Karaman Ayrancı Köyleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-13-2012

Ağızboğaz Köyü

Nüfus: 410

İlçe merkezine 15 km uzakta bulunan köy, batısında ilçe merkezi, doğusunda Berendi ve Ereğli, Kuzeyinde Böğecik, güneyde ise Üçharman (Divle) ile çevrilidir Kabaktepe’nin yamacında 1913 yılında kurulmuştur

Geliri tarım ve hayvancılığa dayalıdır Yerleşim yerlerinin kıraç yanında düz arazileri Ayrancı Barajı’ndan sulanmaktadır Geniş dağlık arazileri hayvancılığa elverişlidir Saraycık yaylası en güzel yaylalarından birisidir İçme suyu da buradan gelmektedir

Yörenin en eski içme suyu köye 10 km uzaklıktaki Kozlu Deresi’nden Salim Bey tarafından getirilmiş, böylece Cumhuriyet döneminin ilk hizmeti bu köye ulaşmıştır

Sosyal yönden gelişmiş köylerdendir İlkokulun erken açılması okuma oranının yükselmesini sağlamıştır Köyün yetiştirdiği ‘Eğitmen’ Mehmet TURAN ve Öğretmen İsmail TÜRKOĞLU’nun hizmetleri ve İvriz Öğretmen Okulunun katkıları ile köyün eğitim düzeyi yüksektir

Köye isminin verilmesi

Kimilerine göre, Ayrancı’dan girişe ‘Ağız’, köyden çıkış yerine de ‘Boğaz’ dendiği, bu isimlerin birleşerek ‘Ağızboğaz’ olduğu söylenir

Kimilerine göre ise, köyün dört tarafını çeviren Kurtboğazı, Kirazboğazı, Karaboğaz ve Bağırsakboğaz’ının ağzında kurulmuş olmasından dolayı, köye ‘Ağızboğaz’ ismi verilmiştir

Akpınar Köyü

Nüfus: 227

İlçemizin güneyinde, Akkoya tepesinin yamacında kurulmuştur İlçe merkezine uzaklığı 37 km'dir Doğusu Çat köyü, batısı Melikli, Kuzeyi Üçharman (Divle) Güneyi Kayaönü ve Küçük Koraş köyleri ile çevrilidir

Bulunduğu yerin konumu nedeniyle tarımdan çok hayvancılıkla geçinir Koyunculuğun yaygın olduğu köyün geniş yaylakları vardır

Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi

1968 yılında Çat Köyü’nden ayrılıp, Andıkara mahallesi ile birleşerek kurulmuştur

Köyün üst kısmında, beyaz bir kayadan çıkan ‘Akpınar’dan dolayı köye bu isim verilmiştir

Ambar Köyü

Nüfus: 2021

Ayrancı’nın 18 km kuzeydoğusunda yer alan köy, doğusunda Böğecik köyü ve Akgöl, Batısında Akçaşehir kasabası, kuzeyinde Kavuklar köyü ve güneyinde Kale köyü ile çevrilmiştir

Etrafı küçük tepelerle çevrili olan köyde orman ve akarsu yoktur Ancak bahçeciliğe önem verilmesi nedeniyle köy yemyeşil bir görüntüye sahiptir Köyün 6 km doğusunda Akgöl ve Düden vardır

Köy bir ovada kurulmuş olmasına rağmen, evlerin birbirine çok yakın ve düzensiz inşa edilmesinden dolayı sokaklar da düzgün olmayıp, aynı zamanda çok dardır

İHKonyalı köyü “eski ve muhteşem bir medeniyetin edebiyet uykusuna daldığı bir yer” olarak tanımlamıştır

Geniş ve verimli topraklara sahip olan köy halkı çoğunlukla tarımla uğraşmakta, büyükbaş ve küçükbaş hayvancılığın yanısıra bahçeciliğe de büyük önem vermektedir Ayrancı barajından gelen suyun yanında Sulama Kooperatifi aracılığıyla açılan yeraltı su kuyularından da yararlanılmasıyla köyün ekonomisi zenginleşmiştir

