Elazığ İlçeleri Bilgiler Ve Tanıtımları

Ağın


Ağın Elazığ ilinin kuzeybatısında olup Elazığ'a yaklaşık 75 Km uzaklıktadır topraklarının bir kısmı Keban Baraj gölü altında kalmış, diğer kısmı göl kenarında yeşillikler içerisinde leblebisiyle meşhur küçük şirin bir ilçedir İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 3590 köylerle beraber 5246 dır


İlçenin Tarihi MÖ XVI-XIV yüzyıllarda yöreye yerleşen Hurrilere kadar uzandığı bilinmektedir Fırat’ın bir kolu olan Karasu, İlçenin doğu sınırı boyunca uzanmakta ve Keban civarında Murat Nehri ile birleşerek asıl Fırat’ı teşkil etmektedir İlçe Roma devrinden kalma kaya mezarları ve leblebisi ile ünlüdür


Turistik Değerleri: Kilise yazısı Höyüğü, Kalecikler Höyüğü, Hoşirikte Bizans Kilisesi, Ağın Nekropolü, Pağnik Köyü Öreni, Kara Mağara Köprüsü, Hastek Kalesi, Kaya Sığınağı gibi turistik değerlere sahiptir


Ağın ilçesinin yolu asfalt olup, yolun Ağın'a yakın bir yerinde feribotla baraj gölü geçilerek gidilmektedir İlçeden Malatya'nın Arapkir ve Erzincan'ın Kemaliye ilçelerine karayolu vardır


Keban


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 46 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 5962 köylerle beraber 9562 dir Keban ilçesine bağlı olan 30 köy, 21 mezra vardır İlçe Keban Barajıyla birlikte daha çok tanınmıştır


Keban, Doğu Anadolu Bölgesinin Yukarı Fırat bölümünde yer alan küçük bir ilçedir Doğuda Elazığ, batıda Arapgir, kuzeyde Çemişgezek, kuzeybatıda Ağın, güneyde ise Baskil ile çevrili


İlçenin hangi tarihte kurulduğu kesin olarak bilinememekle birlikte X Yüzyıla ait bir yerleşim yeri olduğu , Keban Barajının yapımı nedeniyle yörede gerçekleştirilen kazılar neticesinde ortaya çıkarılmıştır İlçenin kendisini çevreye duyurması ise Osmanlı İmparatorluğu dönemine rastlamaktadır Harput’un tarihin çeşitli devrelerinde doğunun stratejik öneme haiz bir kale şehri olmasına rağmen, Keban’ın 1700’lü yıllardan itibaren ekonomik yönden (simli kurşun madeni üretimi ve işletmesi dolayısıyla) canlanmaya başladığı hatta 1834 yılına kadar Eyalet Merkezi olduğu bilinmektedir Keban 1830’lu yıllardan itibaren eski önemini yitirmiş ve eyalet merkezi Harput’a nakledilmiştir



Baskil


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 38 km uzaklıktadır Doğusunda Elazığ, güneydoğusunda Sivrice ilçesi, batısında Karakaya Baraj Gölü ve Malatya ili Arguvan ilçesi, güneyde Kale ve Doğanyol ilçeleri, kuzeyinde Keban ilçesi ile çevrili olan Baskil, düz bir arazi üzerine kurulmuş olup; tepe ve dağ yükseltileri ile çevrilmiştir İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 11772 köylerle beraber 26811 dir


Baskil ilçesi yöresinde ilk tunç çağına uzanan yerleşim izlerine rastlanmıştır Karakaya baraj çalışmaları sırasında çıkan kalıntılar, özellikle Fırat havzasına birçok kavimlerin yerleştiğini göstermektedir Elde edilen bilgilere göre Hititler burada uzun süreli hakimiyet kurmuşlardır Daha sonra Asur ve Makedon istilası başlamıştır En son Romalılar ve Bizanslılar hakim olmuşlardır


İlçe ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır 1996 yılında ilçede kurulan Kayısı Entegre Tesisi il Özel İdare Müdürlüğünce yapılmıştır


İlçe dağlık bir bölge olup, Haroğlu ve Hacı Mustafa önemli dağlardır İlçede yapılan kazılarda buranın Roma ve Bizans döneminde de yerleşim merkezi olduğu ortaya çıkmıştır Ulaşım kara ve demiryolu ile sağlanmaktadır

Sivrice


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 30 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 5432 köylerle beraber 13928 dir Elazığ - Diyarbakır yolu üzerinde bulunan ilçemizin en önemli doğal güzelliği Hazar Gölüdür


