Allah Tealayı Zikir Etmek

Allahü Teâlâ'yı anmak ve hatırdan çıkarmamak, her mü'minin en ulvî vazifesidir Hüsn-ü mutlakın sahibi, kemâl sıfatlan ile mut-tasıf, noksan sıfatlardan münezzeh bulunan Rabbimizi zikretmek; di*nimizin emri, dilimizin virdi, gönlümüzün miracıdır

Demir ve bakırın küflendiği gibi, kalbler de pas tutar Onun arı*tılması Allah'ı anmaktır Efendimiz bir hadîs-i şeriflerinde buyuruyor ki:


Her şeyin bir cilâsı vardır Kalblerin cilâsı da zikrullahtır (insanı) Allah'ın azabından zikrullah kadar kurtarıcı hiçbir şey yoktur Velev ki kılıcınla (düşmana) vurmuş olsan da» (1),


Zikrullah İle kalb rahat, ruh sakin, göz aydındır, insan ancak Allah'ı anmakla kemâle ulaşır Mü'min, Allah'ı andıkça gafletten kurtulur

Maksadın tahsil-i itminan ise, Zikr-i H ak'tan olmasın kalbin teni


Zikrullah; nzâ-i ilâhîye ulaşmanın şartı, cehennemden kurtulmanın sebebi ve lâhuti fezada seyredebilmenin manevî kanadıdır


Zikrullah, velayet makamının beratıdır Kim zikre, muvaffak olursa ona beratı verilir Onu bırakan da makamından azlolunur Velîler kervanına dahil ne kadar zat varsa Allah'ı anmaya devam ederek saadete, velayete, keramete nail olmuşlardır


Zikrullah; fikrin rehnüması ve ruhun gıdasıdır Kalb, Mevlâ'yı anarak sükûna kavuşur «Haberiniz olsun ki kalbler ancak zikrullah ile oturaklasın) (2)


Zerreden küreye kadar bütün eşya, deveden pireye kadar her canlı, Allah'ı zikr ü teşbih etmekle varlığını korumakta ve devam ettirmektedir Her ne kadar biz, eşyanın teşbihini anlamasak da Kur'-ân-ı Kerim'in açıkladığı hakikat budur Kalb kulağı açık olanlar bunu işitmektedir


Allah'ı anmak, faziletçe, ibadetlerin en üstünüdür «Zikrullahtan daha faziletli bir sadaka yoktur


Şayet bir adam, kucağındaki paralan (fakirlere) taksim etse, diğeri de Allah'ı zifcretse Allah'ı anan daha faziletli (bir iş yapmış) olur» (4)

Ashaptan Ebû Saîd (ra) naklediyor: Bir adam Peygamber Efendimiz'e:


«Kıyamet günü Allah katında, derece itibariyle, hangi ibadet (sahibi) daha faziletlidir?» diye sordu


Resûlullah:


«Allah'ı çok anan erkekler ve kadınlardır» buyurdu


O şahıs:


«Allah yolunda gaza eden kimseden (de üstün) mü» dedi


Efendimiz buyurdu:


«Şâyed gazi, kılıcı ile kâfirler ve müşrikler arasına dalıp kılıcı kırılıp kalbi kana bulanınca ya kadar (düşmanı) vursa bile Allah'ı zikredenler, derece itibariyle ondan üstündürler» (5)


Dünya ve âhiretin saadeti Allah'a kulolmak ve onun ism-i celâlini dilden düşürmemektir Zira Allah'ı seven, onu çok anar Onu anmak, insanı cavidânî bir hayata mazhar kılar Bu idrâkten mahrum kalmış insanı, insanlığın Fahr-i Ebedisi, «Allah'ı zikredenle etmeyenin benzeri, ölü ile dirinin misâlidir» (6) diye temsil etmiştir


Ruhsuz cesed gibi, zikrullahtan mahrum insan da kokmaya ve perişan olmaya mahkûmdur


Aziz mü'minler!

Her hayrın bir değeri vardır Fakat Allah'ı zikretmek, faziletçe her iyiliğin başıdır Peygamber Efendimiz bir hadîs-i şeriflerinde buyurmuşlar ki:

«Amellerinizin hayırlısını, melikiniz katında en temizini, derecelerinizde en yükseğini, sizin için altın ve gümüş üıfak etmekten hayırlı, düşmanlarınız ile karşılaşıp boyunlarını vurmanız ve onların sizin boynunuzu vur (up şehid et) meşinden daha hayırlı bir işi size haber vereyim mi?»


