BöyLe Sevdim!

**suskun** · 06-06-2008

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim Gözlerim değil, yüreğimdi seni
gören
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime Bir başka
yerde
olamazdın zaten Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu
kadar
kolay kabullendi seni Herhangi bir konuk değildin artık Bu yüzden
ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama O yüreğin gerçek sahibiydin

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle çiçek çiçek açtın yüreğimde Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında Taze bir yaprak gibi yeşildin Açelya idin
pembeliğinle Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün Kırmızıydın
bir
ateş gibi Ve maviydin En çok bu renkle anmayı sevdim seni Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık En
kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle

Her şeye rağmen sevdim seni Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm Ve o göle bir tek sen
girebilirdin

Sevdim ve hayrandım da Her halin çekti beni Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim Sesini de sevdim suskunluğunu da
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim Seni
ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı

Seni severken yorulmadım çünkü sen yaşam kaynağıydın Her gün
yenilendim
Seninle çoğaldım, büyüdüm Eksik kalan neyim varsa tamamladın
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin

Sevdim işte ötesi yok

06-06-2008	#1
suskun	BöyLe Sevdim! Ben seni kocaman bir yürekle sevdim Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime Bir başka yerde olamazdın zaten Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni Herhangi bir konuk değildin artık Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama O yüreğin gerçek sahibiydin Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle çiçek çiçek açtın yüreğimde Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında Taze bir yaprak gibi yeşildin Açelya idin pembeliğinle Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün Kırmızıydın bir ateş gibi Ve maviydin En çok bu renkle anmayı sevdim seni Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle Her şeye rağmen sevdim seni Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim Sen elimden tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm Ve o göle bir tek sen girebilirdin Sevdim ve hayrandım da Her halin çekti beni Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim Sesini de sevdim suskunluğunu da Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı Seni severken yorulmadım çünkü sen yaşam kaynağıydın Her gün yenilendim Seninle çoğaldım, büyüdüm Eksik kalan neyim varsa tamamladın Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin Sevdim işte ötesi yok __________________ '' Milli Benligini Yitirmis Uluslar Başka Milletlerin Avıdır !!!! '' Mustafa Kemal ATATÜRK