Ayrıca köyde yetişen gençlerin özellikle İstanbul’a, çalışmak amacıyla gitmeleri nedeniyle genç nüfus azalmış olmakla birlikte, çalışma hayatında başarılı olan ve köy ile ilişkilerini koparmayan bu kişiler köyün ekonomisine büyük katkı sağlamaktadırlar

Eğitim ve öğretime önem verilmesi nedeniyle okur-yazarlık oranı yüksektir

Köyde ilköğretim okulu, Sağlık Ocağı, Toprak Su Kooperatifi ve Tarım Kredi Kooperatifi bulunmaktadır

Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi

Yaklaşık 150 yıl önce, köyün bulunduğu yer Divle (Üçharman) köyünde oturanların çiftliği olarak kullanılmaktaymış Verimli ovadan kaldırılan hububatın Divle’ye taşınması zor olduğundan, yer altına kazılan mahzenlere saklanıyor ve ihtiyaç olduğunda Divle’ye götürülüyormuş Divle’den buraya hububat almaya gelenlere nereye gittikleri sorulduğunda “Anbar’a gidiyorum” derlermiş Daha sonra bu kişilerden bazıları Divle’ye dönmeyerek buraya yerleşmişler ve köyün adı “tahıl depo edilen yer” anlamında önce Anber Arası sonra Anbar olmuştur

Berendi Köyü

Nüfus: 958

Toros Dağlarının yamaçlarında yeralan köy beş mahalleden oluşmakta ve tek muhtarlıkla idare edilmektedir Diğer Mahalleleri; Keşir, Akoluk, Aşağı Kıramanoğlu ve Yukarı Kıramanoğlu’dur

Uludere denilen derenin karşılıklı yamaçlarına yerleşim yapılan köyün doğusunda Ereğli, batısında Kıraman, Kuzeyinde Ağızboğaz, güneyinde ise Mersin yer alır

Köyün güneyindeki Bolkar Dağı, üzerinde bulunan Bozoğlan adlı yatırın mezarı nedeniyle ‘Ziyaret Dağı’ olarak da anılır

Orta Torosların Bolkar Dağları mevkiinde etrafı dağlarla çevrili olan bir vadi eteğine kurulmuş olan köyün rakımı 1165 metredir

Köyde devamlı akan bir akarsu bulunmamakla beraber yağışın bol olduğu senelerde köyün içinden geçen dereden su akmaktadır Köyün 5-6 km doğusunda ve güneyindeki yamaçlarda ardıç ormanı bulunmaktadır

Genellikle dağlık olan köyde verimsiz ve az miktarda arazi bulunmaktadır Vadi içlerinde yer yer kavaklıklar bulunmaktadır Köyde kar sularıyla beslenen pınarlara rastlanır Köye isminin verilmesi

Ekonomik yönden geri kalan köyün en büyük gelir kaynağını küçükbaş hayvancılık oluşturmaktadır Bunun yanısıra mandıracılık, halıcılık ve arıcılık da yapılmaktadır Küçükbaş hayvan sayısının çok fazla olması nedeniyle, yayla göçebeliği yapılmaktadır Köy halkının ticarete yatkın olması nedeniyle ünlüdür

Eski Köyde ve çevrede Bizanslılara ait yerleşim yerleri tespit edilmiş ören denilen yerde yer altı şehri vardır İçerisi odalar halinde olup, su kuyusu da bulunmaktadır Yine Boyalı mevkiinde kayalar içerisine oyulmuş mağaralardaki yerleşim yerleri tespit edilmiştir

18 yüzyılda Tarsus’un Pirömerli mahallesinden aşiret olarak gelen göçerler, köylüler tarafından Eski Köy olarak adlandırılan yere yerleşmişler fakat sonradan vadinin içindeki yeni yerleşim yerine yerleşmişlerdir Yeni Köye gelerek yerleşmelerine ‘Beriye İndi’, ‘Beri İndi’ ve nihayet “Berendi” şeklini aldığı kabul edilmektedir

Böğecik Köyü

Nüfus: 958

Toros Dağlarının yamaçlarında yeralan köy beş mahalleden oluşmakta ve tek muhtarlıkla idare edilmektedir Diğer Mahalleleri; Keşir, Akoluk, Aşağı Kıramanoğlu ve Yukarı Kıramanoğlu’dur

