Tekamül Ve Tekrardoğuş Kavramı

Tekâmül, sözlük anlamı "olgunlaşma", "gelişim" ve "evrim" olan bir terimdir İslam dini başta olmak üzere, çeşitli ezoterik öğretilerde, mistik ve Sufi grupların inançlarında tekâmül daha ruhani bir anlamda kullanılmaktadır Bu açıdan, bir dini terim olarak tekâmül çoğunlukla ruhun belirli evrelerde yükselmesi, gelişmesini tanımlar


Ruhçulukta tekamül


Tekamül sözcük anlamıyla gelişme, olgunlaşma, evrim anlamına gelmekte olup, farklı alanlarda farklı ve özelleşmiş anlamlarda kullanılan bir terimdir Maneviyatı ilgilendiren alanlarda biyolojik evrim ya da maddi evrim anlamında kullanılmaz Deneysel spiritüalizmin temel ilkelerinden biri olan tekamül ya da ruhsal tekamül, bu alanda ruhsal gelişim anlamında kullanılmaktadır Kısaca ruhların madde evrenindeki görgü ve deneyimini arttırması olarak tanımlanır Spiritüalist görüşe göre reenkarnasyonlar sırasındaki deneyimler sonucunda edinilen tekamül sürecinde zaman zaman duraklamalar olabilse de gerilemek sözkonusu olamaz


Dünya gezegenini bir tür okul olarak gören Neo-spiritüalist görüşe, insan ruhunun dünya okulundan mezun olabilmesinde, edinmesi gereken en önemli nitelikler, esas olarak sevgi, şefkat, merhamet, fedakarlık gibi ruhsal yeteneklerini geliştirmiş olmak, vicdan kanalını tam anlamıyla açmış olmak, diğerkam olmak (kendisi kadar başkalarını da düşünmek), kısaca kendisine ve diğer canlılara karşı vazifelerini hakkıyla yerine getirmeyi öğrenmektir Ruhsal tekamül her alandaki ruhsal gelişimi içeren bir kavram olmakla birlikte, ruhsal tekamülün pek ileri olduğu söylenemeyecek bu gezegendeki ve bu devredeki asıl anlamı budur Kişinin alt etmesi gereken en önemli iki düşmanı bencillik ve onu da kapsayan nefsaniyettir Bu mücadelesinde en önemli silahları ya da yardımcıları özeleştiri (nefis denetlemesi)yapması, kendisine karşı dürüst olması ve vicdanının sesine her zaman kulak vermesidir


Kaynakça


Büyük Sentez: Tekamül, Ergün Arıkdal

Ruh ve Kainat, Bedri Ruhselman


TEKÂMÜL VE TEKRARDOĞUŞ KAVRAMI


Evrende yaratılmış olan her şey tekâmül etmektedir Ruh da sonsuz olan evrende çeşitli halden hale geçerek tekâmül eder Tekâmülün sonu yoktur, çünkü evren sonsuzdur


Dünyamız evrende bulunan tekâmül okullarından biridir Ruh varlığı da, dünya okuluna, belirli bir olgunluğa varmak için doğar Tekâmül etmek için dünyaya doğan ruh, dünya üzerinde bilgi ve tecrübesini arttırmak için bir beden kullanır Fakat bu bilgi ve tecrübe tek bir hayatta öğrenilemez çünkü buna zamanı ve enerjisi yetmez Bu yüzden tekrardoğuşlarla insana yeni imkanlar sağlanır, tekâmül hızlandırılır Dolayısıyla tekrardoğuşlar tekâmül için konulmuş bir Tanrı kuralıdır Tekâmülde devamlı olarak bir yükseliş vardır, gerileme asla yoktur Ve insan hep insan olarak doğar


