Devecikonağı Köyü Mustafakemalpaşa Bursa

Devecikonağı Köyü Mustafakemalpaşa - Devecikonağı Köyü Bilgileri - Devecikonağı Köyü Hakkinda - Devecikonağı Köyü Resimleri



Devecikonağı (bucak merkezi), Bursa ilinin Mustafakemalpaşa ilçesine bağlı bir köydür

İlçe: MUSTAFAKEMALPAŞA - İl: BURSA

Köy Muhtarı: FİKRET GÜNEŞ

Demografik Bilgiler:

İle Uzaklığı: 110 km

İlçeye Uzaklığı: 25 km

Rakım: m

Tarihi
93 Harbi'nde bir milyondan fazla Türk Bulgaristan'dan İstanbul'a Bursa'ya ve Türkiye'nin çeşitli yerlerine göç etti Köyün savaş sonrası Bulgaristan'dan göç edenler tarafından kurulduğu bilinmektedir

Köye ilk gelen Raşit Ağa (Arslanoğlu) olduğu bilinmektedir Köy nüfusunun çoğunluğu Tırnova (bugünkü Veliko Tırnovo)'dan gelmiştir Diğerleri ise Razgrad, Hacıoğlu Pazarcık (bugünkü Dobriç) ve Osmaneli gibi Bulgaristan şehirlerinden gelmiştir İlk olarak şimdiki eski mezarlığın bulunduğu yamaca mağara tipi yerler kazarak zemlik adı verilen bu yerlerde yeni yerleşim yapılıncaya kadar yaşadıklarını rivayet edilmektedir Köyün bulunduğu konum dağlarla ilçe arasında konaklama itibarı ile müsait bir yer olduğundan, Dursunbey, Balıkesir ve Bursa arasında çalışan deve kervanlarının konaklama yeri olmuşturBu sebeple isminin buradan geldiği bilinmektedir

Kültür [değiştir]
Ataerkil aile yapısının hâkim olduğu bölgemizde, yakın bir zamana kadar genellikle görücü usulü ile evlenmenin yapıldığı, ailenin kararı, evlenecek gençlerin düşüncelerine pek fazla riayet edilmeden uygulanırdı Son yirmi-otuz yıldır bu anlayışın yavaş yavaş değişmeye başladığını ve günümüzde çoğunlukla evlenecek gençlerin kararlarına itibar edildiği görülmektedir Genelde düğünlerde geleneklere bağlılık yüksektir

Yöreye ilk yerleşen muhacirler kız alış verişinde daha çok muhacirleri seçerlerken günümüzde gençlerin isteğine uyularak muhacir olmayanlarla da akrabalık kurulmuş, kız alınıp verilmeye başlanmıştır

Akrabalar arasında kız alıp verme yoktur Yedi kuşak akraba olarak kabul edilir

Kızın sözü alınınca “söz kesti düğünü” yapılır Bu tören aile arasında yapıldığı gibi köy halkı davet edilip çalgı tutulur, eğlenilir

Söz Kesti Düğünü’nden sonra damat tarafı akrabalarıyla kız tarafına gelir Gelirken hediyeler getirir İleride mutlu bir yuva kurmaya karar veren gelin ve damadın ailelerinin iyice tanışmaları, kaynaşmaları sağlanır Yemek yenir, çay kahve içilir

Damat tarafının ziyaretinden bir süre sonra kız tarafı akrabaları ile damat tarafını ziyaret ederler Giderken kızarmış tavuk ve bir tepsi baklava götürürler

Nişan; Söz Kesti Düğünü’ne göre daha kalabalık olur Nişana katılanlar gelin kıza nişan takısı götürürler Eğlence düzenlenir, oynanır Oğlan tarafı kız evinden daha önce gelmiş olan tepsiye helva yaptırır

Buna “Helva Döktürme” denir Mustafakemalpaşa’da özel yaptırdıkları bir tepsi tahin helvasını süsleyip götürürler Damadın evinden gelen tahin helvası nişan sonunda ekmeklerin üzerine konup köydeki kızların evleri tek tek dolaşılarak dağıtılır

Oğlan tarafı gelinlik kıza her bayramda hediyeler ve bayramlık alır tepeden tırnağa kıyafet düzer Aynı şekilde kız tarafı da damada hediyeler ve bayramlık elbise, ayakkabı alır

Düğüne çağırmanın da kendine özgür geleneği vardır Günümüzde davetiyelerle ve akrabalık derecesine ve yakınlığına göre havlu, mendil, gömlek, elbiselik kumaş, yemeni vs ile düğün çağırılır

