Bir İdam Mahkumunun Son Günü(Victor Hugo)

Bir İdam Mahkumunun Son Günü

Victor Hugo
Hugo aydınlanmacı hümanizmin geleneğinde suç ile ceza ilişkisinin insansız bir mıntıkada tartışılmasının anlamsızlığına işaret eder gibidir Onun kişisi hayat ile ölüm arasındaki dar sınır çizgisinin üzerinde geri dönülmez bir noktada durmaktadır Önünde bütün yolların sonu vardır: İnfaz Ve bu infazdan kurtulmanın tek ihtimali vardır: Toplum vicdanından ya da yargıçlardan umabileceği merhamet

Bir İdam Mahkûmunun Son Günü: Bir toplum yaşatıcı olduğu kadar öldürücü de olabilir

Victor Hugo

Daha on yedi yaşında Toulouse Şiir yarışmasında ödül kazanan ve ilk şiir kitabı "Od’lar ve Balad’lar" ile Chateaubriand ve Lamartine başta olmak üzere dönemin önemli şairlerinin dikkatini çeken Victor Hugo romantikler tarafından romantizmin öncüsü olarak kabul edilir 1848 yılına kadar kral yanlısı olan Hugo cumhuriyetçi olduktan sonra ülkesinden sürgün edilmiş özellikle sürgün yıllarında yazdığı "Suçlar" (1853) ve "Seyirler" (1856) büyük yankı uyandırmıştır 83 yıllık uzun yaşamına yüzlerce şiir sığdırmış olan Hugo arkasında yirminin üzerinde şiir kitabı bırakmıştır