfa: 9-65’te bulunan sözünün devamında) şöyle der:
“Bundan dolayı, Mu’tezile’den Cubbâî, Ebû Bekir Râzî ve başkaları sar'aya yakalanmış birisinin bedenine cinin girebileceğini inkâr ettiler Fakat cinin varlığını inkâr etmediler Çünkü onlar bu konuda hatalı da olsalar, cinin insanın bedeninde görünmesi konusunda Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’den naklolunan haberler, cinin görünmesi konusunda haber verilen naslar gibi değildir Bundan dolayı, Ebul-Hasen Eş’arî “Makâlâtu Ehlis-Sünneti vel-Cemaah” adlı eserinde şunu zikreder:
“Ehli Sünnet vel-Cemaat, Allah Teâlâ’nın:
[ سورة البقرة من الآية :275 ]
“Fâiz yiyenler, (kıyâmet günü kabirlerinden) şeytan çarpmış kimselerin cinnet nöbetinden kalktığı gibi kalkarlar” [color="gray"]
Emri gereği, cin çarpmış birisinin bedenine cinin girebileceğini söylerler
İmam Ahmed’in oğlu Abdullah der ki:
“Babama, bazı insanlar, cinin insanın bedenine giremeyeceğini iddiâ ediyorlar, dedim”
Bana: “Oğulcuğum! Onlar yalan söylüyorlar, kendi diliyle konuşan cinin tâ kendisidir, dedi”
Bu konu adı geçen kitapta detaylı olarak açıklanmıştır
Şeyhul-İslâm İbni Teymiyye -Allah ona rahmet etsin- “Mecmû'ul-Fetâvâ” adlı eserinde 24 cildin 276 ve 277 sayfalarında yine şöyle der:
“Cinin varlığı, Allah’ın kitabı Kur’an ve Rasûlünün sünneti, ilk müslümanlar ve imamların ittifakıyla sâbittir Aynı şekilde cinin insanın bedenine girebileceği, ehli sünnet âlimlerinin ittifakıyla sâbittir Nitekim Allah Teâlâ bu konuda şöyle buyurmuştur:
[ سورة البقرة من الآية :275 ]
“Fâiz yiyenler, (kıyâmet günü kabirlerinden) şeytan çarpmış kimselerin cinnet nöbetinden kalktığı gibi kalkarlar” [color="gray"]
Buhârî ve Müslim’in sahîhlerinde rivâyet olunan hadiste Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
((إِنَّ الشَّيْطاَنَ يَجْرِي مِنِ ابْنِ آدَمَ مَجْرىَ الدَّمِ))[ متفق عليه ]
“Hiç şüphe yok ki kanın insanın damarlarında dolaştığı gibi şeytanın vesvese ve hîlesi de insanın damarlarında (öylece) dolaşır” [color="gray"]
İmam Ahmed’in oğlu Abdullah yine şöyle der:
“Babama; bazı insanlar, cin çarpmış birisinin bedenine cinin giremeyeceğini iddiâ ediyorlar, dedim”
Bana: “Oğulcuğum! Onlar yalan söylüyorlar, kendi diliyle konuşan cinin tâ kendisidir, dedi”
İmam Ahmed’in dediği şey,bilinen bir şeydir Çünkü cin çarpan kimse, konuştuğunda ne dediği anlaşılmaz Öyleki onun vücûduna vurulan büyük darbenin aynısı, bir deveye vurulmuş olsa, devenin vücûdunda büyük bir iz bırakırdı Bununla birlikte cin çarpmış kimse, kendisine vurulan darbeyi hissetmez ve ne konuştuğu şeyi de anlamaz Cin çarpmış kimse, yanında bulunan sağlam insanla birlikte üzerinde oturduğu halıyı bile çeker,aletlerin yerini değiştirir, bir yerden başka bir yere nakleder ve bunun gibi daha pekçok şeyi yapar Bunu gören kimse, cin çarmış birisinin diliyle konuşanın ve bu eşyaları yerinden hareket ettirenin insandan başka bir varlık olduğunu yakînen bilir
Cin çarpmış birisinin bedenine cinin girebileceğini hiçbir İslâm âlimi inkâr etmemiştir Her kim, bunu inkâr eder ve şeriatın bunu yalandığını iddiâ ederse, İslâm şeriatına iftirâ etmiş olur Şeriatta bunun olamayaca-ğına dâir hiçbir delîl yoktur
İmam İbn-i Kayyim -Allah ona rahmet etsin- “Zâdul-Meâd” adlı kitabının cilt: 4, sayfa: 66-69’da şöyle der:
“Sara iki türlüdür:
Birincisi: Yeryüzündeki kötü rûhlar yâni cinlerin insanın bedenine girmesi ile vukû bulan sara (cin çarpması) hastalığı
İkincisi: Kötü karışımlar yâni zehirlenme ve buna benzer hastalık gibi, insanın bedenine giren hastalıklar sebebiyle vukû bulan sara hastalığı
Bu ikinci kısmın (zehirlenme ve buna benzer hastalık gibi, insanın bedenine giren hastalıklar sebebiyle vukû bulan sara hastalığının) nedeni ve nasıl tedâvi edilmesi gerektiği hususunda doktorlar gerekeni açıklamışlardır