Düğünden üç dört gün önce kız evinde çeyiz asılır Eskiden kız evine çeyiz asılır, gelenlerin görmesi sağlanırdı Günümüzde evlenenlere yeni ev açıldığında gelinin kendi evine asılır

Evlenen gençlerin mobilyaları kız ve erkek tarafından ortaklaşa alınır Mobilyalar hazır alınır veya gençlerin beğenisi üzerine sipariş verilir

Köy dışında yaşayanlar da düğüne katılabilmeleri için düğünler hafta sonuna denk getirilir

15-20 sene önce düğünler iki gece bir gün yapılırdı Düğün Cuma akşamından başlardı Gelinin arkadaşları toplanırlardı, oyunlar oynarlar, gelinin eline kına yakılırdı Bu gece için çalgı tutulmaz ters çevrilen bir bakır eli bu işe yatkın kızlar tarafından çalınırdı

Gelinin eline ayaklarına iple desen oluşturulur, bileklerine kadar türküler, maniler eşliğinde kınalanır Geline kınayı yengeleri yakar

Cumartesi gecesi çalgı tutulur Büyük düğün yapılır Gece yarısına kadar eğlenilir Cumartesi gecesi gece yarısından sonra kızın arkadaşları damadı haklamaya, tavuk almaya giderler Ellerinde bakır ya da dümbelek damadın akrabalarını dolaşırlar, maniler söyleyerek onlardan bahşiş toplarlar

Gelin alıcı Pazar günü olur Oğlan tarafı bayrakla kalabalık bir toplulukla kız almaya gelirler Gelin alıcı farklı köyden ise bayrakla gelir, kız tarafı köyün girişinde gelenleri bayrakla karşılarlar

Damat gelinin evine gelir Gelin evden çıkarken evdekilerle vedalaşır Büyüklerinin elini öper Büyükler yuva kurmak üzere uğurladıkları evlatlarına hediyeler verirler

Gelini, kardeşi, babası veya dayısı koluna takar Evin dışına çıkartır ömür boyu birlikte yaşayacağı damada gelini teslim eder Gelin damadın koluna girer Evin bahçesinde akrabalar, komşular geline hediyeler verirler Damat ve gelin evden ayrılırken dualarla uğurlanır

Gelin alıcı için çalgı tutulmuşsa köy içinde dahi olsa gelinin evine varması saatler alır hatta gece yarına kadar sürebilir de Gelin köy dışına gidiyorsa gelin köy dışına kadar uğurlanır, köyün çıkışında gelin arabası bayrağın altından geçer ve gider

Geleneksel Devecikonağı evlerinin doğal malzemeler ön plana çıkar Çamur, saman, ağaç ön plana çıkar Evleri tek katlı ve iki katlı olmak üzere iki şekilde yapılmıştır

Tek katlı evlerin yapımı muhacirler bu topraklara ilk yerleştiklerinde yaygındır Evin yapılacağı yer su basmasına karşı toprakla yükseltilir Daha sonra belirli aralıklarla yere sağlam ağaçlar çakılır Bu ağaçların arasına ince ağaçlardan direkler dikilir Direklerin arası çalılarla örülür ve üzerine çamur, saman karışımdan oluşan harçla sıvanır Odalara girişler birbirinden bağımsızdır V e odalar evin avlusuna açılır Odaların içerisinde yüklük ve banyo bulunur Tuvalet ise bahçenin bir köşesine fosseptik kazmak suretiyle yapılmıştır Çatı kaplamasında ise Bük Köyü’nde yapılmış yerli tuğla kullanılmıştır

Çift katlı evlerin mimarisi ise daha farklıdır Evin yapımında su basımı için zemin toprak yığarak yükseltilmiş Sağlam ağaçlar kullanılarak evin iskeleti güçlendirilmiş Alt kat çalılar örme ve dışını çamur, saman karışımı ile sıvanmış şekildedir

Evin bu bölümünde mutfak ve bir oda bulunur Üst kata ahşap merdivenle çıkılır Üst katta iki oda ve bunları birbirine bağlayan bir salon bulunur Üst katın dış yüzeyinde bıçkıda bilmiş ince kalaslar sıralanmış ve bunların araları taşlarla örülmüş, dış yüzeyi ise çamur saman karışımı ile sıvanmıştır

Çatı kaplamalarında Bük Köyü Kiremidi kullanılmıştır

[[Devecikonağı’nda Ramazan ve Kurban bayramının özel bir yeri vardır]]

