Kayseri..

İLK DEVİRLER
Kayseri çevresindeki en eski yerleşim alanı, şehrin 20 km kuzey doğusunda bulunan Kaniş Höyüğüdür MÖ 2800 tarihinden Hellenistik Çağa kadar önemini koruyan merkezde, eski Tunç Devri, Asur Ticaret Kolonileri ve Hitit Çağları’na ait bir çok belge bulunmuştur
Hititler’den sonra bölge Frig hakimiyetine geçmiş, daha ziyade Kızılırmak havzasında egemen olan frigler zamanında mazaka ön plana çıkmıştır MÖ 676 tarihinde Anadolu’ya gelen Kimmerler'in Kaniş ve Mazaka’yı tahrip ederek, Frig hakimiyetine son verdikleri tarihi kaynaklarda belirtilmektedir
Kaniş’in önemini kaybetmesinden sonra, bölgenin kutsal dağı kabul edilen Argaios'un (Erciyes) kuzey eteğindeki Mazaka ön plana çıkmıştır Kimmerler'in Asur ve Lidyalılar tarafından Anadolu’ dan atılmaları ile Mazaka, Lidya ve Med hakimiyetine girmiş ve devrin önemli ticaret merkezi olmuştur
MÖ 590 yılında Pers Kralı Kyros'un Lidya Kralı Krisos'u yenmesi ile bütün Anadolu ile birlikte Mazaka da Pers hakimiyetine girmiştir İran'dan bölgeye göç eden halk, kendi ülkelerine benzettikleri Argaios (Erciyes) ve çevresine yerleşmişlerdir



KAPPADOKİA KRALLIĞI

MÖ 332 yıllarında Ariarathes I, ilk Kappadokia Kralı olarak bağımsızlığını ilan etmiştir MS 17 tarihine kadar 349 sene hüküm süren bu krallığın başkenti Mazaka iken, Ariarathes V zamanında şehrin adı Eusebia olarak değiştirilmiştir MÖ 8 yılı içinde tekrar bir değişiklik yapılarak, Roma İmparatoru Ceasar‘ın adına izafeten CEASAREA ismi verilmiştir O günden beri, 2000 senedir Kayseri ismi ile anılmaktadır


ROMA DÖNEMİ

MS193-211 tarihleri arasında şehir stadyumu yapılmış ve önemli Roma şehirlerinde olduğu gibi bir çok yarışmaların merkezi olmuştur Şehir surları ise, Roma İmparatoru Gordianus III zamanında (MS241) yıllarında yaptırılmıştır Dördüncü yüzyılın başlarında halk tamamen Hıristiyanlaşmış ve Kayseri bu dinin ilmi merkezi haline gelmiştir

Roma İmparatorluğunun Doğu ve Batı olarak ikiye bölünmesi ile, Kayseri doğuda kaldığı için Bizans Şehri olmuştur Bizans zamanında Arap ve İran ordularının yaptığı İstanbul seferleri sırasında Kayseri defalarca işgal edilmiştir









KAYSERİ'NİN TÜRKLEŞMESİ

Büyük Selçuklu Sultanı Alparslan‘ın 1071 tarihinde Malazgirt’te Bizans ordularını yenmesiyle Anadolu kapıları Türklere açıldı Bu tarihten 15 sene sonra, 1085 yıllarında Kayseri’yi artık bir Türk ve Müslüman şehri olarak görmekteyiz Müslüman Türklerin hakimiyetinde Kayseri’nin eski halkı olan Rum ve Ermeniler’in birer mahallede toplandıkları, Çarşı, Pazar ve ticarette yavaş yavaş hakimiyetlerini kaybettikleri görülmüştür