Yeryüzündeki kötü rûhlar yâni cin şeytanlarının insanın bedenine girmesiyle vukû bulan sara hastalığına gelince, ileri gelen doktorlar ve akıl sahipleri bunu reddetmeyip kabul etmekte ve bunun tedâvisinin cinlerin tesirlerini ortadan kaldırmak sûretiyle onların fiillerine karşı koymak ve bu filleri boşa çıkarmak, ancak cinlerin kendilerinden kaçtığı melekleri kullanmakla mümkündür Bu ise, Allah’a ibâdet etmek ve Kur’an okumak gibi, insanı Allah Teâlâ'ya yaklaştıran amelleri yerine getirip şeytanların amellerine karşı koymakla mümkündür Bokrat, bazı kitaplarında bu konuya değinmiş ve bazı sara hastalıklarının tedâvisi hakkında şöyle der: Bu tedâvi şekli, ancak kötü karışımlar yâni zehirlenme ve buna benzer hastalık gibi, insanın bedenine giren hastalıklar sebebiyle vukû bulan sara hastalığının tedâvisinde yararlı olur
Yeryüzündeki kötü rûhlar yâni cinlerin insanın bedenine girmesi ile vukû bulan sara hastalığına gelince, bunun tedâvisinde bu ilâç (günümüzde kullanılan tıbbî ilaçlar) yararlı olamaz
Bilgisiz, hakîr ve sefil doktorlara ve inkârcılığın fazîlet olduğuna inananlara gelince, bunlar yeryüzün-deki kötü rûhların yâni cinlerin, insanın bedenine girmesiyle vukû bulan sara hastalığını inkâr etmekte ve cinlerin,cin çarpmış kimsenin bedeninde etkili olabilece-ğini itiraf etmemektedirlerBu, onların bilgisizliğinden kaynaklanmaktadır Bu sebeple tıbben üretilen ilaçlar bu hastalığı gideremez Görünen ve varolan şey, bunu göstermektedir Sara hastalığının, bazı kötü karışımlar yâni zehirlenme ve buna benzer hastalık gibi, insanın bedenine giren hastalıklar sebebiyle olduğunu söylemeleri, her yönüyle değil de sadece bir yönden doğrudur”
Ardından şöyle der:
“İnkârcı doktorlar çıkmış ve sadece zehirlenme ve buna benzer hastalıklar gibi, insanın bedenine giren hastalıkların olabileceğini söylemişlerdir
Cinleri ve onların etkileri hakkında aklı ve bilgisi olan bir kimse bu doktorların bilgisizliğine ve akıllarının yetersizliğine gülüp geçer
Bu hastalığın tedâvisi iki yönden mümkündür:
Birincisi: Cin çarpmış kimse yönünden
İkincisi:Cin çarpan kimseyi tedâvi etme yönünden
Cin çarpan kimsenin tedâvisi, onun bedenen güçlü, cinleri yaratan Allah Teâlâ’ya karşı doğru bir îmâna sahip olması ve şeytanın şerrinden Allah’a sığınılan sahîh duâ ve zikirleri okurken diliyle kalbi birbirine uyması yâni diliyle okurken kalbinin ona mutabık olması gerekir Bu, bir tür savaştır Çünkü düşmanına karşı savaşan kimse, şu iki şeyle silahlanmazsa, düşmanına gâlip gelemez:
Birincisi: Bedensel yönden sağlıklı ve silahının iyi olması
İkincisi: Bileğinin güçlü olması gerekir
Bu iki silahtan birisi olmazsa, o silah düşmana pek fazla tesir etmez
Bir silah düşmana tesir etmediğine göre, iki silahtan mahrum olan ve kalbi tevhidden, Allah Teâlâ'ya tevekkülden ve O’na yönelmekten uzak bir şekilde harabe hâline gelmiş ve silahsız kalmış bir kimsenin hâli nice olur
İkincisi: Cin çarpan kimseyi tedâvi edenin de yukarıda belirttiğimiz iki silahla silahlanması gerekir Öyle ki cin çarpan hastaları tedâvi eden bazı kimseler, onları tedâvi ederken, hastanın bedenine giren cine; 'Onun (hastanın) bedeninden çık' veya 'Bismillah' veyahut da 'Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh' demekle yetinmektedirler Nitekim Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- cine hitâben şöyle derdi:
“(Bunun) çık Ey Allah’ın düşmanı! Ben Allah’ın elçisiyim”
