Camdan Engeller

Bilmiyorum hiç dikkatinizi çekmişmiydi,bir sineğin evinizdeki pencerelerden birinin camının köşesine ilişip bir ordan bir oraya uçuşup durması ve amansızca dışarıya çıkmaya çalışmasına bir anlam verebildiniz mi hiç

İllaki bu duruma bir şekilde tanıklık edip, ya sineği öldürmüşsünüzdür,çıkardığı rahatsız edici vızıltı yüzünden yada o vızıltı ile sineği baş başa bırakıp geçip gitmişsinizdir her haldeElbette ki sinek dışarıya çıkmak istiyor cevabınız bu olacaktır böyle bir soru size yöneltilse idi eğerAncak hepimizin bildiği gibi cam şeffaf ve görünmeyen bir elementtirBiz bunun farkındayız ama sinek nerden bilebilir ki dimi Sineğin yaptığı tek şey dışarda gördüğü ve gözlemlediği dünyaya bir an evvel ulaşabilmek,bir engel var bunun farkında ama durumu çözemediğinden dakikalarca uğraşıp durur hayallerine bir an evvel kavuşabilmek içinDediğim gibi bu durumu gördüğümüzde kimilerimiz bu sineğin hayallerine son verirken kimileride hayalleri ile başbaşa bırakıyor zavallı sineği

Maalesef bizim hayatımızda da göremediğimiz ve bir anlam veremediğimiz şeffaf engeller varBazılarımız mutluluğu önceden görür ve ona ulaşmak için didinip dururAma hep bir engel çıkar ve mutluluk gözünün önünde olduğu halde ulaşma fırsatını bulamaz , bu görünmeyen engeller yüzündenMutluluk herkeste farklı anlamlar da vücut bulurKimilerine göre mutluluk iş hayatında geldiği son nokta,kimilerine göre içerisinde sevgi ve huzur olan iyi bir aile hayatı,kimilerine göre ise mutluluk , sevdiğinden aldığı güzel bir haberdirTabi mutluluğun tarifleri bunlarla sınırlı değilolamazda zatenSadece bu örneklerle yazımı sınırlıyorum

Engeller ne şekilde olursa olsun şeffafta olsa görünürde olsa hiç hoş şeyler değildirAma bazen engelin kendisi özbenliğimiz de olabiliyorİnsan yapısı kolay değişime uğramazÇünkü o yapı birden bire oluşan bir şey değildirZamanla oluşan benliğimizin ayrışmasını yine zamana bırakmalıyızBenliğimizde cam gibi şeffaf ve görünmezdirBazen oluyor ya bir aşk içerimizdeki mutluluğu görüp geliyor ve görünmeyen benliğimizin cam köşelerinde amansızca çırpınıp durabiliyorSırf bir kaç santim ötedeki kalbin içerisinde saadeti bulabilmek ümidi ile hemdePeki ya biz benliğimiz aşkı engellerken hiç mi can çekişmiyoruz,hiç mi acımıyor içimiz sanki,ama bu camlar ses gecirmiyor ki,dışardan ses geciriyor ama içerden izin vermiyor kiKaç sefer dayanıp yıkmak istemedim mi sanki benliğimi, bu şeffaf engeli aşmak için uğraşıp dururken kaç aşkı ziyan ettiğimi farkına bile varamadım oysa

Sanırım ben aşk oyununda mızıkçı bir oyuncuyu temsil ediyorumSenarist elime tutuşturmuş basit bir kelime "Biz" diye bağırmam gerekiyor oyun boyunca sadece ama onu bile yüzüme gözüme bulaştırıp "Ben" deyip duruyorumBen şeffaf engellere takılıp dururken bu oyun süresince bir tat alamıyacağımda belli oluyor zatenSanırım uzunca bir müddet aşk oyunun güzelliği adına , aşk oyunundan çekilmek en doğrusu diye düşünüyorumBasit bir kelimeyi bile ezberleyemeyen birinin bu oyunda figuran olarak oynaması bile sakıncalı galibaNe zaman ki ezberim kuvvetlenecek o zaman bu oyuna başlamalıyım yeniden tekrar,ama o zamana kadar uzak kalmalıyım ki ; sesimden yeni yeni dağlar oluşmasın birilerinin gözünde