Şehir, süratle yapılan Camii, Han, Medrese, Hamam ve Çeşmelerle kısa bir sürede tam bir İslam Şehri kimliği kazanmıştır Bir müddet Danişmendliler’e merkez olan Kayseri özellikle Selçuklu Sultanı Uluğ Keykubad (1 Alaeddin Keykubad) zamanında Türkiye Selçuklu Devletinin Konya ve Sivas‘la beraber üç başşehrinden birisi olmuştur Danişmendi ve Selçuklu yönetimleri zamanında yapılan görkemli yapıların en önemlileri olarak; Camii Kebir, Güllük Camii ve Hamamı, Hunat Külliyesi, Şifaiye – Gıyasiye Medresesi, Hacı Kılıç Külliyesi, Lala Muhlisiddin Camisi, Sahabiye Medresesi, Kale Surları ve Yoğunburç sayılabilir







MOĞOL HAKİMİYETİ
Selçuklu ordusunun 1243 tarihinde yapılan Kösedağ Meydan Savaşı ile Moğol ordusuna yenilmesi, Türk tarihinde bir dönüm noktası olmuş ve artık Anadolu’ da Moğol hakimiyeti başlamıştırGönderdikleri Valilerle Anadolu‘yu denetleyen Moğollar, 150 sene müddetle Kayseri ve Anadolu’nun bütün maddi ve manevi kaynaklarını yağmalamışlardır Moğol sömürüsü altında ezilen Selçuklu Devleti, bütün gücünü kaybetmiş ve II Mesud‘dan sonra dağılarak, yerini beyliklere bırakmıştır (1308)



OSMANLI DÖNEMİ
Fatih Sultan Mehmet zamanında, Gedik Ahmet Paşa tarafından Karamanoğulları Beyliği’ne son verilerek, Karaman, Konya ve Kayseri Bölgeleri Osmanlı toprağına katıldı (1474) Kayseri 1476‘dan itibaren Karaman eyaletine bağlı bir sancak merkezi oldu 1839 tarihinde Bozok Eyaletinde, 1867 tarihinde de bağımsız sancak merkezi olarak Osmanlı idari taksimatında yerini aldı



YAKIN DÖNEM

Cumhuriyet Döneminde 1924 tarihinde yapılan yeni anayasa ile vilayet yapıldı Bilinen en eski dönemlerinden beri ticaret merkezi olan Kayseri’de devletin öncülüğünde sanayileşme başlatıldı Sırayla Sümerbank Dokuma Fabrikası, Tayyare Fabrikası, Anatamir Bakım Fabrikası, Askeri Dikim Evi kuruldu 1950‘den sonra Kayserili ticaretten sağladığı tasarruflarını sanayiye dönüştürmeye başladı Bugün Kayseri, ortalama büyüklükte bir ticaret ve sanayii şehridir Güçlenen Üniversitesi ile giderek bir kültür merkezi haline gelerek, eski ününü yakalama yolundadır

KAYSERİ MUTFAĞI
Kayseri'nin zengin bir mutfak kültürü vardır Kayseri adıyla adeta özdeşleşmix olan pastırma ve sucuğun ünü, tüm yurtta tanınmıştır Nefis yemek çeşitleri arasında mantının ise özel bir yeri vardır Günlük sofralarda, ziyafetlerde ve düğünlerde çok özel yemekler hazırlanır Geleneksel yaşam tarzının sürdürüldüğü dönemlerde, beslenme ve tüketim alışkanlıkları günümüzden farklıdır Kent yaşamının insanlara sunduğu olanaklar şüphesiz ki bu alışkanlıklar ve beslenme biçimini değişime uğratmıştır Ancak Kayseri'nin yöresel yemekleri bu değişimden etkilenmeden geleneksel tad ve lezzetlerle softaları süslemektedir
Pastırma sofralarda aranan ve sevilen, lezzetli bir gıda maddesidir Pastırma yapımında büyükbaş hayvanlar yeğlenir Kesimden sonra etler tuzlanır Tuzlamadan çıkarılan etler bol suda yıkanır ve çengellere asılır Birbirine değmeyecek şekilde 10-15 gün kurumaya bırakılır Etler alımsı bir renk aldığında indirilerek bir gün cenderede bekletilir Ertesi gün çemene yatırılır Çemenlenen Pastırma 4-5 gün içinde konur ve piyasaya sevk edilir Pastırma imalinde, bir sığırın kesilmesinden sonra, parçalara ayrılan etlerin cins ve yerlerine göre, “arka sırt, dilme, eğrice, kuşgömü, şekerpare” gibi çeşitli isimleri verilir Kayseri'de Pastırma ve sucuğun pazara yönelik olarak yapılmasının yanında, özellikle sucuk evlerde de yapılır

