Tarantino Hitler'i Öldürüyor

Tarihsel bir masal olan 'Şerefsiz Piçler'de Tarantino, Hitler'i galada öldürtüyor
22 Mayıs 2009 / 08:20

Merakla beklenen iki farklı film, bir bütünün ayrılmaz parçaları olarak önümüzdeydi dün Ayrı kuşakların farklı sinema anlayışlarını temsil eden Alain Resnais (87) ile Quentin Tarantino (46), sinema zevkinin değişik tadlarını damıttılar Her ikisi de ödül listesinde yer bulabilecek bütünlükte özgün filmler gerçekleştirmişlerdi

Tarantino'nun ikinci kez Altın Palmiye alması herhalde zor olacak Ancak, Resnais'nin, belki de özel olarak kendisi için tanımlanması gereken önemli bir ödülün sahibi olacağı rahatlıkla öngörülebilir


Aylardır basının ilgi odağı olan Tarantino, gösterişli 'tarihsel western'i 'Şerefsiz Piçler'le (Inglorius Basterds), izleyicisini eğlendirmeyi hedefleyen Hollywood sinemasını yüceltiyor yine 2 Dünya Savaşı sırasında Alman işgali altındaki Fransa'da geçen, yer yer ironik diyaloglarla beslenmiş senaryosu, tarihsel gerçeklerin özüne sadık kalsa da, akış hızına ve zamanlamasına getirdiği rötuşlarla, yeniden kurguladığı hayali olaylar zinciriyle, yaratıcı özgürlüğünü doya doya kullanıyor

Brad Pitt'in ya da Diane Kruger'in yorumladıkları karakterler, yaşamış kişilerden yola çıkıyormuş gibi gözükse de, hem kişilikleri hem de eylemleriyle düş unsuru karakterler Tarantino, izleyicisini yer yer güldüren; zaman zaman da, içerdiği 'orta doz şiddet' nedeniyle başını çevirten güzel bir tarihsel masal gerçekleştirmiş Bu uçarı tavrı, yetenekli sinema büyücüsü kimliğinin sevimli özelliklerinden biri sadece Bu nedenle, Hitler'i Paris'te bir sinemada yapılan gala gecesinde öldürterek tarihi çarpıtmasını, karakterlerini klişeleştirmesini, en dramatik sahnelerde kovboy filmi müziği kullanmasını, yaratıcı özgürlüğünün ürünü dahiyâne buluşlar olarak içtenlikle alkışlıyoruz

Alain Resnais, bambaşka bir gezegenin insanı Sadık oyuncuları Sabine Azema ile Andre Dussolier'nin yine başrolleri paylaştıkları 'Çılgın Otlar' (Les Herbes folles) dingin bir yaratıcılığın güçlü soluğunu içeriyor Resnais, hiçbir kalıba sığmayan karakterleriyle, gerçeküstücülükten yeni yansımalar taşıyan biçemiyle, Bunuel'in filmlerini çağrıştıran neşeli yaratıcılığıyla, Tarantino'nun çok çok uzağında yaşayan bir usta