Aktepe Köyü Hakkında Bilgi Alpu Eskişehir

Aktepe Köyü Alpu - Aktepe Köyü - Alpu - Aktepe Köyü Resimleri - Aktepe Köyü Hakkında



Aktepe, Eskişehir ilinin Alpu ilçesine bağlı bir köydür

Tarihi

1 Altın Orda (Çadır) Devleti
1242-1501 arasında varlık gösteren, Cengiz İmparatorluğu’nun Kuzeybatı Asya ve Doğu Avrupa’daki kolu olan devlet

Cengiz İmparatorluğu’nun sınırları belirsiz olan batı bölümü, en büyük oğlu Cuci’ye verilen topraklardı Cuci babasından önce ölünce yerine Batu geçti Batu, Kıpçaklar'ı ve Macarlar'ı Moğol egemenliğine soktu Ele geçirdiği ülkeler “Cuci Ulusu” adını aldı Ama kısa süre sonra ikiye bölündü ve doğuda kalan bölgeler büyük oğlu Orda’ya verilerek Gök-Orda adıyla, Batu’ya kalan batıdaki bölgeler ise önceleri Ak-Orda ve sonraları Altın-Orda adıyla anılmaya başladı
Batu’dan sonra yerine Berke Han geçti Berke Han’dan sonra etkin bir komutan olan Nogay Han’ın ('Nogay' Cengiz Han'ın büyük torunudur Bir cariyeden doğduğu için hanedandan sayılmamış bu nedenle han olamamıştır Bu nedenle "Emir Nogay" olarak adlandırmak daha doğru olacaktır Kaldı ki ardılları "mirza" olarak adlandırılmıştır)[(mirza = emirzade = emirin oğlu)(emr>arapça, zade>farsça)] içindeki gücü arttı, hanların belirlenmesinde etkili oldu Ancak Nogay’ın kurduğu baskı, beylerin Tokta Han’a (1291-1313) katılmasına yol açtı Tokta Han, Kukanlık’ta yapılan savaşta Nogay’ı yenerek öldürttü (1299)

2 Nogaylar
13 yüzyıldaki Moğol istilasına kadar, eski Kıpçak bölgesinde (Deşt-i Kıpçak = Kıpçak Bozkırı) göçebe olarak yaşamakta olan ve Emir Nogay’ın öldürülmesinden sonra ona bağlılıklarından dolayı, "Emir Nogay yanlısı" anlamında NOGAYLAR olarak anılmaya başlanan bir Türk boyudur Aşağı İdil (Volga), Yayık ve Emba ırmakları arasında yaşayan göçebe Nogaylar, hana bağlı mirzalar tarafından yönetiliyordu 16 yy'ın ilk yarısında Astrahan Hanlığı yönetiminde de etkili olan Nogaylar, Kazan Hanlığı’nı ele geçiren Ruslar'ın baskısı sonucunda 1557-1558'de Büyük ve Küçük Nogaylar olmak üzere ikiye ayrıldılar

İsmail Mirza önderliğindeki Büyük Nogaylar, Rus egemenliğini tanıyarak İdil’in doğusunda kalırken, Bilek Bulat Mirza’nın önderliğindeki Küçük Nogaylar Kırım Hanı 1 Devlet Giray’ın yurtluk olarak verdiği Kuban boyu ile Azak Kalesi arasında kalan bölgeye göç ettiler Bir süre sonra da Özi Kalesi’nin batısında Turla (Dinyester) ile Tuna ırmakları arasına yerleştirildiler
Ruslar'a karşı yapılan savaşlara katılan Küçük Nogaylar, Kırım Savaşı (1854-1856) sonucunda Rusların Kırım’ı işgali ve Tuna boylarına doğru yayılması üzerine, Kırım’ın kuzeyindeki ve batısındaki ülkelerinden ayrılmak zorunda bırakıldılar Osmanlı İmparatorluğu'nun liman kentlerine (yürüyerek) giderken Kırım ülkesini bir uçtan öteki uca geçen ve sayıları on binlerce olan Nogaylara, ya Rusya'nın daha az istenebilir nitelikteki bölgelerine göçmek için kendi yurtlarını terketmek, ya da Osmanlı İmparatorluğu'na göçmek seçeneği verilmişti