Uludere denilen derenin karşılıklı yamaçlarına yerleşim yapılan köyün doğusunda Ereğli, batısında Kıraman, Kuzeyinde Ağızboğaz, güneyinde ise Mersin yer alır

Köyün güneyindeki Bolkar Dağı, üzerinde bulunan Bozoğlan adlı yatırın mezarı nedeniyle ‘Ziyaret Dağı’ olarak da anılır

Orta Torosların Bolkar Dağları mevkiinde etrafı dağlarla çevrili olan bir vadi eteğine kurulmuş olan köyün rakımı 1165 metredir

Köyde devamlı akan bir akarsu bulunmamakla beraber yağışın bol olduğu senelerde köyün içinden geçen dereden su akmaktadır Köyün 5-6 km doğusunda ve güneyindeki yamaçlarda ardıç ormanı bulunmaktadır

Genellikle dağlık olan köyde verimsiz ve az miktarda arazi bulunmaktadır Vadi içlerinde yer yer kavaklıklar bulunmaktadır Köyde kar sularıyla beslenen pınarlara rastlanır Köye isminin verilmesi

Ekonomik yönden geri kalan köyün en büyük gelir kaynağını küçükbaş hayvancılık oluşturmaktadır Bunun yanısıra mandıracılık, halıcılık ve arıcılık da yapılmaktadır Küçükbaş hayvan sayısının çok fazla olması nedeniyle, yayla göçebeliği yapılmaktadır Köy halkının ticarete yatkın olması nedeniyle ünlüdür

Eski Köyde ve çevrede Bizanslılara ait yerleşim yerleri tespit edilmiş ören denilen yerde yer altı şehri vardır İçerisi odalar halinde olup, su kuyusu da bulunmaktadır Yine Boyalı mevkiinde kayalar içerisine oyulmuş mağaralardaki yerleşim yerleri tespit edilmiştir

18 yüzyılda Tarsus’un Pirömerli mahallesinden aşiret olarak gelen göçerler, köylüler tarafından Eski Köy olarak adlandırılan yere yerleşmişler fakat sonradan vadinin içindeki yeni yerleşim yerine yerleşmişlerdir Yeni Köye gelerek yerleşmelerine ‘Beriye İndi’, ‘Beri İndi’ ve nihayet “Berendi” şeklini aldığı kabul edilmektedir

Böğecik Köyü

Nüfus: 362

Ayrancı’ya 18 km uzaklıkta olan köyün doğusunda Karaburun (Ereğli), batısında Anbar, kuzeydoğusunda Adabağ, güneyinde ise Ağızboğaz köyü bulunmaktadır

Bir tepenin eteğinde kurulmuş olan köyde orman ve devamlı bir akarsu olmamakla birlikte, Ayrancı ve İvriz (Ereğli) barajından gelen sularla köyde bahçecilik gelişmiştir Köyün kuzeyinde bataklık ve sazlık bir alan vardır

Köyün en önemli gelir kaynakları, tarım ve hayvancılıktır Sulanabilen arazilerdeki bahçeciliğe önem verilirken kıraç arazilerde verimlilik yıllık yağış durumuna göre değişmektedir Köyün en önemli gelir kaynağını küçükbaş hayvancılık oluşturmaktadır

Köy, yakınından geçen Ayrancı-Ereğli karayolu ve demiryolundan faydalanabilmektedir

Köyün, Anbar tarafında, Düden’in 2,5 km doğusunda Düden Yaylası veya Düden Mahallesi denilen bir de mahallesi vardır 1949 yılında Honamlı yörüklerinin yerleşimi ile kurulan mahalle, gelenlerin zamanla çoğalarak Savran soyadını almaları ile Savran Mahallesi olarak adlandırılmıştır

Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi

Önceleri Divle (Üçharman) halkı tarafından çiftlik olarak kullanılmakta iken (Divle beyi Helimoğlu, 1850 yılında buraya bir sarnıç yaptırmış), 1870 yılında köy kurulmuştur