İlçenin tarihi ile ilgili olarak Selçuklu öncesine dayalı çok kesin bilgi ve belgeler yoktur Öyle ki Hazar Gölü altındaki Batık Şehrin tarihi bile kesin olarak ortaya çıkarılamamıştır Sivrice, 1936 yılında ilçe olmuştur Gözeli adında bir bucağı ve 49 köyü vardır Doğu Torosların bir parçasını teşkil eden Hazar baba ve Mastar dağları arasına sıkışmış olan Hazar Gölünün batı sahiline kurulmuş olan Sivrice ilçesi, doğudan Maden, batıdan Baskil, güneyden Pötürge, kuzeyden ise Elazığ ile çevrilidir


Bulunabilen mevcut kaynaklara göre Sivrice İlçesi; Bizans döneminde Müslüman Arapların hücumlarına maruz kalmış zaman zaman el değiştirmiştir 1071 Malazgirt Zaferinden sonra Türk toprağı olmuştur Fetihten sonra bölgeye hakim olan çeşitli Türk beyliklerinin idaresinde kalan bu topraklar 1234 yılında Alaattin Keykubat tarafından 1243 Kösedağ Savaşından sonra da İlhanlıların kontrolüne giren bölge, Fetret Devrinde Dulkadir Oğulları Beyliğinin sınırları içerisinde kalmıştır 1366� dan sonra Memlüklu�ların eline geçen bu topraklar 1465� ten itibaren Akkoyunlu, 1514 Çaldıran Zaferinden sonra Yavuz Sultan SELİM tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır


Sivrice ilçesinin en büyük varlığını teşkil eden Hazar Gölü, eşine ender rastlanan göllerden biridir Özellikle Elazığ ve çevre illerin eğlence, dinlenme ve tatil merkezi durumundadır Göl çevresinde 25�e yakın Kamu Kurum ve Kuruluşlarının kamp ve dinlenme tesislerinin yanı sıra halka açık tesislerde bulunmaktadır Son yıllarda çeşitli siteler, yazlıklar ve ikinci konutlarla çevresi bir hayli renklenen Hazar gölü, turizmin yanı sıra balıkçılık için de elverişli olup, İlçeye ekonomik yönden bir katkı sağlamaktadır


Yine bu ilçemizde Hazar Baba Dağında kayak yamaç paraşütü gibi etkinliklerde yapılabilmektedir



Maden


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 80 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 759 köylerle beraber 21699 dir Elazığ - Diyarbakır yolu üzerinde bulunan ilçeye bir belde (Gezin) , 37 köy bağlıdır Elazığ�a 80 km uzaklıkta olup, ulaşım kara ve demiryolu ile sağlanmaktadır


Maden Doğu Anadolu Bölgesinde, Doğu Torosların batı kesiminde, Yukarı Fırat bölümünde, Elazığ İli sınırlarında ve Dicle Nehri�nin yukarı kesimindedir İlçenin doğusunda Ergani ve Dicle, batısında Sivrice ve Elazığ Merkez, güneyinde Ergani, Çermik ve Çüngüş, kuzeyinde Palu ve Alacakaya yer alır


Bilinen tarihi kaynaklara göre , İlçenin tarihi MÖ 2000 yıllarına kadar uzanır Bölgeye MÖ 1450 yıllarında Mitanni Krallığı, MÖ 30, MS 180 yıllarında Roma İmparatorluğu , MS 1077�de Selçuklular hakim olmuşlardır 1515 yılında doğuya sefer düzenleyen Osmanlı Hükümdarı Yavuz Sultan Selim tarafından Maden , imparatorluk topraklarına katılmıştır Maden ilçesi, Doğu Torosların devamı olan Mihrap dağı eteklerinde , dar bir vadinin yamaçlarında kurulmuştur


Maden İlçesinin iş ve çalışma hayatında en büyük rol 1936 yılında Etibank�a devredilen Ergani Bakır İşletmesinin olagelmiştir Bu müessese uzun yıllardan beri ilçe halkı için önemli istihdam imkanları yaratmıştır



Alacakaya


Elazığ�ın güneydoğusunda ve Elazığ il merkezine 85 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 4034 köylerle beraber 10113 dür Alacakaya İlçesi , Maden , Palu , Arıcak , Ergani ve Dicle İlçeleri ile çevrelenmiş olup il merkezine asfalt bir yol ile bağlanmıştır


