![]() |
Yapım Ekleri Nedir ? Yapım Ekleri Tanımı, Yapım Ekleri Anlatımı, Hakkında, Örnekler |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Yapım Ekleri Nedir ? Yapım Ekleri Tanımı, Yapım Ekleri Anlatımı, Hakkında, ÖrneklerYAPIM Eklerİ ¶Yapım ekleri, mevcut kelimelerden (isim ve fiil köklerinden) farklı ve yeni anlamlı kelimeler türetmeye yarayan eklerdir ![]() Nesneleri karşılayan isimlerle hareketleri karşılayan fillerin kökleri farklıdır [11]: Gel-(-mek,-dim, -miş ![]() ![]() ![]() Baba(-m, -lar, -dan) Birbirine yakın olan nesne ve hareketlere ait kelimeler aynı kökten türeyen kelimelerdir ![]() baş, baş-la-, baş-ar-, baş-ar-ı sev-, sev-il-, sev-dir, sev-in, sev-inç, sev-gi göz, göz-lük, göz-cü, göz-cü-lük, göz-lük-çü-lük ![]() ![]() ![]() Yapım ekleri isim ve fiil köklerine gelerek yeni isimler ve filler türetirler ![]() ![]() bil-gi-ler, bil-dir-di; göz-le-meliyim, göz-lük-ten ![]() ![]() ![]() Bu türemiş kelimelerden de tekrar yeni kelimeler türetilebilir: bil-gi-li,bil-dir-i göz-lük-çü, göz-lük-çü-lük ![]() ![]() ![]() Bu bakımdan yapım eklerini iki başlık altında inceleyebiliriz: İsim yapan yapım ekleri: İsimden isim yapan Ekler ve Fiilden isim yapan Ekler Fiil Yapan Yapım Ekleri: İsimden fiil yapan Ekler ve Fiilden fiil yapan Ekler 1 ![]() İsim veya fiil kök ve gövdelerinden yeni isimler türeten eklerdir ![]() a ![]() -lİk Yer isimleri yapar: kömürlük, kitaplık, tuzluk, odunluk, ağaçlık, zeytinlik, çöplük ![]() ![]() ![]() Alet ve araç isimleri yapar: başlık, kulaklık, gecelik, gözlük, önlük ![]() ![]() ![]() topluluk isimleri yapar: gençlik, insanlık, Türklük ![]() ![]() ![]() soyut isimler yapar: gençlik, insanlık, Türklük, çocukluk, hanımlık, kardeşlik, Müslümanlık, kulluk, erkeklik, bilgelik ![]() ![]() ![]() Sınırlama, ayırma, ölçü tahsis anlamı taşıyan isimler yapar: bayramlık, kışlık, akşamlık, gömleklik, hediyelik, ömürlük, haftalık, aylık ![]() ![]() ![]() Sıfatlara [13] gelerek durum bildiren isimler yapar: iyilik, güzellik, küçüklük ![]() ![]() ![]() Meslek isimleri yapar: öğretmenlik, doktorluk, veterinerlik [14], eczacılık, arıcılık, demircilik, kılavuzluk, rehberlik ![]() ![]() ![]() Bu ekle türetilen Ekler Sıfat olarak da kullanılabilirler ![]() kışlıklar, kışlık odun; günlüğüm, günlük masraf; elbiselikler, elbiselik kumaş; turşuluklar, turşuluk biber; kiralıktan, kiralık daireden, satılıklar, satılık arsalar ![]() ![]() ![]() -cE Dil isimleri yapar: türkçe, Almanca, Arapça, farsça ![]() ![]() Yer isimleri yapar: Çatalca, Yenice, Çamlıca, Taşlıca, Ilıca ![]() ![]() ![]() Hayvan ve bitki isimleri yapar: delice, karaca, kokarca, yumuşakça ![]() ![]() ![]() -cİ [15] İsim, Sıfat, Zarf türetir: sanatçı, kiracı, inşaatçı, yolcu, çaycı, şakacı, duacı, milliyetçi, türkçü, Halkçı, sözcü, tiyatrocu, kemancı ![]() ![]() ![]() gazeteci çocuk, şakacı insan ![]() ![]() ![]() akılcı (davranmak), Atatürkçü (geçinmek) -lİ soyut ve somut isimler ve Sıfat türetir ![]() ![]() Kişinin nereli olduğunu bildirir: Ankaralı, Konyalı, köylü, kentli ![]() ![]() ![]() Bir şeyin içinde daha çok ne bulunduğunu bildirir: Tuzlu, şekerli, acılı, tozlu ![]() ![]() ![]() Soy, devlet bildirir: Osmanlı, Karahanlı, Selçuklu ![]() ![]() ![]() Durum (medenî hâl) bildirir: Sözlü, evli, nişanlı ![]() ![]() ![]() Renk bildirir; ikileme kurar: Mavili, yeşilli, kırmızılı, allı yeşilli, sarılı kırmızılı ![]() ![]() ![]() Kişinin sahip olduğu özelliği bildirir: Bilgili, tecrübeli, akıllı, görgülü, saygılı, kültürlü, akıllı uslu ![]() ![]() ![]() Diğerleri: Gönüllüler, gönüllü (kişiler) ![]() ![]() ![]() İrili ufaklı, kadınlı erkekli ![]() ![]() ![]() -sİz -li ekinin olumsuzunu yapar ![]() akıllı X akılsız doğru bilgili X bilgisiz doğru nişanlı X nişansız yanlış köylü X köysüz yanlış mavili X mavisiz yanlış İsim, Sıfat ve Zarf türetir: Korkusuz (çocuk), akılsız, susuz (topraklar), tatsız, güçsüzler, ölümsüz, eşsiz, yersiz yurtsuz (kaldım), kimsesiz, tarafsız (davranmalı) ![]() ![]() ![]() -ki [16] Zaman ve yer bildiren kelimelerden Sıfat yapar ![]() ![]() ![]() bugünkü (maç), akşamki (fırtına), geceki (soğuk), bugünkünü, yarınkinden ![]() ![]() ![]() Yer bildiren kelimelerde –de hâl ekiyle birlikte kullanılır: Aşağıdaki (sorular), aşağıdakiler, sınıftaki (öğrenciler), sınıftakiler, raftaki (eşyalar), yuvadaki (yavrular) ![]() ![]() ![]() -tİ Yansımalardan isim türetir: çıtır-tı, cızır-tı, şakır-tı, şıkır-tı, homur-tu, gıcır-tı, patır-tı Diğer Ekler: -e: göze (kaynak) ![]() ![]() ![]() -Cİl: etçil, otçul, insancıl, evcil, bencil, ölümcül ![]() ![]() ![]() -Daş: vatandaş, yurttaş, gönüldaş, anlamdaş, meslektaş ![]() ![]() ![]() -gil: Aligil, Yaşargil, ancamgil ![]() ![]() ![]() -leyin: geceleyin, akşamleyin, sabahleyin, gündüzleyin ![]() ![]() ![]() -ncİ: birinci, üçüncü, sonuncu ![]() ![]() ![]() -Er: üçer, beşer, yedişer, dörder, altışar ![]() ![]() ![]() -Cİk: gelincik, kızılcık, elmacık, kulakçık, karıncık ![]() ![]() ![]() b ![]() Fiil kök ve gövdelerinden isim türetirler ![]() Mastar ekleri: -mEk Bütün fiil kök ve gövdelerine getirilebilir ![]() ![]() ![]() gel-mek, oku-mak, ye-mek, iç-mek, çalış-mak ![]() ![]() ![]() Bu ek kalıplaşarak kalıcı nesne isimleri de türetebilir; bunlar isim-fiil değil, doğrudan isimdirler: yemek, çakmak, ekmek, ilmek, kaymak, -mE -mEk eki gibidir ![]() ![]() başlama, okuma, yazma, nakletme, hasta olma, danışma [17], sevme, inanma ![]() ![]() ![]() Bu ek de –mEk gibi kalıcı nesne isimleri yapar: Asma (yaprağı), bölme (işlemi), danışma (memuru), dondurma (külâhı), kavurma, işletme, bağlama (:saz) ![]() ![]() ![]() Bu ek niteleme Sıfatı da türetir: Karma (liste), süzme (yoğurt), yazma (eser), saçma (bir fikir), yapma (çiçek), asma (köGoogle Page Rankingü), asma (kat) ![]() ![]() ![]() -İş Bu da mastar ekidir ![]() ![]() Gülün açılış-ını seyret ![]() Kapının kapanış-ı çok ses çıkarıyor ![]() Adam oturuş-undan bellidir ![]() seziş, biliş, alış, veriş, anlayış ![]() ![]() ![]() Kalıcı nesne isimleri: Bu görüşü benimsemedim ![]() Bir buluş yapmış ki sorma Alış verişe çıkacağız ![]() Sende hiç anlayış yok