Gerçek adalet tekrardoğuşla sağlanır Dünyada insana verilen zenginlik, sağlık güzellik, kısa ömür, fakirlik, hastalık, çirkinlik gibi değerler, ruhun bilgi ve tecrübesini arttırmaya yarayan vasıtalar olup, hepsi dünyada kalacak olan göreceli değerlerdir Evrende her şey Tanrı’nın koyduğu kanunlarla işlemektedir Tesadüf yoktur Gerçek adalet sebep-sonuç kanununa göre sağlanır Daima bir Tansıral dengelenme vardır


İnsan kaderini kendi oluşturur Çünkü Tanrı, ruhu bu yetenekle yaratmıştır Maddesel evrende her şey sebep-sonuç kanununa göre yürür Bu kanun gereği, ne ekersek onu biçeriz Yaşadığımız bütün olaylar, başımıza gelen her şey; daha önceki hayatlarımızdaki ve bu hayattaki yaptıklarımızın doğal sonucudur Dolayısiyle bir hayatın sonucu, gelecek hayatı hazırlar Tanrı kimsenin alnına kara yazı yazmadığı gibi, kimseyi de kayırmaz; dili, dini, cinsiyeti, ırkı ve milliyeti ne olursa olsun, bütün insanlar O’nun gözünde birdir


İnsan, kendi bilgi ve görgüsüyle sınırlı hür bir iradeye sahiptir; yani seçme özgürlüğü vardır O halde sebep-sonuç kanununa göre iyilik de kötülük de insandandır ve asla bir adaletsizlik söz konusu değildir Ne kadar ıstıraplı olaylar yaşarsak yaşayalım, ne başkalarını ne de Tanrı’yı suçlama hakkına sahip değiliz Çünkü her şeyin sorumlusu insanın kendisidir Seçme sorumluluğu insana aittir


İnsana hatalarından dolayı ceza değil, telâfi imkanı verilir Çünkü mükemmel olan Tanrı, yarattığı bu ruhu maddesel tecrübesizliğinden dolayı azarlamak ve cezalandırmak için yaratmamıştır Dünyada beden vasıtasıyla tekamül etmekte olan ruh, dünyanın şartları gereği ancak deneyerek, yanılarak, hata yaparak, bilgi edinmektedir


İnsanlar yardımlaşarak tekamül ederler Evren kanunları’na göre insanların tek başlarına gelişmeleri mümkün değildir İnsanlar ancak toplum içindeyken paylaşmayı, ortaklaşa iş yapmayı, yardımlaşmayı ve sevmeyi öğrenebililer Ve insan ancak diğer insanlara karşılıksız hizmet etmekle gelişebilir


Tekamül adım adım gerçekleşir Ruh varlığı tekrar tekrar doğuşlarla maddi evrenlerdeki bilgi ve deneyimini artırarak yavaş yavaş sonsuz tekamül yolculuğunu sürdürür Ve sonuçta varlık öyle bir tekamül seviyesine ulaşır ki, artık bedende doğmak mecburiyetinden kurtulur


Kaynak: Ruh ve Madde Yayınları


Evrim ile tekamül arasındaki fark nedir?


Bazıları tekâmülü, evrim karşılığı olarak kullanırlar Oysa, bu iki kelime kavram olarak birbirinden çok farklıdırlar Evrimcilerin “tekâmül” derken kastettikleri mânâ, bir türün zaman içerisinde bir başka tür hâline gelmesidir


Halbuki, tekâmül, ilâhî terbiye ile kemâle ermek demektir Daha açık bir ifade ile tekâmül, meselâ, bir kavun çekirdeğinin çeşitli safhalardan geçerek kavun hâline gelmesidir Evrimci tekâmülü böyle anlamaz Ona göre, söz konusu çekirdek çok uzun bir zaman sonra karpuz, kabak yahut bir başka meyve veya sebze hâline gelebilir


İlim, hikmet, rahmet gibi nice hakikatleri bize ders veren “terbiye” ve “tekâmülü”, “evrim” gibi, donuk ve ruhsuz, bir kelimeye sığıştırmak mümkün değil



Birkaç siteden derledim Kavramı iyice anlamak açısından güzel bilgiler içeriyor Keyifli okumalar dilerim

Alıntı/Derleme