Alacakaya�nın ilçe olarak geçmişi yenidir İlçenin tarihçesi yörede çıkarılan krom cevherini çıkarılması ile başlamaktadırYörede bulunan krom cevherinin çıkarılması ve işlenmesi amacıyla 1935 yılında Etibank tarafından İşletme Tesisi kurulması ve işletmede istihdam edilen insanların bölgeye yerleşmeleri ile oluşmuş bir yerleşim merkezidir Krom İşletmesinin zamanla faaliyet alanının genişlemesi ile birlikte gelişen ve büyüyen Alacakaya 1987 yılında Belediye 1990 yılında da İlçe olmuştur 12 köyü bulunmaktadır İlçede zengin krom yataklarının yanı sıra , � Elazığ Vişnesi � adı ile anılan dünya çapında kalitesi ve rengi ile özel bir yere sahip zengin mermer yatakları da vardır


İlçede �Murat Hanı� adını taşıyan tarihi bir yapı bulunmaktadır Doğal güzelliklere sahip ilçede (Elazığ-Alacakaya karayolu üzerinde Sori mıntıkasında) görülmeye değer bir şelale ile ilçe merkezine 3 Km Mesafede � Gölalan� adında bir gölcük mevcutturİlçe , Dicle Kral Kızı Barajının tamamlanmasıyla yaşanmaya ve görülmeye değer bir sayfiye yeri olmaya aday durumdadır


Arıcak


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 100 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 4478 köylerle beraber 20596 dır


1972 yılında Belediye olmasından sonra 1987 yılında ilçe olan Arıcak�a halen belediye olan Erimli, Bükardı ve Üçocak kasabaları ile 26 köy bağlıdır İlçenin İl merkezine olan uzaklığı 125 kmdir İlçe topraklarının çoğunluğu dağlıktır İlçe ekonomisi tarıma ve özellikle hayvancılığa dayanmaktadır


İlin en yüksek dağı olan 2517 metre rakımlı Hacı Ali Dağı ilçe sınırları içerisindedir Dicle nehrinin kaynağını oluşturan Mirvan Çayı ilçe merkezinden geçer Yaz aylarında bu çayın kıyıları mesire yeri olarak tercih edilir Ayrıca ilçenin Erimli Kasabasında enfes doğal güzelliğe sahip bir şelale bulunmaktadır



Palu


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 77 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 10103 köylerle beraber 25550 dir İlçeye Bağlı Beyhan ve Baltaşı beldeleri vardır


İlçe arazisi Murat suyu civarındaki düzlükler ile güneydeki doğu toros silsilesini oluşturan Ak dağlardan meydana gelir Murat Nehri İlçe topraklarının içinden geçmekte olup,vadisi genellikle dik ve sarptır


İlçenin doğusunda Bingöl İli, batısında Elazığ, kuzeyinde Kovancılar İlçesi, güneyinde Arıcak ve Alacakaya ilçeleri bulunmaktadır İlçe Murat nehri vadisinin üzerindedir


İlçenin tarihi oldukça eskidir Yörede ilkçağ ve ortaçağdan kalma birçok eser vardır Palu ve çevresi Urartu, Roma ve Bizans hakimiyetlerinde kalmış, Halife Hz Ömer devrinde İslam orduları buraları fethetmiştir (634) Bir müddet sonra Bizanslılar Palu ve Çevresini yeniden alarak Selçuklu akınlarına kadar bölgede varlıklarını sürdürmüşlerdir Palu yakınlarındaki Şimsat kalesi, o dönemde oldukça önem arz etmiştir


Selçuklular bu toprakları ele geçirdikten sonra önce Çubukoğullarının daha sonra da Artukoğullarının bölgede hakimiyetleri görülür Osmanlı Hükümdarı Yavuz Sultan Selim�in komutanlarından Karaçinoğlu Ahmet�in 1515 yılında bölgeyi fethiyle yeni bir dönem başlamıştır


Palu Cumhuriyetin ilanına kadar Diyarbakır İline bağlı Ergani-Maden Sancağının bir Levası (İlçesi) olarak idari taksimatta yer almıştır Kale çevresinde görülen kalıntılardan zaman içerisinde Palu merkezinin yerleşme alanının üç kez değiştiği anlaşılmaktadır İlk yerleşme yeri bugünkü Palu"nun 15 km kadar doğusunda yer alan hakim kurulu Kale içidir Daha sonra genişleyerek Kalenin eteklerinde yayılan Palu sırasıyla Yangın ve heyelan nedeniyle iki defa yer değiştirmiş ve nihayet 1953-1954 yıllarında bugünkü talabi bağları mevkiine yerleşmiştir


Tarihi değerleri ; Palu Kalesi, Kara Cemşit Bey külliyesi, Merkez Camii, Alacalı Mescit, Ulu Camii, Küçük Camii


Kovancılar


Elazığ'ın doğusunda yer alan ilçe il merkezine yaklaşık 65 km uzaklıktadır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 21255 köylerle beraber 46390 dır 1987 yılında ilçe olmuştur İlçeye bir teşkilatsız bucak ile 76 köy bağlıdır Bingöl Elazığ karayolunun Tunceli karayolu ile kesiştiği kavşakta yer alan ilçe düz ve geniş bir ova üzerine kurulmuştur Yerleşim alanı genellikle yol boyunca uzanmaktadır


