Hasan Amca Ve Cinler

İzmir'in Bergama Semti'nde, 1962 yılında, o dönem bağlarda çalışan Hasan adında dedemin bir arkadaşı olayı yaşayan şahış 4 tane çucuğu varmış zamanında Bağlarda çalıştığı için de eve uzak olduğundan dolayı, çalıştığı bağın hemen önündeki ufak kerpiç bir evde uyuyomuş O dönemlerde, genelde insanların geçimi ya tütün kırmak, ya da bağ bahçe işleri Kıt kanaat geçiniyolarmış

Gecenin bir vakti, dedemlerin kapı çalınıyor Şaşırıyorlar, "Kim bu saatte?" diye Dedem, kapıyı açmış; gelen Hasan Amca Kendi evi uzak olduğundan dolayı sanırım, ilk aklına gelen yer dedemgilin evi olmuş Acayip perişan bir haldeymiş O yaştaki adam, ağlıyomuş kapıda Çok korkmuş Neyse, içeri buyur etmişler Anlatmaya başlamış Uyurken, göremediği ama hissettiği birşey ona dokunmuş ve küçük kerpiç evde adını sölemiş O da çok korkmuş, kaçmış Dedem, inanmamış haliyle Daha sonra, beraber gitmişler Zorla götürmüş bizimkiler, "Yoktur öyle birşey" diye Gidip bakıyorlar, hiç kimse yok etrafta Yalvarmış resmen, "Sizin bahçede de yatarım; ama burda kalmayım!" diyeO geceyi bizimkilerde geçirmiş

Daha sonraki gecelerde de aynı olay tekrarlanmış Korkudan sanırım, deliriyor adam Hemen hastaneye kaldırıyorlar Çünkü yaz günü, kazaklar falan giyiyomuş Birkaç hafta sonra, dedemlerin kapı yine çalınıyor gece Dedem açıyor kapıyı Karşısında en yakın arkadaşı Hastaneden kaçtığını düşünüyor Dedeme garip bi ses tonuyla, "Gel," diyor, "Gidelim" Korkup kapıyı kapamış dedem de Çünkü yüzündeki ifadeyi hiç beğenmemiş Birkaç gün sonra, hastaneden ölüm haberi geliyor Neden öldüğünü bilmiyorum Bergama'da, Ulucami'de naaşını yıkarlarken, imamın dediği olay ilginç Kolunda arap hafleriyle yazılmış bir iz farkediyorlar Dedeme söylüyolar Zaten en son gece eve gelenin de ne olduğunu hep sormuştur kendisine herhalde Daha sonra bir çok gece, dedem rüyalarında arkadaşını görüyor Dedem, vefat etmeden önce bana anlatırdı bunu Ben de tırsardım Şimdi ne zaman gecenin bir yarısı kapı çalsa, bu olay aklıma gelir