Parasızlık

İncili Çavuş, İstanbul'da bir ara peş parasız kaldı Karşıya geçip bir arkadaşından borç para istemeye karar verdi Ama geçmek için kayıkçıya verecek parası da yoktu Evinden çıktı, düşünceli bir şekilde iskeleye vardı Bir kayıkçı, bunu kayığına aldı Nereye gideceğini sordu İncili Çavuş sağır ve dilsiz numarası yaparak, eliyle karşıyı işaret etti Kayıkçı, bunu alıp karşıya geçirdi Buda başka bir yeri işaret etti Oraya götürdü Bir başka yeri gösterdi Kayıkçımızın da sabrı tükenmişti İnciliye verip veriştirmeye başladı Ama onu da ineceği yere götürdü İncili, kayıktan inerken konuşmaya başladı : - Gel bakalım kayıkçı evladım Sen buraya getiresiye kadar bana verip veriştirdin Şimdi Karakola gidelim de şu sövdüklerinin hesabını ver Ondan sonra da ben senin hesabını ödeyeyim Kayıkçı baktı pabuç pahalıya mal olacak, kıyığı da bıraktığı gibi kaçmaya başladı İncili de böylece, parasızlığını belli etmeden, arkadaşına ulaşmış oldu