Sabrım Sonbahar!...

**sudamlası38** · 07-04-2008

İçimde gizliden gizliye sakladıklarım vardı ya hani
Yüreğimde beslediğim,her şeyden koruduğum izler vardı ya hani
işte ben tümünü sana vermeye geldim bu gece
Sığabildiği kadarını bu geceye, arta kalanları gündüzlerine

İnsanın rahatlıkla sığınabileceği kadar parlaktı bakışlarınAlev alev yakıyordu gözlerinSeni,gözlerine yandığım o gün sevdim işte

Hiç korkmadan ve hiç kaçmadan dikilip karşınaSana sarıldım
Ve bütün benliğimide savurdum bir dokunuşla havaya
●
●
Aşk
Ne kadar "yok"sa herşey, o kadar olacaktı "aşk"
Anlamadın
Anlatamadım
●
●
O sabah kara bir defter sayfası buldum yatağının kenarındaBoş yer kalmayacak şekilde karalanmış bir sayfaVe işte o an anladımSenin yaşaman için boyamaya, karalamaya ihtiyacın vardı bir şeyleriVe bunun için de her seferinde yeni bir sayfaya

Başlama ve bitiş noktalarından ibaretti hayatın
Ve aralarda birkaç dağınık sayfa

O sabah hiç pişman olmadan, ama çok acı çekerek
Bütün kadınlara maletmeden, ama seni lanetleyerek
Hayatımdan seni, senin oyununla çıkardım işte

"Ben değiştim" dediğin gün elinde yine karakalemle bekliyordunSevinçle sarılmıştın boynumaSanki gerçekmiş kadar büyük bir hevesleDeğiştiğini sandınSandınAma yine yanıldın

Sadece bu seferki sayfa o zamana kadar gördüklerinden daha büyüktü
Sayfalar yanılttı seni, ben deÇünkü artık bir silgi vardı elimde
Yok ediyorum senin bıraktığın derin izleri
Ve artık karalayamayacaksın eskisi gibi

Korkma
Meraklanma
Şaşırma sakın
Gidiyorum işte
●
●

Ansızın uykulardan uyanmaların
Gözlerini perdeleyen endişelerin
Değişmeni AŞK sanıvermen
Umutların ve insanları umutlandırmaların
Bana dönmen ve beni sevme alışkanlığın
Kapama gözlerini,bak
Bitiyor işte hepsi
Bir adım sonrası ayrılık
Bir adım sonrası benden sonrası

"Ben" de senden sonrası kalmadı
Bu senin "Son"ran
Bu senin "Son" olman

Çünkü, gördün işteBenim elimde silgi Seninse boş sayfaların yırtıkVe kalemin bitmekte

07-04-2008	#1
sudamlası38	Sabrım Sonbahar!... İçimde gizliden gizliye sakladıklarım vardı ya hani Yüreğimde beslediğim,her şeyden koruduğum izler vardı ya hani işte ben tümünü sana vermeye geldim bu gece Sığabildiği kadarını bu geceye, arta kalanları gündüzlerine İnsanın rahatlıkla sığınabileceği kadar parlaktı bakışlarınAlev alev yakıyordu gözlerinSeni,gözlerine yandığım o gün sevdim işte Hiç korkmadan ve hiç kaçmadan dikilip karşınaSana sarıldım Ve bütün benliğimide savurdum bir dokunuşla havaya ● ● Aşk Ne kadar "yok"sa herşey, o kadar olacaktı "aşk" Anlamadın Anlatamadım ● ● O sabah kara bir defter sayfası buldum yatağının kenarındaBoş yer kalmayacak şekilde karalanmış bir sayfaVe işte o an anladımSenin yaşaman için boyamaya, karalamaya ihtiyacın vardı bir şeyleriVe bunun için de her seferinde yeni bir sayfaya Başlama ve bitiş noktalarından ibaretti hayatın Ve aralarda birkaç dağınık sayfa O sabah hiç pişman olmadan, ama çok acı çekerek Bütün kadınlara maletmeden, ama seni lanetleyerek Hayatımdan seni, senin oyununla çıkardım işte "Ben değiştim" dediğin gün elinde yine karakalemle bekliyordunSevinçle sarılmıştın boynumaSanki gerçekmiş kadar büyük bir hevesleDeğiştiğini sandınSandınAma yine yanıldın Sadece bu seferki sayfa o zamana kadar gördüklerinden daha büyüktü Sayfalar yanılttı seni, ben deÇünkü artık bir silgi vardı elimde Yok ediyorum senin bıraktığın derin izleri Ve artık karalayamayacaksın eskisi gibi Korkma Meraklanma Şaşırma sakın Gidiyorum işte ● ● Ansızın uykulardan uyanmaların Gözlerini perdeleyen endişelerin Değişmeni AŞK sanıvermen Umutların ve insanları umutlandırmaların Bana dönmen ve beni sevme alışkanlığın Kapama gözlerini,bak Bitiyor işte hepsi Bir adım sonrası ayrılık Bir adım sonrası benden sonrası "Ben" de senden sonrası kalmadı Bu senin "Son"ran Bu senin "Son" olman Çünkü, gördün işteBenim elimde silgi Seninse boş sayfaların yırtıkVe kalemin bitmekte