Pat

Hepiniz bilirsiniz işteSatrançta mücadele öyle bir hale gelirki ne galibiyet vardır,nede malubiyet

Bakarsın çözümde yokturOyun pat olur


Yaşamda da pat olur mu?Her şey ya hep, ya hiç midir?Ya vardır,ya yok mudur?


İşyerinde evli bir bayan arkadaşımız vardıGenelde mesai saati biter bitmez çıkardı,bende sanırım ağır kanlı olmamdan genel olarak hep son üçteyimdirAbla diye hitap ederdim,yaşçada benden büyüktü


O gün mesai sonunda masamı topladığımda gene en sonlardaydımCeketimi giyip çıkmaya hazırlandım ki ablamız yavaşça yanaştı:

- "Kendimi iyi hissetmiyorumBeni eve bırakabilir misin" dedi


Baktım,yanakları kızarmış,boş gözlerle bakıyorKabul edip,beraber arabaya bindikYolda geçmiş olsun dışında birşey konuşulmadıBeni evlerine yakın bir yerde durdurdu,ben iyi akşamlar sözleri beklerken ," Beni burda bekle,hemen döneceğim" dedi ve hızla uzaklaştıBen öylece kalakaldım,olanları anlamaya çalıştım;ama mantıklı hiç bir şey gelmedi aklıma


Çok kısa süre sonra küçük çocuğuyla geldi ve seri hareketlerle arabaya bindi1,5-2 yaşlarındaki çocuğa bakıyordum ki bana annesi "hemen çık mahalleden,ana yola çıkhadi durma nolur" diye üzüntülü sesle konuştuÇocukta ağlamaya başladığından o karmaşada arabayı çalıştırıp,hızla mahalleden çıktım"Ablanedir problem?ne oluyor?" diye sorarken küçük çocuk bana gücü nispetinde bir yumruk attı,sonra bir dahaAnnesi vurmasına engel oluncada ağlamaya başladıAnneside onu susturmakla uğraştı


Neden sonra bana otogara gitmek istediğini söyleyince müsait bir yerde durup " abla bana ne olduğunu söylemiyorsan ben gidiyorum" dedimVe orada hayat pat olduEşinin onu artan sıklıklarda dövdüğünü,bunu çocuğunun önünde yaptığını,çocuğununda o yüzden her gördüğü erkeğe annesini korumak adına saldırdığını yumruk attığını,artık dayanamadığını,onu otogara bırakmamı ve diğer bir ildeki ablasının yanına giderek,boşanma davası açağını söyledi


DonakaldımBirkaç dakika durdum,bir ses,bir his istiyordum ne yapacağıma dairNeden sonra ufaklık paçama yapışıp ayağımı çekiştirmeye başlayınca kendime geldimHala benimle uğraşıyordubulduğu her fırsatta


Hiçbir şeyleri yoktu,eşya ve paraOnları otogara bıraktım,olduğu kadarda para verdimVe veda edip kaçtım oradanHiçbir anlam ve mana olmadanAbla ve çocuğu hayatımdan çıktı


Tabi zamanla güncel yaşamla yaşanmış herşey eskiyorSanırım bir altı ay kadar sonra hesabımda bir para olduğunu gördümAblaya o akşam verdiğim para tutarıydı


Sırtımda ufaklığın yumruklarını hissettimVurup duruyordu

Tekrar pat olmuştum işte