Köyün dölek mevkisinde yetişen ve boyacılıkta kullanılan boyacık otundan dolayı ilk önce boyacık denilen köyün ismi sonradan Böğecik olmuştur

Buğdaylı Köyü

Nüfus: 147

Ayrancı’ya 15 km uzaklıkta olan köyün doğusunda Üçharman, batısında Yarıkkuyu, kuzeyinde Musa Mahallesi, güneyinde ise Kavaközü yeralır

Ormanı olmayan köy, köyün içinden geçerek Ayrancı barajına ulaşan bir çayın vadisi içinde kurulmuştur Vadi içerisinde çeşitli ağaçlar yetişir

Halkın en büyük gelir kaynakları tarım ve hayvancılıktır Arazi yapısının uygun olması nedeniyle küçükbaş hayvancılığa önem verilir

Sulanabilir vadi içerisindeki arazilerde bahçecilikte özellikle son yıllarda büyük önem kazanmıştır Vadi içerisinde çok sayıda selvi ağacı da yetişmektedir Kıraç araziler ve sulanabilir arazilerin bir kısmında da hububat ekimi yapılır Halı dokumacılığı da köy halkına ekonomik katkı sağlamaktadır

Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi

Yakın zamana kadar Yarıkkuyu köyünün mahallesi durumundayken 1969 yılında köy haline dönüştürülmüştür Sarıkeçili ve Horzum yörükleri tarafından kurulmuş olup bölgede civar köylere nazaran çok buğday yetiştiği için köyün ismine ‘Buğdaylı’ denilmiştir

Buğdaylı kalesinde insan eliyle oyulmuş mağaralar içerisinde odalar bulunmakta olup, odaların bir kısmı yıkılmıştır

BÜYÜKKORAŞ Köyü

Nüfus: 253

Ayrancı’ya 30 km uzaklıkta bulunan köyün doğusunda Pınarkaya, batısında Taşkale, kuzeyinde Yarıkkuyu, güneyinde Mersin ili yer almaktadır Bir vadinin içinde kurulmuş olan köyün ortasından aynı adı taşıyan bir dere akmaktadır

Köyün güney tarafındaki yamaçlarda ardıç ormanı vardır Vadi içerisinde de meyve ve sebze yetiştirildiğinden köye yeşil bir görünüm vermektedir

Tarım ve hayvancılığın en büyük gelir kaynağını oluşturduğu köyde bahçecilik ve halıcılık da köy halkına önemli katkı sağlar

Özellikle küçükbaş hayvancılığın yapıldığı köyde sulu tarım yanında, kıraç arazilerde hububat ekimi yapılmaktadır

Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi

1870 yılında Binbaşı Ahmet Efendinin Konya Vilayeti salnamesi için hazırladığı haritada Büyükkoraş ve Küçükkoraş isimleri Kureş şeklinde, daha eski arşiv vesikalarında ise Kureyş şeklinde görülmektedir Kureş ve Kureyş kelimelerinin sonradan değişikliğe uğrayarak “Koraş” şekline dönüştüğü söylenir

Köylüler ise Koraş adında iki kardeşin gelerek bu bölgeye yerleştiğini, küçüğünün Küçükkoraş, büyüğünün ise Büyükkoraş’a yerleşerek adlarını verdiklerini söylemektedirler

Anadolu’da Kureş adlı Türk kaviminin olduğu bilinmektedir Günümüzde kurulu olan Küçükkoraş köyünün batısında bir ören yeri mevcut olup daha önceleri bir müddet buralarda yerleştikten sonra şimdiki köyün bulunduğu yere yerleşildiği anlaşılmaktadır

Önceleri Kayaönü ve Melikli köyleriyle birlikte bir muhtar tarafından yönetilirken sonraları ayrı muhtarlık haline gelmiştirler