Ashab:

«Evet» dediler


Peygamber Efendimiz: «AIlahh zikretmektin) buyurdu (7)


Enbiyanın serdarı bulunan Peygamber Efendimiz vakitlerinin ta*mamında Allah'ı zikrederdi (8)

Hutbemizin başında okuduğumuz âyet-i kerimede buyruluyor ki: «Allah'ı çok zikredin Tâ ki umduğunuza kavuşanız» (9),


Peygamber Efendimiz de bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmak*tadır:

«Zikrin faziletçe en üstünü LA İLAHE İLLALLAH, duanın efdali de ELHAMDÜLİLLAH'dır» (10)


Bir kimse Allah'ın adını zikretmeye başlayınca andığı ismin nuru, hâle hâle etrafa yayılıp akisler yapar Bunu gören melekler, «Buraya gelin! Aradığınız ve muhtaç olduğunuz şey buradadır!» diye birbirine seslenirler Bu nurânî varlıklar, hemen onların etrafını kuşatıp zikre şahid olurlar


Resûlullah Efendimiz bu hususu şöyle açıklamaktadır:

«Bir topluluk Allah'ı zikretmeye otururlarsa muhakkak onların etrafını melekler kuşatır


Onlan rahmet-İ ilâhî kaplar, üzerlerine se-kinet (ve vakar) iner Allah da onları katında bulunan topluluk

(yâni melekler) arasında anar» (11)


Allah'ın adını anmak için toplanmış bir cemaate gıpta eden bir melek, şöyle seslenir: «(Yerinizden) yarlığanmış olarak kalkınız» (12)


Gönlünü Allah'ın sevgisine tahsis etmiş kimseler, Mevlâ'yı anma*dan duramazlar Kul, Allah'ı anarken, Cenâb-ı Hak da kuluna mukabelede bulunur Bir hadîs-i kudsîde buyuruluyor ki:

«Kulum, sen benî (kimse) bulunmayan yerde anarsan ben de seni öyle anarını Eğer sen beni, bir topluluk içinde zikredersen, ben de seni onlardan daha hayırlı ve daha büyük bir cemaat içinde anarım» (13)


Bîr âyet-i kerimede ise şöyle buyurulmaktadır: «Siz beni (itaatle ibadetle) anın, ben de sizi (sevap ile mağfiretle) anayım» (14)


Kul, Cenâb-ı Hakk'ı zikretmeye başlayınca Allahü Teâlâ kendisini rahmanı bir feyze nail kılar Kalbi, hikmet ve envâr-ı ilâhî ile do-lup taşar ve gözlerinden aşk-ı ilâhî ile akan yaşlar, kıyamet günü, cehennemi söndüren bir sel hâlini alır Bir hadîs-i şerifte:

«Zikir ehli meclislerinin ganimeti, cennettir» (15) buyrulmaktadır


insan Allah'ı anarken, sanki cennet içinde ve oranın nimetlerini de yiyormuşcasına büyük bir saadete ulaşır


Her ibadetin makbul ve sahih olabilmesi için birtakım şartlar vardır Fakat, zikir için hiçbir şart yoktur Ayakta, oturarak ve hattâ uzanmış halde iken bile Allah'ı anmak caiz olup, kerahet de yoktur Abdestli olmak her ne kadar efdal ise de, abdestsiz olarak Allah'ı zikretmek caizdir

Zikir hususunda ileri sürülen tavsiyeler, zikrin âdâbındandır Yapılmasında faydalar mevcut olup terkinde kerahet yoktur O edebleri şöyle ifade edebiliriz:

Allah'ı zikredecek kimsenin elbisesi, bedeni ve mekânı temiz ol*malı; abdest almalı ve kıbleye dönük oturmalıdır


Bunlardan başka nazargâh-ı ilâhî olan kalbin içini kin, kibir, riya, buhul ve benzeri kötülüklerden temizlemelidir


Sür çıkar ağyân dilden tâ tecelli ede Hak, Padişah konmaz saraya hâne mâmur olmadan


Hutbemize, Efendimiz'in bir hadîs-i şerifi ile son vermek isterim:

«Zikrin hayırlısı gizli olanı, rızkın hayırlısı (ihtiyaca) kâfi gele*nidir»



Alıntıdır