Pastırmayı ilk yapanların Orta Asya'da Hun Türkle ri olduğu bilinmektedir Nitekim, Waber Baldaınw isimli Romali yazar kitabında, Antalyalı Ami anus'un 273-275 yıllarında yazmış olduğu eserinde, Hun Türklerinin bu husustaki adetlerinden şu şekilde bahsettiği bilinmektedir: “Hunlar yemek tanımazlar, yaban etleri ile atın sırtında, baldırları arasında ezdikleri yan pişmiş eti yerler” Halbuki Macar müzelerinde bulunan Hunlara ait iki cepli at at eyerleri, kurumuş etlerin bu çantalara sokulduğumu ve atın baldırına, vücuduna değmediğini göstermektedir

Orta Asya'dan batıya akın eden Türk Hun süvarilerinin eyerlerinin çantalara dolduran kuru et konservesi, Anadolu'ya gelerek yerleşen Oğuz Türklerinde Pastırmacılığın bulunması ve yüzyıllardır zamanımıza kadar yaşayıp gelmesi, bir gün Orta Asya bozkırlarda yaşayan Türkleri sonbaharda kışa hazırlık olarak tuzlu, kuru ve dumanlı et konserveleri yapmaları, bu yiyeceğin Orta Asya'dan geldiğini göstermektedir Hayvanların en iyi şekilde ıslah etmiş ve pek çok yeni ırk meydana getirmiş Türkler, hiç şüphesiz ki bunları etlerinden de en iyi şekilde yararlanmasını bile:
insanlardır (Özdemir, 1994) Kayseri'de Pastırmacılık bir şekilde Orta Asya'dan gelen Türklerle başlamış ve zamanla gelişmiştir Ünlü Gezgin Evliya Çelebi 17 Yüzyılda Kayseri'den şu şekilde sözetmektedir: “Makulat ve imalata has beyaz ekmeği, lavaşa yufkası, katmerli böreği, namı ile şöhret bulan kimyonlu sığır Pastırmas? ve nilskli et sucuğu bir tarafta yoktur” (Evliya Çelebi, 1970) Evliya Çelebi'nin Seyahat namesi ‘ndeki bu bilgilerden de anlaşıldığı kadarıyla, Kayseri'de 17 yüzyılda Pastırma imalatı vardı
Kayseri mutfağı ağırlıklı olarak unlu ve etli besinlerden oluşur Mantı Kayseri'nin en gözde yemeğidir Araştırmalara göre 36 çeşit mantı pişirilmektedir Bunlar arasında en yaygın olan etli mantıdır önce mi ve su katılarak yoğrulur Bu yoğurma işi epeyce devam ettikten sonra hamur sertleşme kıvamına gelince hamur tahtası üzerinde bezelere ayrıldıktan sonra oklava ile açılır Sonra açılan yuf ha küçük kareler halinde kesilir ve içerisine baharatla et konarak büldilür “Mantı doldurma” denilen bu işi, kadınlar dayanışma halinde, birkaç kişi birlikte yaparlar Daha sonra mantılar kaynamış suya atılır ve bir müddet pişirilir Mantılar dişe yapışmayacak şekle gelince ateşten indirilir Kevgirden süzülür ve bir kaba boşaltılır Ayrıca tava içinde yağ ile salça ve bir miktar suyun ilavesiyle meydana gelen karışım mantının üzerine dökülür Sarımsaklı yoğurt ve sumak ilave edilerek yemeye hazırlanmış olur
Evlerde en çok tüketilen ve halk arasında “Aşmakarna” tabir edilen yiyecek türü, kesme çorba, erişte ve makarnadan oluşur Lğşenlerde yoğrulan hamur katı kıvama girdikten sonra, yufka haline getirilip çok ince doğranır Bu hamura yerine göre yumurta da konur Aşmakarna denilen yiyecekten çorba; azami bir santim uzunluğunda ve bir milimetre kalınlığında olur Eriştenin boyu ise aynı kalınlıkta olup, beş santimetreye kadar çıkar Makarna ise bir san timetrekareye yakın bir boyutta kareler halinde kesilir Kesilen ürünler daha sonra rutubeti gidecek şekilde kurutulur Aşmakarna kesimi kışa hazırlık olarak yaz sonu veya sonbaharda yapılır Bu da yine kadınlar arasında dayanışma ile yapılan bir iştir Yağ, salça ve kıyma konulup pişirilirken, baharatla, özellikle naneyle zenginleştirilen çorba çok lezzetlidir Makarna da mantıya benzer yöntemle pişirilir Kaynayan suya atılarak haşlanan eriştenin ise, piştikten sonra suyu süzülür , üzerine tereyağı ve salça karışıma dökülerek yenmeye hazır hale getirilir