Çat Köyü

Dokuzyol Köyü

Hüyükburun Köyü

Kale Köyü

Karaağaç Köyü

Kavaközü Köyü

Kavuklar Köyü

Kayaönü Köyü

Kıraman Köyü

Küçükoraş Köyü

Melikli Köyü

Pınarkaya Köyü

Saray Köyü

Üçharman Köyü

Yarıkkuyu Köyü

08-13-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Karaman Ayrancı Köyleri Ağızboğaz Köyü Nüfus: 410 İlçe merkezine 15 km uzakta bulunan köy, batısında ilçe merkezi, doğusunda Berendi ve Ereğli, Kuzeyinde Böğecik, güneyde ise Üçharman (Divle) ile çevrilidir Kabaktepe’nin yamacında 1913 yılında kurulmuştur Geliri tarım ve hayvancılığa dayalıdır Yerleşim yerlerinin kıraç yanında düz arazileri Ayrancı Barajı’ndan sulanmaktadır Geniş dağlık arazileri hayvancılığa elverişlidir Saraycık yaylası en güzel yaylalarından birisidir İçme suyu da buradan gelmektedir Yörenin en eski içme suyu köye 10 km uzaklıktaki Kozlu Deresi’nden Salim Bey tarafından getirilmiş, böylece Cumhuriyet döneminin ilk hizmeti bu köye ulaşmıştır Sosyal yönden gelişmiş köylerdendir İlkokulun erken açılması okuma oranının yükselmesini sağlamıştır Köyün yetiştirdiği ‘Eğitmen’ Mehmet TURAN ve Öğretmen İsmail TÜRKOĞLU’nun hizmetleri ve İvriz Öğretmen Okulunun katkıları ile köyün eğitim düzeyi yüksektir Köye isminin verilmesi Kimilerine göre, Ayrancı’dan girişe ‘Ağız’, köyden çıkış yerine de ‘Boğaz’ dendiği, bu isimlerin birleşerek ‘Ağızboğaz’ olduğu söylenir Kimilerine göre ise, köyün dört tarafını çeviren Kurtboğazı, Kirazboğazı, Karaboğaz ve Bağırsakboğaz’ının ağzında kurulmuş olmasından dolayı, köye ‘Ağızboğaz’ ismi verilmiştir Akpınar Köyü Nüfus: 227 İlçemizin güneyinde, Akkoya tepesinin yamacında kurulmuştur İlçe merkezine uzaklığı 37 km'dir Doğusu Çat köyü, batısı Melikli, Kuzeyi Üçharman (Divle) Güneyi Kayaönü ve Küçük Koraş köyleri ile çevrilidir Bulunduğu yerin konumu nedeniyle tarımdan çok hayvancılıkla geçinir Koyunculuğun yaygın olduğu köyün geniş yaylakları vardır Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi 1968 yılında Çat Köyü’nden ayrılıp, Andıkara mahallesi ile birleşerek kurulmuştur Köyün üst kısmında, beyaz bir kayadan çıkan ‘Akpınar’dan dolayı köye bu isim verilmiştir Ambar Köyü Nüfus: 2021 Ayrancı’nın 18 km kuzeydoğusunda yer alan köy, doğusunda Böğecik köyü ve Akgöl, Batısında Akçaşehir kasabası, kuzeyinde Kavuklar köyü ve güneyinde Kale köyü ile çevrilmiştir Etrafı küçük tepelerle çevrili olan köyde orman ve akarsu yoktur Ancak bahçeciliğe önem verilmesi nedeniyle köy yemyeşil bir görüntüye sahiptir Köyün 6 km doğusunda Akgöl ve Düden vardır Köy bir ovada kurulmuş olmasına rağmen, evlerin birbirine çok yakın ve düzensiz inşa edilmesinden dolayı sokaklar da düzgün olmayıp, aynı zamanda çok dardır İHKonyalı köyü “eski ve muhteşem bir medeniyetin edebiyet uykusuna daldığı bir yer” olarak tanımlamıştır Geniş ve verimli topraklara sahip olan köy halkı çoğunlukla tarımla uğraşmakta, büyükbaş ve küçükbaş hayvancılığın yanısıra bahçeciliğe de büyük önem vermektedir Ayrancı barajından gelen suyun yanında Sulama Kooperatifi aracılığıyla açılan yeraltı su kuyularından da