Palu ilçe merkeziyle birlikte batı, güney ve kuzeyi Keban Baraj Gölü ve Murat nehri ile çevrili olan KOVANCILAR ilçesi adeta bir yarımada görünümündedir Kovancılar ilçesi temelinde alüvyonlar bulunmaktadır 1 derecede riskli deprem bölgesinde yer alan ilçe Doğu Anadolu Fay Zonu üzerinde bulunmaktadır


Ekonomisi genelde tarıma dayalı olan ilçede, son yıllarda endüstri bitkileri de yetiştirilmektedir İlçe hudutları içerisinde ETİ Holding Genel Müdürlüğüne bağlı ETİ-KROM AŞ Genel Müdürlüğü bulunmaktadır


Elazığ�ın büyük bir hızla gelişmekte olan bu ilçesinin bugün bulunduğu yer 1934 yılından önce boş ve çorak bir araziden ibaretti 1934 yılında Romanya�dan 300 hanelik bir soydaş kafilesinin bu bölgede iskan edilmesi planlanmış, 1935 yılında Devlet tarafından mahalli tarzda evler yapılarak söz konusu göçmen kafilesi buraya yerleştirilmiştir Buraya yerleştirilen göçmen kafilesi için 1934 yılında Romanya�nın 1941 den sonra Bulgaristan�ın Silistre vilayetinin Tutrakan ilçesi Kovancılar köyünden Anavatana göç kararı alındı Köstence Limanından İstanbul�a gelen soydaş kafilesi bu günkü Kovancılar ovasına gönderilerek civar köylere misafir olarak dağıtıldı1935 yılı baharında zamanın valisi Tevfik GÜR tarafından Kovancılar�ın temeli atıldı Türk vatandaşlığına geçirilen Balkan Türkleri çevre köyler halkının desteği ile Kovancılar ovasının batı kısmında yapılan 280 haneli evlere yerleştirildiler Bu dönemde Çakırkaş ve Şenova köylerine aynı bölgeden gelen Türkler yerleştirildiBuraya yerleştirilen göçmenler Romanya�daki köylerinin ismini bu köye ad olarak vermişlerdir Böylece bu yeni yerleşim yerinin adı KOVANCILAR olmuştur


TC tarihinin ilk planlı köyü olma özelliğine sahip olan bu yerleşim yeri çalışkan vatandaşlarımız sayesinde hızla gelişmiş ve 1967 yılında belediye teşkilatı kurularak 19091988 tarihinde 3352 sayılı kanunla Elazığ�a bağlı bir ilçe olmuştur


Karakoçan


İlçe Elazığ il merkezine yaklaşık 104 km uzaklıktadır İlçe Elazığ İlinin Kuzeydoğusunda yer alır İlçenin nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez 23994 köylerle beraber 45023 tür İlçeye bağlı bir merkez ve Sarıcan Belde Belediye Başkanlıkları olmak üzere iki adet belediye, 88 köy ve 52 adet mezrası bulunmaktadır


Cumhuriyet döneminde kurulan İlçelerimizdendir 1936 yılında ilçe olmuştur İlçe yeni bir yerleşim yeri olduğundan merkezinde ve çevresinde tarihi önem taşıyan herhangi bir yapıya rastlanmamaktadır Kuzeyde Kiğı , doğuda Bingöl , batıda Mazgirt ve Nazimiye , güneyde Palu ve Kovancılar ilçeleri ile komşu olan Karakoçan�ın ilçe merkezi ovalık bir alanda yer almasına rağmen genellikle dağlık bir araziye sahiptir


İlçe ekonomisinde tarım ve hayvancılık önemli bir yer tutmakla birlikte, halkın büyük bir çoğunluğunun 1960�lı yıllardan itibaren yurt dışında (Avrupa ülkelerinde) çalışmaları sosyo-ekonomik yapıyı olumlu yönde etkilemiştir


İlçenin kuzeyinde yer alan dağlık kesimler meşe ormanlarıyla kaplıdır Peri Çayı�da ilçenin içlerine kadar uzanmaktadır Zengin doğal güzelliklere sahip olan ilçede, Peri çayı kenarında bulunan Kolan kaplıcalarını her yıl binlerce kişi sağlık amacıyla ziyaret etmektedir Yine ilçe merkezinde Kalecik Barajı Çamlığı, Beyaz Çeşme Mesire Yeri, Güzel baba Ormanı yaz aylarında halkın rağbet ettiği dinlenme yerleridir