Empresyonizm

Empresyonizm (İzlenimcilik), 19 yüzyılda ortaya çıkmış ve bütün sanat dallarını etkilemiştir Sanatta dış etkilerin içe yansımasını- içte izler bırakmasını veya bu izlere dayanarak sanat eseri meydana getirilmesini savunan bir sanat akımıdır Bu akıma, mensup olan sanatçılar, tabiatı gerçekte olduğu gibi, bütün ayrıntılarına bağlı kalarak değil, ancak ondan edinilen intibalar ölçüsünde ve niteliğinde anlatmayı gaye edinmişlerdir


Onlara göre sanatçı doğrudan doğruya, gerçeği değil de gördüklerinin kendisinde uyandırdığı duygu ve düşünceleri esas almalıdır Sanat anlayışlarını varlığın realist ve objektif yorumu esası üzerine kurmak yerine, söz konusu varlığın sanatçıda uyandırdığı intibaları anlatmak, olarak açıklayan bu akıma İntibacılık adı da verilir


İntibalar, sanatçıdan sanatçıya değişeceği ve her sanatçı, eserinde kendi intibalarını anlatacağı için, meydana getirilen sanat eseri, onu meydana getirenin tam kişiliğini ortaya koyacaktır Bu özellikleri dolayısıyla empresyonistler, kendilerini çevreleyen dış dünyaya karşı ilgisizdirler Onların dile getirmek istedikleri, kendi iç dünyalarıdır Empresyonizm'de objenin kendisi değil, uyandırdığı intibalar önemlidir Bu bakımdan realizmin karşıtıdır


Empresyonizm (izlenimcilik), 19 yüzyılda Fransa'da ortaya çıkmış ve bütün sanat dallarını etkilemiştir bir akımdır Özellikle doğadaki dış unsurların kişinin kendi içerisinde birtakım izlenim, duygusal iz bırakmasını savunan sanat ve edebiyat akımıdır Bu akım içerisinde yer alan sanatçılar, doğayı, çevreyi olduğu gibi değil, dış unsurların görünüşünü değiştirmeden, kendi izlenimleri yardımıyla olmasını tasarladıkları bir biçimde yansıtmaya çalışmışlardır


Resimde izlenimcilik, özellikle ışık ve renkten kaynaklanan görsel izlenimlerin tanımlanmasına adanmış olduğu söylenebilir Bu akımı takip edenler tarafından, resmedilen nesne veya olaydan çok günün belirli bir zamanı, belirli bir ışıkta sanatçı üzerindeki izlenimlere önem verildi Akımın öncüleri Claude Monet ve Camille Pissarro olarak kabul edilir


Onlara göre sanatçı doğrudan doğruya, gerçeği değil de gördüklerinin kendisinde uyandırdığı duygu ve düşünceleri esas almalıdır Varlığın gerçekçiliği ve nesnelliği ikinci plana atılarak, kişisel yorum ön plana çıkarılmıştır


İzlenimcilikte, yorumlar ve izlenimler, sanatçıdan sanatçıya değişeceği ve her sanatçı, eserinde kendinde oluşan duyguyu ve izlenimi anlatacağı için, meydana getirilen edebî eser, yazarın veya şairin kişiliğine dair izler taşıyacaktır


Bu akım Sembolizmin bir aşaması olarak kabul edilebilir Zira temsilcileri arasında sembolizmin önemli temsilcileri de yer almış ve bu akımın etkilerini taşıyan eserler vermişlerdir

İzlenimciliğin özellikleri

Akımın en önemli özelliği bir izlenimin uyardığı duy

Bu akımın yazarı, doğrudan doğruya gördüğü gerçeği değil de, gördüklerinin ve izlediklerinin kendisi üzerinde bıraktığı izlenimi ve duyumu esas alır



Daha çok edebiyatta ve resimde gelişmiştir



Dış aleme, ondaki varlıklara ve nesnelere karşı ilgisizdirler



Edebiyatta, resimde, müzikte okuyucunun, seyircinin, dinleyicinin eserle karşı karşıya gelir gelmez edineceği izlenim bu akımın tatlı, yumuşak, kucaklayıcı, canlı teması olmuştur



Empresyonist sanatçının anlattığı dış dünya değil, dış dünyadaki varlıkların hayâle bürünmüş izlenimleridir



Empresyonistler, etkici ve duygucudurlar Zaten empresyon, etki - duygu anlamındadır



Empresyonizm, esas olarak ve her şeyden önce özgürlüğün simgesidir, sembolüdür



Hayale ve soyut betimlemelere yer verilmiştir



Her şey sanatçının duyumuna bağlı olarak anlatılır



Objenin kişi üzerindeki izlenimleri önemli olduğu için realizmin karşıtıdır



Sanatçılar eserlerinde kendi iç dünyalarını dile getirmişlerdir

Temsilcileri

Resimde Temsilcileri: Auguste Renoir, Claude Monet, Van Gogh, Toulouse Leatrec, Sisley, Cezanne, Camille Pissarro Müzikte Temsilcileri: MRavel, CDebussy, JACarpenter, ORespighi, CTGriffes, IAlbéniz, PDukas


Edebiyatta Temsilcileri: Rilke, Arthur Rimbauld, James Jayce


Türk Edebiyatındaki temsilcileri: Ahmet Haşim, Cenap Şahabettin