Köyde bayram hazırlıkları bir hafta öncesinden büyük bir heyecanla başlar Büyük bir çoğunluğu Bursa ve Mustafakemalpaşa’da da ve çevre illerden sılaya hasret kalan vatandaşlarımız uzaklığa bakmadan akın , akın köyün yolunu tutarak bu heyecan ve coşkuya katılırlar

Dini bayramlardan önce genel bir temizlik yapılır, köydeki evlerin kapıları ve yolları süpürülerek, evde yapılması gereken boya, badanalar yapılır Yapılan bu işe bayram temizliği denir

Bayram da özellikle çocuklara yeni giysiler alarak onları sevindirmek ve büyüklerimize ise çeşitli hediyeler almak bizim geleneklerimizdendir

Arife günü Kuran-ı kerim okunarak ölülerin ruhlarına bağışlanır Ve aynı gün bayram yemekleri hazırlanır Başlıca; çorba, sarma, yahni, börek, pilav, baklavadır

Bayram sabahı erkenden kalkılarak en yeni bayramlık giysileri giyilir, erkekler bayram namazına kılmak için bir coşkuyla camiye giderler Kadınlar ise evdeki hazırlıkları yaparlar

Bayram namazı kılındıktan sonra erkekler cami kapısında bayramlaşarak mezarlığa giderek toplu olarak ölülere fatiha okurlar Ardından eve gelinerek toplu olarak sofraya oturulur, yemekler yenilir, ailede en büyükten başlanarak bayramlaşma yapılır Küçüklere şeker, çikolata ve para verilerek sevindirilir

Evdeki bayramlaşma bittikten sonra akraba ziyaretlerini yaparak köy kahvesinde yine bir araya gelerek çevre köylerden gelen arkadaş ve akrabaları ile bayramlaşmak suretiyle hasret giderirler Burada çaylar ve kahveler içilerek evlere dağılmak suretiyle bayramın ilk gününü tamamlamış olurlar

Hıdırellez şenliği

Hıdırellez şenliği Devecikonağı Köyünde kadınların ve genç kızların kutladıkları, eğlendikleri bir gündür

Hıdırellez’in eğlenceli oyunu ise bakraç kap içinde gül dibine gömülen ve ertesi günü maniler çıkartılan genç kızların yüzük oyunudur

Hıdırellez’den önceki akşam kızlar, köydeki hanımlar bir araya gelirler Kızlar yüzükleri çıkarırlar, maniler söyleyerek yüzüğü bakracın içine atarlar Kızların hepsi yüzükleri atınca bakracı gül dibine gömerler

Hıdırellez günü kızlar ve kadınlar toplanırlar Maniler söyleyerek akşam gül dibine gömdükleri bakracı çıkartırlar Efeoğlu’nun yerine veya Çaltılık’a giderler Maniler söyleyerek köydeki delikanlılardan birinin ismini söyleyip bakırdan bir yüzük çıkartırlar Hangi kızın yüzüğü çıkarsa o sene o kız delikanlının kısmeti olur

Piknik yapılır Salıncaklarda sallanılır, eğlenilir

Hacet Bayramı diğer adıyla Yağmur Duası Devecikonağı’nda her sene kutlanan bir bayramdır Bu gelenek bayramdan ziyade çevre köylere verilen bir ziyafet, bir kaynaşma, dostluk günüdür

Hacet Bayramı yapılacağı gün ihtiyar heyeti tarafından kararlaştırılır Çevre köylere hacet bayramının yapılacağı gün duyurulur Köy İhtiyar heyeti Hacet Bayramı için gerekli hazırlıkları yapar Kaç kişinin katılacağını, geçen seneleri de göz önüne alarak hesaplamaya çalışır

Son senelere kadar her evden yemek çıkartılırdı Dolayısıyla her sofranın yemeği farklı olurdu Son senelerde ise Köy İhtiyar Heyeti bu karışıklığı ortadan kaldırmak için ortak yemek pişirilmesini karalaştırmıştır

Bunun için Köy İhtiyar Heyeti pişirilecek yemeğe karar verir Pişirilen yemekler genelde yahni, nohut yemeği, etli patates, hoşaf,un helvası şeklinde sıralanır

Bu iş için, köyden belirlenen miktarda salgın toplanır Bir-iki tane koç kesilir Yemek yapımı için aşçı tutulmaz imece şeklinde yapılır Sabah namazından sonra yemek yapmaya başlayan köylüler öğle saatine kadar yemek yapma işini bitirirler