Unlu yiyeceklerden bir diğeri, su böreğidir Hamur, yufka şeklinde açıldıktan sonra kaynar suda haşlanır Kabı, fırınağzı, karın-mumbartlar arasına yağ serpilir, iki kata maydanozlu kıyma konulur Daha sonra fırında kızartılır Kuru börek, tandır böreği, katmer yine ünlü yiyeceklerdendir Arabaşı, hem yapılması, hem de yenmesi marifet isteyen bir yemektir Bir ölçek una on ölçek su konularak iyice kaynatılır Belli bir kıvama geldikten sonra sinilere dökülerek soğumaya bırakılır Pıhtılaşan hamur, ayrıca pişirilen tavuk etli çorbayla içilir Bu daha çok çerez türü bir yemektir Yalnız kış aylarında yenir Tavuk etli çorbası oldukça fazla biberlidir, limon sıkılır ve genellikle oturmalarda gecenin geç saatlerinde yenilir Bu yemeğin en önemli adabı, kaşığa büyük parça halinde hamur almak ve bunu çorba tasma batırırken içine düşürmemek ve hamurları çiğnemeden yutmaktır Hamuru düşürenlere, aynı yemeğin yaptırılması cezası uygulanır

Güveç Kayseri'nin en gözde yemekleri arasındadır Toprak güveçlerde, özellikle yaz aylarında sebzeden yapılan bir yemektir Ana malzemesini, patlıcan, domates, biber, sarımsak ve et oluşturur Buna patates ilave edildiği de olur Bunlar katlar halinde döşendikten sonra fırına verilir Pehli, sulu köfte, pirinçli köfte, saç keb, yağbari, pöç, kovalama, üzüm yemeği etli ve yumurtalı yemeklerin en ünlüleridir

Tatlılar ise zengin bir çeşide sahiptir Oklava baklavası, açma baklava, kamış baklava, güllü baklava, fincan ağzı, nevzine, un helvası, telteli (pişmaniye), dut pekmezi, aside, incir dolması Kayseri sofralarını süsleyen tatlılardır Bunların dışında Kayseri'nin kendine özgü çok çeşitli yemekleri vardır

Kayseri

Kayserili hanımların mantılarına doyum olmaz Ustaların yaptığı pastırma ve sucukları da nam salmıştır dünyaya İşte, pekmezi, ceviz sucuğu, gilaboru turşusu ve daha pek çok özgün lezzetiyle Kayseri mutfağı