Osmanlı toprakları'na (yani Balkanlar'a) gitmeyi seçen bir kısım nogayların göçü 1860'lı yıllar boyunca sürdü (Yaygın olarak bilinenin aksine Osmanlı aslında bir Anadolu devleti olmayıp 'Rumeli', diğer bir deyişle Balkan devletidir)
Çok sıkışık yaşam düzeninin bulunduğu göçmen kamplarında, sağlık koşulları kötü durumdaydı Sürgün edilmiş Nogaylar'ın toplanma ve yerleştirilme merkezlerinden biri de bugün Romanya sınırları içinde bulunan Mecidiye (Medgidia) ilçesidir

Adını kurucusu olan Sultan Abdülmecit'ten alan Mecidiye (Medgidia) Romanya'nın Dobruca bölgesinde, Köstence İli'ndeki Karasu vadisinde bulunuyor Nüfusu 50000 dolaylarındadır (2009) Kuruluş tarihi 2 Eylül 1856 dır Sultan Abdülmecit kuruluş ile ilgili fermanını bu tarihte yayınlatmıştır Medgidia belediyesi 150 kuruluş yılı kutlamalarında Sultan Abdülmecit'i fahri hemşehri ilan etti

Köstence - Boğazköy (Cernavoda) - Bükreş demiryolu ve Tuna - Karadeniz kanalı Mecidiye'den geçiyor Çok ciddi üzüm bağlarının bulunduğu bölge bunun doğal sonucu olarak halen önemli bir şarap uretim merkezi Şehirde (ve köylerinde) yaşamakta olan Nogaylar etnik varlıklarını halen sürdürüyorlar''
Aktepe'nin yaşlıları Abdülmecit'i her zaman saygı ve sevgiyle andılar
Osmanlı İmparatorluğu yönetiminin o yıllarda kendi sınırları içinde bulunan bu ilçeye yerleşmelerine karar verdiği Nogaylar kendi yerleşimlerini/köylerini oluşturdular Örneğin; Nazarşa (Nazarsha), Alakapı (Poarta Alba), Aşağı Bülbül, Yukarı Bülbül, Tanakôy vb

Bu köylerin Romanya’ya Kırım Savaşı’ndan sonra mı, 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşından sonra mı (93 harbi), ya da her iki savaşın sonundaki göçler nedeniyle gelen Nogaylarca mı oluşturulduğu/kurulduğu ve bu nogayların Deşti-Kıpçak'ın hangi bölgelerinden geldiği henüz netleşmiş değil Ancak bilinen o ki; Aytamga ve Kôztamga kolları (Nazarşa ve Alakapı'lılar) Kuban boylarından geldiler

Sonraki yıllarda Osmanlı'nın Balkanlar'da da toprak kaybetmesiyle, balkanlardan Anadolu'ya yeni bir göç dalgası başladı: Örneğin; Aşağı ve Yukarı Bülbül köylerinden göç edenlerin bir bölümü Eskişehir/Alpu'daki Işıkören (Aziziye = Arapkuyusu) köyünü, Tanakôy'den göç edenler Konya/Akşehir'deki Erdoğdu köyünü kurarak oralarda yaşamaya başladılar (Şimdilerde pek bilen kalmadıysa da Erdoğdu ve Aktepe köyleri akrabadırlar)
Nazarşa'dan (Aytamgalı'lar) ve Alakapı'dan (Kôztamgalı'lar) göç edenlere gelince