Şeyhimiz İbn-i Teymiyye’yi cin çarpmış kimsenin bedenine giren cinle konuşmak için birisini yolladığına şâhit oldum O kimse, cine şöyle dedi: Şeyhimiz sana (onun bedeninden) çıkmanı söylediÇünkü böyle yapman sana helâl değildir Bunun üzerine cin çarpan kimse kendine gelirdi Kimi zaman şeyhimiz bizzat kendisi cinle konuşur, kimi zaman da cin inatçı olur ve ancak ona vurmakla hastanın bedeninden çıkardı Cin çarpan kimse kendine geldiğinde hiçbir acı hissetmediğini bizimle birlikte başka kimseler de birçok kez şâhit oldular”
İbn-i Kayyim -Allah ona rahmet etsin- şöyle devam eder:
“Özetle söylemek gerekirse, bu tür sara hastalığını ve tedâvi şeklini ancak ilim, akıl ve bilgi yönünden nasibi olmayan kimse inkâr eder
Cinler genellikle, dîni yönden zayıf, kalbi Allah’tan uzak,dilleri zikirden, şeytanın şerrinden Allah’a sığınılan nebevî duâlardan ve îmândan yoksun olan kimselere musallat olurlar Böyle olunca cin, insanı silahsız olarak yakalarKimi zaman da onu çırılçıplak bir halde bulur ve onun bedenine girerek ona tesir eder” [color="gray"]
Cinin insanın bedenine girebileceğine dâir zikrettiğimiz şer’î deliller ile ehli sünnet âlimlerinin bu konudaki icmâı, cinin insanın bedenine girebileceğini inkâr eden kimsenin sözünün geçersiz ve fazîletli âlim Ali Tantâvî’nin bunu inkâr etmekte hatalı olduğunu okuyanlara gösterir
Fazîletli âlim Ali Tantâvî, kendisine ne zaman gerçeği gösterecek birisi olursa, hakka döneceğine söz verdiZikrettiğimiz şeyleri okuduktan sonra kendisinin doğruya döneceğini ümit ederim Allah Teâlâ’dan, bizi ve kendisini hidâyet ve başarıya iletmesini dilerim
Ayrıca, S Arabistan’da yayınlanan Nedve gazetesinin 14101407 hicri yılında Dr Muhammed İrfan’dan naklettiği habere göre, Dr Muhammed İrfan, cinnet sözcüğünün tıbbî sözlüklerden kaldırıldığını, cinin insanın bedenine girmesinin ve bedenine girdiği insanın diliyle konuşmasının ilmî olarak yüzde yüz yanlış olduğunu iddiâ etmesinin hepsi bâtıldır
Bütün bunlar, adı geçen doktorun ehli sünnet âlimlerinin kabul ettiği şer’î ilimler hakkındaki yeterli bir bilgiye sahip olmamasından kaynaklanmaktadır Pek çok doktorun bunu bilmemesi,cinin insanın bedenine giremeyeceğine delil teşkil etmezAksine doğruluk, emânete riâyet ve dînî konularda yeterli bilgiye sahip olmakla bilinen İslâm âlimlerinin bu konuda bilgili olduklarına, kendilerinin de büyük bir cehâlet içerisinde olduklarına delil teşkil eder
Şeyhul-İslâm İbn-i Teymiyye’nin naklettiği gibi, ehli sünnet âlimleri bu konuda oybirliğine varmışlardır
Aynı şekilde Ebul-Hasen Eş’arî’den nakledildiğine göre, ehli sünnet âlimlerinden de böyle nakletmiştir
Yine, Hanifî âlimlerinden Ebû Abdillah Muhammed b Abdillah eş-Şelebî’nin (ölümü: Hicrî 799) “Âkâmul-Mercân fî Ğarâibil-Ahbâr ve Ahkâmil-Cân” adlı kitabının 51 bâbında Ebul-Hasen el-Eş’arî’den bunu nakletmiştir
İbn-i Kayyim’in -Allah ona rahmet etsin- daha önce zikredilen sözünde olduğu gibi, doktorların ileri gelenleri ile akıl sahipleri bu olayı inkâr etmeyip kabul etmektedirler Bu durumu, doktorlardan bilgisiz, seviyesiz ve münâfık olanlar ancak inkâr ederler
Okuyucu Kardeş!
Hak olarak zikrettiğimiz şeylere sımsıkı sarılman ve bunu böyle bilmen gerekir Bu konuda bilgisizce konuşan doktorlara, Mu’tezile ve onlar gibi bid'at ehli olan grupları taklit eden bilgisiz doktorlarla başkalarına aldanmamalısın
Her işte yardım yalnızca Allah Teâlâ’dan dilenir



[1] Hicrî 3111408 yılında Ali Tantâvî’ye gönderilen reddiye

[2] Sâd Sûresi:35

[3] Buhârî

[4] Müslim

[5] Buhârî,sahîhinde 4 cilt, 487 sayfada yorumsuz olarak rivâyet etmiştir

[6] Buhârî ve Müslim

[7] Müslim

[8] Bakara Sûresi:275

[color="gray"] İbni Ebî Hâtim’in sözü burada bitmektedir

[10] Bakara Sûresi:275

[11] Bakara Sûresi:275

[12] Buhârî ve Müslim

[color="gray"] İbn-i Kayyim’in -Allah ona rahmet etsin- sözünden kastedilen şey burada bitmektedir


(Sevgimle kalın)
(Kaynak: Cinaleminet'Alıntıdır)