İç Anadolu'nun Orta Kızılırmak bölümünün en büyük kenti Kayseri Başı dumanlı Erciyes Dağı'nın kuzey eteğinde, dağdan inen derelerin birleşerek Kızılırmak'ın kolu Ambarlı suyuna kavuştukları bir ovanın güney kenarında kurulmuş Böyle diyor, Büyük Larousse Ansiklopedisi Kayseri'ye gitme fikri beni çok heyecanlandırmıştı Mantı yiyecek; meşhur Kayseri pastırması ve sucuğunun izini sürecek, birbirinden nefis yemekleri tadacaktık Üstelik o müthiş pazarlık yeteneğinin ve ticarete yatkınlık yetisinin kaynağını öğrenecektik İstanbul Atatürk Havalimanı'na geldiğimizde Kayseri'ye 6 gündür sefer yapılmadığını öğrendik Kar ve sis yolları kapamıştı Allahtan, Kayseri Valiliği İl Kültür Müdürlüğü imdadımıza yetişti Kayseri'yi ve yöresel mutfağını anlatan çeşitli kitap ve broşürler gönderdi Biz de bu ayki Kayseri turumuzu bunlardan ve arşivimizdeki kaynaklardan hazırladık

Bir kaşıkta 40 tane
Mantıya Osmanlı saraylarında rastlıyoruz Hem de buharda pişirilen şekliyle Mantının kökeni eskilere dayanıyor ya, yine de Kayserililer mantıyı sahiplenmekten vazgeçmiyorlar Türk Halk Kültürünü Araştırma ve Tanıtma Vakfı Yayınları'ndan çıkan 'Türk Mutfak Kültürü Üzerine Araştırmalar' serisinin 9 cildinde 'Kayseri Mantıları' başkılı bir yazı yayınlanmıştı Erciyes Ünv Atatürk Sağlık YO Beslenme ve Diyetetik Bölümü'nden Yrd Doç Dr Nurten Budak, Uz Dyt Habibe Şahin ve UzDyt Betül Çiçek'in araştırmalarına göre Kayseri'de 8 çeşit mantı yapılıyor Paşa, Şebit, Çerkez, Piravu, Yağ, Tepsi mantısı, Börek çorbası ve meşhur Kayseri mantısı (etli mantı) Eskiden anneler oğullarına kız beğendirirlerken mantıyı nasıl yaptığına bakarlarmış Gelin adayı kaşığın içine ne kadar mantı sığdırırsa (yaklaşık 40 tane) o kadar marifetli sayılırmış Şimdi de bu gelenek sürüyor Kayseri'de Mantının ana malzemesi en iyi kalite buğday unu Baklava hamuru inceliğindeki hamurla yapılan Paşa mantısı'nda özlü un kullanılıyor Çerkez mantısı, diğer adıyla Su mantısı; patatesli malzemeyle dolduruluyor Piravu mantısı ise sivribiber, beyazpeynir ve soğanlı bir iç malzemeyle hazırlanıyor Her ikisi de sarımsaklı yoğurtsuz yeniyor Bunlardan Kayseri mantısı malumunuz




Mantının cazibesi
İç malzemesi kıyma ve maydanoz olan Paşa mantısı, muska şeklinde katlanıp fırında pişiyor Sarımsaklı yoğurt ve domates sosuyla servis yapılıyor Şebit mantısı bazlamaları, mayalı hamurdan yapılıyor 20 cm çapında açılan hamurlar pişirilip aralarına hafif sulu kıymalı iç malzemesi yayılıyor Üst üste dizilip dört parçaya kesilerek sarımsaklı yoğurtla sunuluyor Patatesli içle hazırlanan Çerkez mantısı üçgen şeklinde kapatılıyor Haşlanan mantılar tepsiye alınıp tereyağında kızdırılmış kırmızıbiberli sos gezdiriliyor üzerine Yağ mantısı, adı üzerinde yağda kızartılarak hazırlanıyor Mayalı hamur açılıp kare şeklinde kesiliyor; kıymalı içle doldurulup bohça şeklinde kapatılıyor Kızartılan mantılar sarımsaklı yoğurt ve domates sosu ile servis yapılıyor Börek çorbası da bir mantı çeşidi Kayseri mantısı gibi hazırlanan mantılar sıvıyağ, salça, haşlanmış yeşil mercimek ve kırmızı biberli suda pişiriliyor Üzerine kuru nane serpiliyor, limon suyu gezdiriyor Küçük küçük hazırlanan Kayseri mantısı rendelenmiş domates ve kırmızı biberli suda haşlanıp sarımsaklı yoğurt ve sumakla servis yapılıyor