yararlanılmasıyla köyün ekonomisi zenginleşmiştir Ayrıca köyde yetişen gençlerin özellikle İstanbul’a, çalışmak amacıyla gitmeleri nedeniyle genç nüfus azalmış olmakla birlikte, çalışma hayatında başarılı olan ve köy ile ilişkilerini koparmayan bu kişiler köyün ekonomisine büyük katkı sağlamaktadırlar Eğitim ve öğretime önem verilmesi nedeniyle okur-yazarlık oranı yüksektir Köyde ilköğretim okulu, Sağlık Ocağı, Toprak Su Kooperatifi ve Tarım Kredi Kooperatifi bulunmaktadır Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi Yaklaşık 150 yıl önce, köyün bulunduğu yer Divle (Üçharman) köyünde oturanların çiftliği olarak kullanılmaktaymış Verimli ovadan kaldırılan hububatın Divle’ye taşınması zor olduğundan, yer altına kazılan mahzenlere saklanıyor ve ihtiyaç olduğunda Divle’ye götürülüyormuş Divle’den buraya hububat almaya gelenlere nereye gittikleri sorulduğunda “Anbar’a gidiyorum” derlermiş Daha sonra bu kişilerden bazıları Divle’ye dönmeyerek buraya yerleşmişler ve köyün adı “tahıl depo edilen yer” anlamında önce Anber Arası sonra Anbar olmuştur Berendi Köyü Nüfus: 958 Toros Dağlarının yamaçlarında yeralan köy beş mahalleden oluşmakta ve tek muhtarlıkla idare edilmektedir Diğer Mahalleleri; Keşir, Akoluk, Aşağı Kıramanoğlu ve Yukarı Kıramanoğlu’dur Uludere denilen derenin karşılıklı yamaçlarına yerleşim yapılan köyün doğusunda Ereğli, batısında Kıraman, Kuzeyinde Ağızboğaz, güneyinde ise Mersin yer alır Köyün güneyindeki Bolkar Dağı, üzerinde bulunan Bozoğlan adlı yatırın mezarı nedeniyle ‘Ziyaret Dağı’ olarak da anılır Orta Torosların Bolkar Dağları mevkiinde etrafı dağlarla çevrili olan bir vadi eteğine kurulmuş olan köyün rakımı 1165 metredir Köyde devamlı akan bir akarsu bulunmamakla beraber yağışın bol olduğu senelerde köyün içinden geçen dereden su akmaktadır Köyün 5-6 km doğusunda ve güneyindeki yamaçlarda ardıç ormanı bulunmaktadır Genellikle dağlık olan köyde verimsiz ve az miktarda arazi bulunmaktadır Vadi içlerinde yer yer kavaklıklar bulunmaktadır Köyde kar sularıyla beslenen pınarlara rastlanır Köye isminin verilmesi Ekonomik yönden geri kalan köyün en büyük gelir kaynağını küçükbaş hayvancılık oluşturmaktadır Bunun yanısıra mandıracılık, halıcılık ve arıcılık da yapılmaktadır Küçükbaş hayvan sayısının çok fazla olması nedeniyle, yayla göçebeliği yapılmaktadır Köy halkının ticarete yatkın olması nedeniyle ünlüdür Eski Köyde ve çevrede Bizanslılara ait yerleşim yerleri tespit edilmiş ören denilen yerde yer altı şehri vardır İçerisi odalar halinde olup, su kuyusu da bulunmaktadır Yine Boyalı mevkiinde kayalar içerisine oyulmuş mağaralardaki yerleşim yerleri tespit edilmiştir 18 yüzyılda Tarsus’un Pirömerli mahallesinden aşiret olarak gelen göçerler, köylüler tarafından Eski Köy olarak adlandırılan yere yerleşmişler fakat sonradan vadinin içindeki yeni yerleşim yerine yerleşmişlerdir Yeni Köye gelerek yerleşmelerine ‘Beriye İndi’, ‘Beri İndi’ ve nihayet “Berendi” şeklini aldığı kabul edilmektedir Böğecik Köyü Nüfus: 958 Toros Dağlarının yamaçlarında yeralan köy beş