3 Aktepe (Rıfkîye) Köyü’nün kuruluşu
Nazarşa'dan ve Alakapı'dan göç edenler önce deniz yoluyla İstanbul'a, oradan da Eskişehir'e gönderildiler
'Sayıları 20 dolaylarında olan bu Nogay ailelerinin Eskişehir’e yerleştirilmesi sırasında, (yaşlıların söylediklerine göre) yerleşme yeri olarak kendilerine, önce, bugün Hasanbey Çiftliği olarak anılan bölge gösterildi Ancak Nogay ileri gelenleri, bu yörenin Eskişehir’e çok yakın olduğunu ve bu nedenle gençlerinin ahlâklarının bozulacağı endişesini taşıdıklarını belirttiler'
Alakapı ve Nazarşa göçmenlerinin kaygılarını değerlendiren Osmanlı yönetimi köyün Tosbağa Pınarı bölgesinde kurulmasına karar verdi(Devlet Şurası’nın 11 muharrem 1311(12 temmuz 1893) tarih ve 309 sayılı kararı)
Kuruluş tarihiyle ilgili olarak, sonraki kuşaklardan bazıları şöyle diyorlar: "Kartbabam, 'Bîz kelgende Alpı'da tren colu baredî,' dep aytatagan edî" (Haydarpaşa-İzmit-Ankara demiryolu 1888 yılında II Abdülhamit’in Almanya’dan aldığı parasal destekle gerçekleştirildi Daha sonra bu yol Bağdat’a kadar uzadı ve Haydarpaşa-Bağdat hattı Bağdat Demiryolu olarak anılmaya başladı)
Nazarşa ve Alakapı'dan gelenler Rıfkiye Köyü'nün kuruluş sürecinde Uyuzhamamı Köyü'nde konuk oldular Örneğin; bugün Aktepe Köy Konağı'nın bulunduğu yerin bitişiğindeki azbar'ın ilk sahibi Üzeyir Özkan (Zöyür Akay)dır "Zöyür Akay" bu büyük göçe babası Hacı Ömer'in yanında, 15 yaşında, yeni yetme bir delikanlı olarak katıldı Hacı Ömer'in tek çocuğuydu Hacı Ömer kuruluş sürecinde Uyuzhamamı köyünde öldü Mezarı da Uyuzhamamı köyündedir


Coğrafya

Eskişehir iline 48 km, Alpu ilçesine 7 km uzaklıktadırKöy, Yukarı sakarya havzasında, dağ içi ovalarla kaplı, Porsuk havzasındadırToprak çeşitlidir Dağ yamaçlarındaki topraklar kırmızı toprak, dağ içi ovalarda alüvyonlu toprak ve artık yaşlanmış dağlardan olan Akbayır, beyaz toprak ve Porsuk kenarları alüvyon topraklardan oluşmaktadırKöy alanının 2/3'ü sulanır durumdadır Karasal iklimin hüküm sürdüğü alanda yağış eğimine paralel olarak verim alınmakta,sulamanın yaygınlaşması ile birlikte endüstri bitkileri üretiminde artış olmuştur Köy merası geniş bir alana sahiptirKöyde Mera Mevkisi olarak Nişancı, Darören,Ağılaldı,Kelkaya,Dokuz oluk,Akbayır,Karpuzp ınarı vardırKöyde sulama alanı olarak porsuk,Karadere sulama göleti ve ayrıca derin kuyular vardır

İklim

Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir Kışları soğuk, yazları da çok sıcak geçer

Nüfus

Yıllara göre köy nüfus verileri
2007 135
2000 125
1997 130

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır Ayrıca köyün geneli Bağ-kur ve SSK emeklisidir Ekonomik durumu iyi, yaşam standardı yüksektirMuammer ATAK

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadırMuammer ATAK

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

2004 - Saim Ersen
1999 - Saim Ersen
1994 - Hilmi Börakay
1989 - Hilmi Börakay

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır Darören mevkiinden sağlanan Köyün içme suyu şebekesi vardırYeraltı Suyu yüzeye yakın olduğundan ayrıca hemen hemen herkesin evinin bahçesinde kuyu ve Tulumba bulunmaktadır Kanalizasyon şebekesi yoktur Ptt şubesi yoktur Herkesin evinde otomatik telefon vardır Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır Köyde köykonağı vardır Muammer ATAK