Kayseri sofrası
Emekli Hazine Avk İsmail Evci'nin Kaysav Vakfı Yayınları'ndan çıkan Kayseri ve Kayseri Sofrası adlı kitabından böreklere göz atıyoruz Kıymalı ve peynirli içle hazırlanan Su böreği, Tandır böreği ve Katmer; düğün ve davetlerde yapılan Açma börek ve Kıvrım börek Bunların yanında bir de Halka kete'den söz ediyor Evci Halka kete, bağ zamanının aranılan çeşidi Una sıvıyağ ve süt eklenip yoğruluyor 100-120 cm çapında açılan bezeler iki ucundan kıvrılarak ortada tutturuluyor, 25-30 cm uzunluğunda yan yana 4 parça haline getirilip fırında pişiriliyor Türk Mutfak Kültürü Üzerine Araştırmalar serisinin 17'cisinde Gazi Üniversitesi Mesleki Yaygın Eğitim Fakültesi'nden Hülya Yılmaz, Kayseri Develi İlçesi Geleneksel Mutfağından Örnekler yazısında Pırtımpırt isimli bir yemekten söz ediyor Bu yemek, Kirtimburt adıyla da biliniyor Asma yaprağı ile yapılan bu yemeği Lezzet mutfağımızda pişirip sayfalarımıza taşıdık Yemeğin bir diğer pişiriliş biçimi ise şöyle: Yaprak, pirinç, bulgur, soğan ve çemen pişme sırasına göre hazırlanıp, tencerede birleştiriliyor Pehli Koyunun boyun kısmından bel kemiğine ve kaburgasına kadar verilen isim yemeğin de adı aynı zamanda Pehli için besili, yağlı ve genç koyun etleri tercih ediliyor ve özellikle bağdaki davetlerde pişiriliyor İsmail Evci'nin kitabında Üzümlü gerdan adlı bir yemek var Islatılan yarma, gerdan eti, küçük kuru üzüm ve salça eklenerek pişiriliyor Kayseri, otlar konusunda da zengin bir kültüre sahip Yağlı ağaç, boğa dikeni, kangal, engir (taze asma sürgünleri), kuzukulağı, oğlakkulağı, yemlik, madımak, kursalık, çıtlık (hindibağ), efelik, su teresi, yarpuz, kuşburnu, alıç, bitli bakla türünden sap ve sürgünleri ile meyve ve tohumları yenen bitkilerden enfes yemekler hazırlanıyor Son olarak tatlılar: Açma, kamış ve güllü baklava; nevzine, un ve pekmez helvası en gözde olanları Kastamonu'da Çekme helva olarak karşımıza çıkan pişmaniye burada da telteli adıyla yapılıyor


Gilaboru

Kayseri'de ilginç bir meyve var: Gilaboru Ankara'da yaşayan ve elbetteki ticaretle uğraşan yakın arkadaşım Süleyman Deniz anlatıyor: "30-40 tanesi top top bir arada olan yeşil mercimek büyüklüğünde üzüm gibi yuvarlak bir meyvedir Sonbahara doğru kızarmaya başlıyor Ekim ayında toplanıp yıkanıyor ve çömleklere basılıyor Su eklenip loş bir yerde muhafaza ediliyor ve kışın çıkarılarak tanesi yeniyor Suyu sıkılıp içilebiliyor Arkadaşım, küpe biraz da buğday eklediklerini söylüyor Bu şekliyle turşu olarak kurulan gilaboru yemeklere de farklı bir tat veriyormuş Hafif ekşimsi, kendine özgü bir lezzeti olan gilaboru böbrek hastalıklarına da iyi geliyormuş