mahalleden oluşmakta ve tek muhtarlıkla idare edilmektedir Diğer Mahalleleri; Keşir, Akoluk, Aşağı Kıramanoğlu ve Yukarı Kıramanoğlu’dur Uludere denilen derenin karşılıklı yamaçlarına yerleşim yapılan köyün doğusunda Ereğli, batısında Kıraman, Kuzeyinde Ağızboğaz, güneyinde ise Mersin yer alır Köyün güneyindeki Bolkar Dağı, üzerinde bulunan Bozoğlan adlı yatırın mezarı nedeniyle ‘Ziyaret Dağı’ olarak da anılır Orta Torosların Bolkar Dağları mevkiinde etrafı dağlarla çevrili olan bir vadi eteğine kurulmuş olan köyün rakımı 1165 metredir Köyde devamlı akan bir akarsu bulunmamakla beraber yağışın bol olduğu senelerde köyün içinden geçen dereden su akmaktadır Köyün 5-6 km doğusunda ve güneyindeki yamaçlarda ardıç ormanı bulunmaktadır Genellikle dağlık olan köyde verimsiz ve az miktarda arazi bulunmaktadır Vadi içlerinde yer yer kavaklıklar bulunmaktadır Köyde kar sularıyla beslenen pınarlara rastlanır Köye isminin verilmesi Ekonomik yönden geri kalan köyün en büyük gelir kaynağını küçükbaş hayvancılık oluşturmaktadır Bunun yanısıra mandıracılık, halıcılık ve arıcılık da yapılmaktadır Küçükbaş hayvan sayısının çok fazla olması nedeniyle, yayla göçebeliği yapılmaktadır Köy halkının ticarete yatkın olması nedeniyle ünlüdür Eski Köyde ve çevrede Bizanslılara ait yerleşim yerleri tespit edilmiş ören denilen yerde yer altı şehri vardır İçerisi odalar halinde olup, su kuyusu da bulunmaktadır Yine Boyalı mevkiinde kayalar içerisine oyulmuş mağaralardaki yerleşim yerleri tespit edilmiştir 18 yüzyılda Tarsus’un Pirömerli mahallesinden aşiret olarak gelen göçerler, köylüler tarafından Eski Köy olarak adlandırılan yere yerleşmişler fakat sonradan vadinin içindeki yeni yerleşim yerine yerleşmişlerdir Yeni Köye gelerek yerleşmelerine ‘Beriye İndi’, ‘Beri İndi’ ve nihayet “Berendi” şeklini aldığı kabul edilmektedir Böğecik Köyü Nüfus: 362 Ayrancı’ya 18 km uzaklıkta olan köyün doğusunda Karaburun (Ereğli), batısında Anbar, kuzeydoğusunda Adabağ, güneyinde ise Ağızboğaz köyü bulunmaktadır Bir tepenin eteğinde kurulmuş olan köyde orman ve devamlı bir akarsu olmamakla birlikte, Ayrancı ve İvriz (Ereğli) barajından gelen sularla köyde bahçecilik gelişmiştir Köyün kuzeyinde bataklık ve sazlık bir alan vardır Köyün en önemli gelir kaynakları, tarım ve hayvancılıktır Sulanabilen arazilerdeki bahçeciliğe önem verilirken kıraç arazilerde verimlilik yıllık yağış durumuna göre değişmektedir Köyün en önemli gelir kaynağını küçükbaş hayvancılık oluşturmaktadır Köy, yakınından geçen Ayrancı-Ereğli karayolu ve demiryolundan faydalanabilmektedir Köyün, Anbar tarafında, Düden’in 2,5 km doğusunda Düden Yaylası veya Düden Mahallesi denilen bir de mahallesi vardır 1949 yılında Honamlı yörüklerinin yerleşimi ile kurulan mahalle, gelenlerin zamanla çoğalarak Savran soyadını almaları ile Savran Mahallesi olarak adlandırılmıştır Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi Önceleri Divle (Üçharman) halkı tarafından çiftlik olarak kullanılmakta iken (Divle beyi Helimoğlu, 1850 yılında buraya bir sarnıç yaptırmış), 1870 