Güneş Ülkesi

Güneş ülkesi Campanella?nın günün birinde gerçekleşeceğini düşündüğü bir devlet tasarısıdır Genel hatları ile Campanella bu kitapta bütün kötülüklerin ve haksızlıkların kaynağını; insanın kendisinden başkasını düşünmemesinde, dünya malını benim senin diye paylaşmasında buluyor Campanella'ya göre; insanlar genel yarar kaygısından uzak oldukları sürece kendilerinden başkasını düşünmezler Oysa; toplum halinde birbirlerine bağlanan insanların amacı genel yarar olmalıdır Campanella bu kitapta; özel çıkarları kaldırdığımzda ortada toplum yararından başka bir şey kalmayacağını ve bencil davranışların eninde sonunda toplum güçlerinin çatışmasına yol açacağına inanmaktadır Onun için, Güneş ülkesinde herşey devlete ve genel yarara hizmet etmelidir Bu da sosyalizmin temelini oluşturmaktadır


Güneş ülkesinde dayanışma bilinci ve topluma yararlı olma isteği vardır Bunun bir sonucu olarak da güneş ülkesinde özel mal mülk olmamaktadır Campanella, Romalıların ve ilk Hristiyanlar zamanındaki rahiplerin yurtları ve toplulukları uğruna seve seve savaştıklarını ve mal mülk düşüncesinden uzak durduğunu göstererek bir gün Güneş ülkesinin gerçekleşebileceğine inamaktadır Ayrıca Güneş ülkesinde çalışma bir angarya olmaktan çıkmış, bir zevk halini almıştır Aylaklık ayıp, yüz kızartıcı bir şeydir


Güneş ülkesinde en büyük yönetici bir başrahip olan Hoh?dur Gerek dünya işlerinin , gerekse ahiret işlerinin başı odur Yetkisi mutlaktır, verdiği yargılar kesindir, kimse ses çıkarmaz onlara Hoh?un Güç, Akıl ve Sevgi adlı eşit yetkide üç yardımcısı vardır Güç; barış ve savaşla ilgili bütün işleri yönetir, yani; askerlik işlerindeki en yüksek yetkili kişi odur Aklın görevi ise, serbest mesleklerin, bilim adamlarının, eğitim işlerinin ve okulların yönetimidir Sevgi?nin görevi ise; üreme işleridir


Ayrıca; Güneş kentte bütün diller öğrenilir Dünya?nın dört bir yanına elçiler salınır; çeşitli ulusların töreleri, yolları, yasaları, tarihleri öğrenilir Güneş ülkelilere göre, insanın bir evi, bir karısı, ve kendi çocukları oldu mu mal mülk derdine düşer Bencillik bundan doğar, ve böylece Güneş ülkeliler bencilliğin amacını ortadan kaldırmakla onu yok etmişler ve yerine ortak yaşama sevgisini koymuşlardır Onlara göre; yurt sevgisi, kişisel çıkardan vazgeçildiği ölçüde artar

Güneş kentliler birbirlerine kardeş derler Yirmi ikisini aşanlara baba, bu yaştan aşağı olanlara da oğul denir Gurur; onlarca kusurların en ürküncüdür Gurur taslayan kimse en sert cezalara çarptırılır Güneş ülkelilere göre, yoksulluk insanları alçaltır, serseriliğe götürür, onlarda yurt sevgisini azaltır Zenginlikse; insanları gurura, cahilliğe, küstahlığa, palavracılığa, bencilliğe götürür Oysa her şeyin ortak olduğu Güneş ülkesinde, herkes aynı zamanda hem zengin, hem yoksuldur Zengindir; çünkü kent bütün ihtiyaçlarını karşılar Fakirdir; çünkü kimsenin özel mal mülkü yoktur Güneş kentliler mala mülke köle olmazlar, sadece yararlanırlar onlardan

Güneş ülkelilere göre, dinliler dinden uzaklaşıyorsa, din kurallarının sıklığından değil, daha çok dinsizlerle düşüp kalktıkları, şan şeref peşine düştükleri, mal mülk sevdasına, ten isteklerine kapıldıkları için uzaklaşıyorlar


Güneş ülkelilerin yemek bakımından uydukları kural şudur; bir gün et, bir gün balık, bir gün sebze yerler Dördüncü gün, mideleri yorulmasın ve organizma güçsüz duruma düşmesin diye yeniden ete dönerler Sindirimi en kolay besinleri yaşlılara ayırırlar Ama çoğunluk, günde iki öğün, çocuklarsa doktorların öğütleri gereğince dört öğün yerler Güneş ülkeliler genel olarak, yüzyıl yaşarlar, iki yüzyıl yaşayanlar da vardır


Güneş ülkelilere göre; savaşın amacı düşmanı yok etmek değil, daha iyi hale getirmektir Devletin, dinin ve insanlığın düşmanlarına karşı acımadan savaşırlar Güneş kent ordusunu, hepsi de savaş hilesi bakımından usta olan beş, sekiz ya da on komutan yönetir Bunlar savaş işlerini görüşmek için toplanır ve aldıkları karara göre birliklerine kumanda ederler Düşmanın önünden ilk kaçanlar ölüm cezasına çarptırılırlar Ancak bütün ordu bağışlanmalarını ister, ve teker teker suçu paylaşırlarsa, ölümden kurtulabilirler

Campanella yeni bir altın çağın doğacağına ve bunun da Güneş ülkesi gibi bir devlet düzeniyle gerçekleşeceğine inanmaktadır


Güneş Kentliler ruhun ölmezliğine inanırlar Onlara göre, ölümden sonra, ruhlar hayatta yaptıkları işlere göre, iyi ya da kötü meleklerle birleşirler ve az çok onlara benzerler Çünkü birbirine benzeyen şeyler, her zaman birbirini bulur Şaşmaz bir yasadır bu

Günah işleyenlerle işlemeyenlerin gidecekleri yerler üstüne Güneş Kentlilerin düşünceleri az çok bizimkilere benzer Bizim dünyamızdan başka dünyalar olup olmadığını kesin olarak bilmiyorlar ama olmadığını söylemeyi de delilik sayıyorlar Onlara göre, Yokluk ne bu dünyada ne de dünyanın dışında olabilir ve sonsuz bir varlık olan Tanrı Yoklukla bağdaşamaz


Campenella kısaca insanların mutluluğu ve ahlakı paylaştığı zaman dünyanın bir cennet olabileceğini, azgın kör sevgiler yerine uyanık, temiz sevgilerin gelebileceğini, yalan dolan, bilgisizlik ve zorbalığın yerine, gerçek bilgi ve kardeşliğin gelebileceğini savunuyor


alıntı