Pastırma mı? Basdırma mı?
Uzun yıllar Hürriyet Gazetesi'nin Bölge Müdürlüğü'nü yapmış olan Mahmut Sabah, 1962 yılında bir araştırma yapar ve bu işin pirini bulur Benjamin Usta Benjamin Toker o sıralar 70 yaşındadır Benjamin Usta, pastırmanın adının bastırma olduğunu
söyler ki bu isim Hun Türkleri'ne dayanmaktadır Hun Türkleri
sefere çıkarken tuzlanıp güneşte kurutulan etleri, sucuğun bağırsak içinde korunduğu gibi ince bir deri ya da zar içinde atın eğerinin iki yanına bağlar, sarkıtırlarmış Binicinin bacakları altında sıkışıp kıvama gelen etler uzun süre dayanır, gerektiğinde bir parça kesip bu etten yerlermiş Bu gelenek yüz yıllar boyunca devam etmiş Gerisini İsmail Evci'den aktaralım:
"Etler kemiğinden ayrılır, basdırma olacak kısımlar çıkarılır Bastırmalık
etler bıçakla delinip buralara kaya tuzu yerleştirilip leğenlere istif edilir
Ertesi gün çıkan su dökülüp etler bir güzel yıkanır Tuzu iyice temizlenince üst üste dizilir üzerine ağırlık konur ve suyunun çıkması sağlanır Buna denge koyma denir (Bu durum "Yekte yavrum yekte, bastırmalar denkte" şeklinde türkülere de girmiştir) 2-3 gün sonra etler yine yıkanır ve sergilere asılıp güneşte kurutulur Daha sonra çemene yatırılarak hazır hale gelir 2-3 gün sonra etler yine yıkanır ve sergilere asılıp güneşte kurutulur Daha sonra çemene yatırılarak hazır hale gelir
Yurt Ansiklopedisi'nin Kayseri adlı bölümünde Kayseri'de 20 tür pastırma yapıldığı söyleniyor Sırt, kuşgömü, kenar mehle, eğrice, omuz, dilme, şekerpare, kürek, kapak, döş, etek, bacak, ortabez, kavrama, meme, kelle, kanlıbez, arkabas ve tütünlük bunlardan bazıları Bu çeşitli pastırmalardan sırt öncelikli sırada yer alıyor Ardından kuşgömü ve sonra da kenar (dilme) geliyor Sırtın uç kısmı olan tütünlük denilen yerinden yapılanın beylere layık olduğu söyleniyor Bir hayvandan 1 kilo tütünlük ya çıkıyor ya çıkmıyor Şekil olarak gösterişsiz olan Kuşgömü tüm pastırmaların tadını taşır; dil ile damak arasında eriyiverir yerken Etek, kavrama, meme, kellegömü türündeki pastırmaları gelir düzeyi az olanların yediği söyleniyor

Pastırmalı pide
Hazırlama Süresi : 25 dkPişirme Süresi : 30 dk6 kişilik
Gerekli Malzemeler :
250 gr pastırma
2 yumurta
Hamur için: 500 gr un
1 su bardağı ılık su
1 tatlı kaşığı kuru maya
Tuz

Hazırlanışı :* Mayayı ılık suyla ezip kabarıncaya kadar bekletin Unu hamur yoğurma kabına alın Ortasına mayayı ilave edin Su ve tuz ekleyip yumuşak kıvamlı bir hamur hazırlayın Hamurun üzerini nemli bezle örtüp kabarıncaya kadar bekletin