yılında köy kurulmuştur Köyün dölek mevkisinde yetişen ve boyacılıkta kullanılan boyacık otundan dolayı ilk önce boyacık denilen köyün ismi sonradan Böğecik olmuştur Buğdaylı Köyü Nüfus: 147 Ayrancı’ya 15 km uzaklıkta olan köyün doğusunda Üçharman, batısında Yarıkkuyu, kuzeyinde Musa Mahallesi, güneyinde ise Kavaközü yeralır Ormanı olmayan köy, köyün içinden geçerek Ayrancı barajına ulaşan bir çayın vadisi içinde kurulmuştur Vadi içerisinde çeşitli ağaçlar yetişir Halkın en büyük gelir kaynakları tarım ve hayvancılıktır Arazi yapısının uygun olması nedeniyle küçükbaş hayvancılığa önem verilir Sulanabilir vadi içerisindeki arazilerde bahçecilikte özellikle son yıllarda büyük önem kazanmıştır Vadi içerisinde çok sayıda selvi ağacı da yetişmektedir Kıraç araziler ve sulanabilir arazilerin bir kısmında da hububat ekimi yapılır Halı dokumacılığı da köy halkına ekonomik katkı sağlamaktadır Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi Yakın zamana kadar Yarıkkuyu köyünün mahallesi durumundayken 1969 yılında köy haline dönüştürülmüştür Sarıkeçili ve Horzum yörükleri tarafından kurulmuş olup bölgede civar köylere nazaran çok buğday yetiştiği için köyün ismine ‘Buğdaylı’ denilmiştir Buğdaylı kalesinde insan eliyle oyulmuş mağaralar içerisinde odalar bulunmakta olup, odaların bir kısmı yıkılmıştır BÜYÜKKORAŞ Köyü Nüfus: 253 Ayrancı’ya 30 km uzaklıkta bulunan köyün doğusunda Pınarkaya, batısında Taşkale, kuzeyinde Yarıkkuyu, güneyinde Mersin ili yer almaktadır Bir vadinin içinde kurulmuş olan köyün ortasından aynı adı taşıyan bir dere akmaktadır Köyün güney tarafındaki yamaçlarda ardıç ormanı vardır Vadi içerisinde de meyve ve sebze yetiştirildiğinden köye yeşil bir görünüm vermektedir Tarım ve hayvancılığın en büyük gelir kaynağını oluşturduğu köyde bahçecilik ve halıcılık da köy halkına önemli katkı sağlar Özellikle küçükbaş hayvancılığın yapıldığı köyde sulu tarım yanında, kıraç arazilerde hububat ekimi yapılmaktadır Köyün Tarihçesi ve isminin verilmesi 1870 yılında Binbaşı Ahmet Efendinin Konya Vilayeti salnamesi için hazırladığı haritada Büyükkoraş ve Küçükkoraş isimleri Kureş şeklinde, daha eski arşiv vesikalarında ise Kureyş şeklinde görülmektedir Kureş ve Kureyş kelimelerinin sonradan değişikliğe uğrayarak “Koraş” şekline dönüştüğü söylenir Köylüler ise Koraş adında iki kardeşin gelerek bu bölgeye yerleştiğini, küçüğünün Küçükkoraş, büyüğünün ise Büyükkoraş’a yerleşerek adlarını verdiklerini söylemektedirler Anadolu’da Kureş adlı Türk kaviminin olduğu bilinmektedir Günümüzde kurulu olan Küçükkoraş köyünün batısında bir ören yeri mevcut olup daha önceleri bir müddet buralarda yerleştikten sonra şimdiki köyün bulunduğu yere yerleşildiği anlaşılmaktadır Önceleri Kayaönü ve Melikli köyleriyle birlikte bir muhtar tarafından yönetilirken sonraları ayrı muhtarlık haline gelmiştirler Çat Köyü Dokuzyol Köyü Hüyükburun Köyü Kale Köyü Karaağaç Köyü Kavaközü Köyü Kavuklar Köyü Kayaönü Köyü Kıraman Köyü Küçükoraş Köyü Melikli Köyü Pınarkaya Köyü Saray Köyü Üçharman Köyü Yarıkkuyu Köyü