mu? ![]() ![]() ![]() Çıkış ne taraftaydı? Sıfat-fiil ekleri: Sıfat-fiil ekleri de mastar ekleri gibi fiilden isim ve Sıfat yapan işlek eklerdir: -En: Fiili yapanı, edeni bildirir ![]() Gülen, bakan, gelen, giden, gezen, yazan, bozan, çalışan, kazanan ![]() ![]() ![]() -Esİ Sıfat ve isim yapar: Ölesi-m gelir, Yok olası adam, kırılası eller Öpülesi, geberesi, ölesi, bakılası ![]() ![]() ![]() -mEz Olumsuzluk bildirir ![]() Çıkmaz sokak, olmaz iş, yaramaz çocuk, bilinmez yerler ![]() ![]() ![]() Yılmaz, korkmaz, çıkmaz ![]() ![]() ![]() Ne geçmez zamanmış! -°r İsim ve Sıfat yapar: Okur yazar, yazar kasa, bilir kişi, gelir gider, keser, güler yüz ![]() ![]() ![]() -dİk İsim ve Sıfat yapar: Tanıdıklar, tanıdık kişiler, olmadık iş, beklenmedik bir anda, sevin-diğ-imiz ![]() ![]() ![]() -EcEk İsim ve Sıfat yapar: alacak(lı), yakacak, yiyecek, giyecek, içecek(lerimiz), gelecek zaman, içecek su, akacak kan, gelecek(ten haber ver-), olacak iş mi? ![]() ![]() ![]() -mİş İsim ve Sıfat yapar: Geçmiş, çok bilmiş, okumuş çocuk, dolmuş, yemiş ![]() ![]() ![]() Diğer Ekler: -İm Eklendiği fiille ilgili hâl, durum, iş ifade eder ![]() ![]() Alım, satım, atım, yatırım, seçim, ölüm, yıkım, verim, biçim, giyim, kuşam, takım, kavram, üretim, bölüm, çözüm, uyum, çekim, (bir) yudum (su) ![]() ![]() ![]() -Gİ Fiilin bildirdiği hareketle ilgili çeşitli nesneleri karşılayan isimler yapar: Sevgi, saygı, görgü, bilgi, duygu, örgü, sergi, vergi, övgü, algı, tutku, uyku, biçki, baskı, içki, atkı, keski ![]() ![]() ![]() -Gİn Anlama büyüme ve aşırılık katar; yapanı, olanı bildirir; yapılan nesneyi veya işi karşılar ![]() Dalgın, azgın, kızgın, kırgın, salgın, baygın, bilgin, ergin, bezgin, durgun, olgun, soygun, vurgun, baskın, seçkin, pişkin, yetişkin, tutkun, küskün ![]() ![]() ![]() Keskin sirke, olgun davrandı, soygun yapılmadı ![]() ![]() ![]() -İ İsim ve Sıfat türetir: Yazı, sıkı, yapı, ölü, korku, batı, gezi, bölü, koşu, doğu, artı, tartı, sürü, örtü, çeki, duru, sayı ![]() ![]() ![]() Korkunun ecele faydası yok ![]() Doğuyu, batıyı karıştırdık ![]() Ölü balıklar suyun yüzündeydi ![]() Yurdun batı tarafı soğuyacak ![]() -İcİ [18] Çokluk, aşırılık, devamlılık bildirir; -En Sıfat-fiil eki gibi failin niteliğini bildirir ![]() Kalıcı, vurucu, bilici, alıcı, satıcı, dinleyici, görücü, bakıcı, yırtıcı, geçici, kurucu, yüzücü, gidici, öğren(i)ci, dilen(i)ci ![]() ![]() ![]() Eskiden iyi yüzücü imiş ![]() Okuyucu sayısı günden güne artıyor ![]() Bunlar üzücü hareketler ![]() Satıcı kadınlar dolaşıyorlar ![]() Pek yırtıcı görünüyor/davranıyor ![]() -k Fiilde bildirilen harekete uğramış olan veya o hareketten ortaya çıkmış nesneleri karşılayan isimler yapar; bunlar Sıfat ve Zarf olarak da kullanılır: Açık kapı, çürük diş, karışık işler, hava soğuk, açık konuşur, bölük toplandı ![]() ![]() ![]() -kEn İsim ve Sıfat yapar: Çalışkan, üretken, alıngan, atılgan ![]() ![]() ![]() -tİ: kızartı, karartı, bağırtı ![]() ![]() ![]() -Ek: konak, durak, yatak, dönek, ürkek, korkak, bıçak ![]() ![]() ![]() -ç: inanç, sevinç, usanç ![]() ![]() ![]() -ntI: alıntı, akıntı, söylenti, toplantı, yaşantı, sarsıntı -e: dize, süre ù 2 ![]() Bu Ekler isim ve fiil kök ve gövdelerinden fiil gövdeleri türetirler: göz→göz-le(mek) bilgi-→bilgi-len(mek)-dir(mek) sev-→sev-dir(mek) bildir-→bildir-il(mek) Fiil yapan Ekler, isime veya fiile getirilişine göre ikiyte ayrılır: İsimden fil yapan Ekler Fiilden isin yapan Ekler a ![]() Bu Ekler isim kök ve gövdelerinden fiil gövdeleri türetirler: İsim-len-dir- Ad-lan-dır İki-le- Durgun-laş- En çok kullanılan isimden fiil yapan Ekler şunlardır: -lE Çok kullanışlı bir ektir ![]() Baş-la-, suç-la, su-la, taş-la-, av-la-, kış-la-, çın-la-, in-le-, ter-le-, gece-le-, hafif-le-, karış-la-, kurşun-la-, perçin-le-, yuvar-la- ![]() ![]() ![]() -El Genellikle sıfatlardan fiil yapar: Çoğ-al-, dar-al-, az-al-, boş-al-, düz-el-, dik-el- ![]() ![]() ![]() -l Bazı sıfatlardan oluş filleri yapar: Kısa-l-, doğru-l-, sivri-l-, duru-l-, ince-l- ![]() ![]() ![]() -E Fazla işlek değildir: Yaş-a-, kan-a-, boş-a-, tün-e-, oy(u)n-a- ![]() ![]() ![]() -°r Daha çok renk isimlerinden sonra gelir: Kara-r-, yaş-ar-, boz-ar-, ağ(k)-ar-, sar(ı)-ar-, mor-ar- ![]() ![]() ![]() -dE Yansımalara getirilir: Çıtır-da-, şırıl-da-, horul-da-, fısıl-da-, gürül-de- ![]() ![]() ![]() -msE Fazla işlek değildir: Az-ı-msa-, küçü-mse-, ben-i-mse-, öz-ü-mse-, kötü-mse- ![]() ![]() ![]() -sE Fazla işlek değildir: su-sa-, garip-se-, önem-se-, mühim-se- ![]() ![]() ![]() -lEş [19] Bazı isimlere getirilir: Sert-leş-, taş-laş-, kötü-leş-, iyi-leş-, katı-laş-, sağlam-laş- ![]() ![]() ![]() -lEn Bir şeye sonradan sahip olma anlamı katar: Ev-len-, can-lan-, hoş-lan-, us-lan-, iç-len-, dert-len- ![]() ![]() ![]() b ![]() Fiil kök ve gövdelerine getirilerek fiil gövdesi türeten eklerdir: -t Çatı ekidir; geçişsiz fiilleri geçişli (oldurgan) yapar; geçişli fiillerin de geçişliliğini artırır (ettirgen yapar) ![]() Yürü-t-, acı-t-, ak-ı-t-, oku-t-, anla-t-, ağla-t-, ara-t-, kızar-t- ![]() ![]() ![]() -°r Çatı ekidir ![]() ![]() Çık-a-r-, kop-a-r-, kaç-ı-r-, uç-u-r-, bat-ı-r-, düş-ü-r-, iç-i-r- ![]() ![]() ![]() -Dİr Çatı ekidir; geçişsiz fiilleri geçişli (oldurgan) yapar; geçişli fiillerin de geçişlilik derecesini artırır (ettirgen yapar): Yaz-dır-, sor-dur-, aç-tır-, çiz-dir-, sök-tür-, as-tır-, koş-tur- ![]() ![]() ![]() -l Çatı ekidir; edilgen ve dönüşlü fiil yapar: At-ı-l-, soy-u-l-, yaz-ı-l, çiz-i-l-, ay(ı)r-ı-l-, gid-i-l- ![]() ![]() ![]() -n Çatı ekidir; edilgen ve dönüşlü fiiller yapar: Başla-n-, tara-n-, yıka-n-, bil-i-n-, sil-i-n-, sür-ü-n-, taşı-n-, al-ı-n- ![]() ![]() ![]() -ş Çatı ekidir; işteş fiil yapar: Döv-ü-ş-, at-ı-ş-, tart-ı-ş-, gör-ü-ş-, uç-u-ş-, bekle-ş-, it-i-ş-, selâmla-ş- ![]() ![]() ![]() -ElE Devamlılık, anlatılan işin art arda yapıldığını bildirir: Kov-ala-, it-ele-, silk-ele-, dur-ala-, tep-ele- ![]() ![]() ![]() III ![]() A ![]() B ![]() Zamir “n”si Bazı şahıs zamirleri isim hâl eklerini aldığı zaman araya giren ünlüye Zamir “n”si denir ![]() o-n-a, o-n-dan, o-n-u |
![]() |
![]() |
|