* Pastırmaları ince ince doğrayın Yumurtaları ekleyip karıştırın Hamurdan ceviz büyüklüğünde parçalar koparıp 10 cm çapında elinizle açın Üzerine pastırmalı malzemeden yayıp iki kenarını katlayarak pide şeklinde kapatın Pideleri yağlanmış fırın tepsisine dizin Önceden ısıtılmış 180 dereceye ayarlı fırında 30 dakika pişirin Sıcak olarak servis yapın

ne kadar qüzeL bir şehre sahibiz (:
tşkLer cnm ::

çok güzel bir paylaşım olmuş tşkler

pesimistt tafarından gönderildi

ne kadar qüzeL bir şehre sahibiz (:
tşkLer cnm ::

bncede harika bi şehr herşeyiyle

ilqi için tşkler

Emeğine sağlık bitanem çok güzel omuş kayseri bi başka şehir

ilqiniz için tşkler beğenmenize sevndm

Bu yazıyı tam olarak nereye koymam gerektiğini bilemedimKayseri tarihini anlattığı için en uygun burası gibime geldiUmarım buraya koymkla hata yapmadımTeşekkürler Esmer_yar paylaşımınız için

BEYAN-I TARİH-İ KAYSERİ
Kayseri tarihi bu, gün yüzüne çıkarıp,
Sizlere sunuyorum, biraz şekere karıp
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde,
Bundan asırlar önce, yakın zaman içinde,
Derinkuyu, Kaymaklı, mümasil mahallinde,
Yeraltında yaşardı, herkes toplum halinde
Rivayet edilir ki, üç çıkış yolu vardı,
Erciyes, Hasandağı, Göllüdağ, yollar dardı
Bu yolları öğrenen mağma püskürdü çıktı,
Böylece Kayseri'yi, kurulmadan yaktı, yıktı
Üçü birden mümkün mü, öyle değildir elbet,
Sıraya girmiş gibi, kustular nöbet nöbet
Aralarında vardı, adeta müsabaka,
Kapladı yeryüzünü lav tabaka tabaka
Bazı gün sıcak rüzgar aşındırırdı har har,
Bazı gün asit yağıp eritirdi hep şar şar
Fırsatı yakalayıp cümle cin ve de peri,
Bacayla donattılar, etrafta her bir yeri
Irmaklar da musallat olup soğuk lavlara,
Böyle oluştu dünya harikası Ihlara
Yavaş yavaş şeklini alıyordu her bir yan,
Kurulmuştu bunlardan, çok önceleri Bünyan
Burda mı yaşamış ki, Salih Nebi ve Deve?
Dede Korkut yerleşmiş Develi'de bir eve
Yarini arayanlar Gesi Bağı'na gelmiş,
Soğuk yayla suları, çok bağırları delmiş
Erciyesi farketmiş gemisiyle Nuh Nebi,
Pastırmasın medhetmiş, ol Evliya Çelebi
Padişahlar verirmiş buraya üç adet tuğ,
Yaylada konaklarmış, her yıl gençlerle başbuğ
Niçin Kayseri ismi, var çok değişik görüş,
O meşhur Kenan Evren, bu Erciyesi görmüş;
"Başıboş yükseliyor" demiş "kaya serseri"
Netekim bin yıl sonra, deyim olmuş; Kayseri
Eskiden Erciyeste, yetişirmiş kayısı,
Buraya bahçe yapmış, "Deli Dumrul" dayısı,
Bu civara demişler, iyi "kayısı yeri"
Melik Gazi kısaltmış ismi olmuş Kayseri
Ases dağında şair İmrül-Kays'ın makberi,
Denirmiş "Kays'ın yeri" sonra olmuş Kayseri
Hasan Dağı'nda odun toplamış Rum Kayzeri
Cilalı taş devrinde, ismi olmuş Kayseri
Çok vardır daha böyle türlü türlü rivayet,
Şu beyitlerle söze vereceğim nihayet;
Alpaslan Allah deyip girdi o gün vadiye,
Kayserimiz dedemden bize kutsal hediye
Kadın kıyafetine girmiş cümle şuh peri,
Şimdi onlara mesken olmuş Güzel Kayseri