Yemekleri köyde eli işe yatkın bayanlar yaparlar Erkekler ise helva kavurma işini sırayla yaparlar Ekmek daha önceden yetecek kadar fırına sipariş edilir

Öğle saatine doğru davet edilen çevre köylüler Devecikonağı’na gelmeye başlarlar Köyün içinde her zaman olmayan bir kalabalık yaşanır

Camide köy imamı Kur’an-Kerim okur Öğlen ezanı okunup cemaat camiye girince cami avlusuna kurulmuş olan yemek masalarına hazırlanan yemekler tabaklara konarak hazırlanır

Öğle namazından çıkan misafirler yemeğe otururlar Öncelikle misafirlerin oturması yemesi esastır Devecikonaklılar misafirler yerleştikten sonra yemeğe otururlar Yemek bitince köyün imamı yağmurun bol, ürünün çokça olması için dua eder ve böylece bir hacet bayramının, yağmur duasının da sonuna gelmiş olunur

Coğrafya
Bursa iline 110 km, Mustafakemalpaşa ilçesine 23 km uzaklıktadır

İklim
Köyün iklimi, Marmara iklimi etki alanı içerisindedir

Nüfus
Yıllara göre köy nüfus verileri
2007
2000 638
1997 396

Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır Ancak son yıllarda Mermer ve benzeri fabrikaların faaliyete geçmesiyle tarım ve hayvancılık yok olmak üzeredir

Arıca, Devecikonağı'nda

DEVECİKONAĞI KOBİRLİĞİ:16 ÜYELİ

29 NOLU TAŞIYICILAR KOOPRETİFİ,

3 KIRAATHANE,

2 MARKET,

2 ERKEK KUAFÖRÜ,

1 UN VE ZAHİRE ÜRÜNLERİ TİCARETHANESİ,

1 OTO ELEKTİRİKÇİSİ,

1 NALBURİYE VE HIRDIVAT MALZ

1 LOKANTA,

1 EKMEK FIRINI,

1 ZÜCCACİYE,

1 MOTOSİKLET VE BİSİKLET TAMİRCİSİ,

1 KASAP

1 KAYNAKÇI,

1 TRAKTÖR VE MOTOR TAMİRCİSİ,

2 LASTİKÇİ,

2 BENZİN İSTASYONU,

1 UN DEĞİRMENİ FABRİKASI,

1 İNTERNET SALONU

1 MERMER ORGANİZE SAN BÖLG (BSTO KAYITLARINDA MEVCUTTUR)

8 MERMER FABRİKASI

Hizmet vermektedir

Muhtarlık
Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır

Köy muhtarları:

1Ahmet Deniz (Ahmet Deniz’in Dedesi)

2Ömer Deniz (İlk Muhtarın Kardeşi)

3Mustafa Aslanoğlu (Hamit Aslanoğlu’nun Dedesi)

4Hasan Acar (Köyde soyundan kimse yok)

5Mustafa Ceylan (Köyde soyundan kimse yok)

6Mehmet Turhan (Macır Ahmet’in babası)

7Mustafa Ceylan (İkinci Defa)

8Mehmet Güneş (Fikret Güneş’in Dedesi)

9Mehmet İnci (Mehmet Ali-Cafer İnci’nin babası)

10Mehmet Yenioğlu (Recep Yenioğlu’nun babası)

11Öğretmen Kamil (İhtilal Dönemi)

12Mahmut Aydın (Şevket Aydın’ın Babası)

13Hamit Kaygısız

14Mehmet Sabri Avcı

15Kamil Küçükkuşçuoğlu

16Ali Osman Karaoğlu

17Aziz Çotaoğlu

18Hamit Aslanoğlu

19Murat Kaya

20Hamit Aslanoğlu(İkinci Defa)

21Hasan Çota(İki Dönem)

22Fikret Güneş

(Soyadı Kanunu çıkamadan önce isimler ünvanlı, lakaplıdır Muhtarlar isimleri yazılırken günümüzde yaşayan torunlarının soyisimleri verilerek yazılmış, kim olduğunu belirlemek için köyde yaşayan torunlarının veya yakınlarının ismi verilmiştir)

Altyapı bilgileri
Köyde ilköğretim okulu vardır Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardırSağlık ocağı vardır ancak sağlık evi yoktur Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır Köyde çocuk parkı vardırKöyün düğünleri için düğün salonu vardır Cumhuriyet anıtının bulunduğu Cumhuriyet alanı mevcuttur





kaynak / yerel net /vikipedi özgür ansiklopedi

köyünüze ait bilgi ve resimleri bu konu altında paylaşabilirsiniz