Aylar Yıllara Dönüştü...Sen Hala Yoksun

Savaş mı?Kime karşı bir savaş bu…Mağlubiyeti bile bile,yenilgiyi sindire sindire kazanılacak olan ne??Küçük sevgi artıkları mı…??Ben savaşın tam orta yerinde, kalkansız mağlubiyeti çoktan kabul etmişimHenüz –dante gibi gelemesek de ömrün yarısına-Yaşayacağım yolu uzun uzadıya kat ettimÖğrendim seninleyken de yalnızlığımın kaçınılmaz olduğunuBiliyorum,yine elime yüzüme bulaştırdım,bu aşk oyununu Eylüldü… Sen gittin…Okullar açıldı gittiğinin ertesi günüEylül yaprakları düştü yollara…Bomboş şehri dolduran varlığın silinip gidince,çocukların ayak sesleri kaldı kaldırımdaEylül ayı,yazdan geçiştir,son bahara…bazı akşamlar üşüdüm,seni örttüm ruhuma…sen benim yamalı düşlerimin sihirli anahtarıydın…Bir kışa dayanamadı bu sevda…Kar beyaz düşmedi toprağa…ama üşüdüm,,,sensizken bu eylül ayında…başlamıştı sanrılarım ruhumda Ekim; Ilık rüzgarlar düşürüyor bu mevsimde…Şehir tüm rengini değiştirmiş…Yüzüne hasret kaldığım,acımın boyutu dayanılmaz…Eve gidemiyorum…Bizimkiler görsün istemiyorum gözlerimi…yatağım tek sığınağım,iş yerinde ağlıyorum sürekli …telefonum yastığımın üstünde,gizli numaraları sana yorumluyorummutlu oluyorum Şehir şahit,ekim de… Kasım… Kasım yağmurları başladı…Bu ay senin ayın…Yeni bir yaşı ağırlıyorsun…saçlarındaki akların sayısı mı artıyor yoksa…Yoksa zaman acımazsızca vuruyor mu çizgilerini ruhuna…Sesini özlediğim,çocuk adam…içim acıyor…iyi ki doğdun diyemediğim için…Sözlerim dağılıyor her gece şiirlere…Gitarım hiç ayrılmıyor başucumdan…dokunamıyorum tellerine
Aralık… Yeni yılım merhaba…Sen misin gelen beyaz pamuk,şehrimin yatağına…dondurucu soğuk…krizlerim devam ediyor hala…üşüyorumüşüyorum…üşüyorum…hav a kurşuni,yalnızlığım siyaha çalmış…Konuşmuyorum,görmüyorum,duymuyorum hiç bişeyi… Kapılarımı açmış gelen gideni seyrediyorumBen vazgeçmişim kendimden,vazgeçilişlerimi izliyorumTepkisizim…Ne yapıyorsun?nasılsın hiç haberim yok…Şehirde insan telaşı,bana çarpmıyor bu akan kalabalık…Ben hala dağınığım …sen topladın mı kırıklıklarını_??
Ocak… Okullar tatile girdi…Birileri hayatıma girmeye devam ediyor…ruhumu okşamaya…tenime dokunmaya…bu beni daha çok yaralıyor…değen eller acıtıyor ve kanatıyor… Hoyratça ziyan ediliyorumUmurum da değil inan…Çünkü bu acı senin acın kadar hırpalamıyorDoyan bedenler çekip gidiyor…daha bir mutsuzum,daha bir vazgeçmiş kendinden…Şehir duruldu…Sokaklarda iş güç telaşına koşan insanlar dışında kimsecikler yok…Kendime yollara vuruyorum,ayaz bulaşıyor,elime yüzüme… Şubat… Sevgililer günün kutlu olsun Çocuk kalpli büyük adam…Hayatımda hiç 14 şubat kutlamadım…Bana yolladığın bileklik elimde,terlemiş avucum içinde…Bugün ilk kez söyledim şarkımızı,ilk kez çaldım gitarımı…Canımdaki yaralar hala kapanmadı… Mart… Şehrim uyanıyor kış uykusundan…hala ısınmak için yakıyoruz doğalgazı…hala soğuk buralar…Bugün,elindeki gelecek hayaliyle kapımı çaldı,bir adam…elimi aldı elinesenin sözlerini söyledi yüzümeKaçmak istedim,yapamadım…O konuştukça daha çok acıdı canım…eve geldim oturup ağladımağladım…sonra şarkımız başladı bir radyoda…ben daha çok ağladım…bir mesaj attım o adama…—üzgünüm,kalbim geçmişte kalan bir aşkta—incindi biliyorum…ben daha çok incindim
Nisan… Güzel havalar akın ediyor şehrim üstüne8 ayı devirdim tek başıma,sensizlikte…Hala bir haber yok…hala suskunluğunu koruyorsun…Ben biraz daha iyi gibiyimacaba kendimi mi kandırıyorum…?? Yoksa bu sessizlik bir bozgun öncesi mi??
Mayıs… Çoluk çocuk herkes sokaklardaÇiçekler rengini almış bahardan…Ben hala mutsuzum Haziran… bugün senin doğum günün iyiki doğdun Temmuz… ay yakamoz düşürmüş,denize…dalgalar dillerine doladıkları şarkıyı söylemekte…ben duyuyorum onları, başkaları hiç duymasa da…Sonra bir cümlen takılıyor aklıma,mutlu oluyorum birkaç saniye…sonra düşler kuruyorum,biliyorum hepsi ütopya… Ağustos… Ruhum ihanet etmedi bu sevdaya…sadakatimi korudum Eylül… İşte bir yıl…sensiz gecen kocaman bir yıl…Suçlamıyorum seni sevdiğim,ruhuma giyinmeyi özlediğim adam…şimdi içim acıtan kocaman bir sensizliğe bu isyan… İçime öyle bir girdin ki,ben dahil her şey yerle bir oldugeçen yıl bu zamanlardı senle kurduğum bir hayat…elimde şimdi yalnızca külleri kaldıkimse inanamıyor bu ayrılığa…ben inanamazken,hayattan bir mucize beklerkensöyle sevdiğim adam kimi neye inandırayım…İçimde biriktirdiğim senden arta kalanlarla yaşamaya çalışıyorum…Savaş diyorlar ya…savaşın mağlup kraliçesini oynuyorum Ben gerçek bir aşkın olgunluğuna Erdim,ne yazık sen anlamıyordun Hayır cevabını dalgınlığına Verdim,ne yazık sen anlamıyordun Karanlık kapladı gündüzlerimi, Görseydin sensizlik krizlerimi! Geceler boyunca bu gözlerimi Yordum,ne yazık sen anlamıyordun Sağ salim çıkar mı bilmem yarına? İncittin kalbimi yaktın nârına, En yakın dostları senin uğruna Kırdım,ne yazık sen anlamıyordun Sevginin kanaat ettim azına; Çaresiz boynumu büktüm nazına, Ben senin yüzünden aşk çıkmazına Girdim,ne yazık sen anlamıyordun Aşkımı sorsaydın ağaca,kuşa; Tutuldu derlerdi bir tek bakışa Yeter anla diye başımı taşa Vurdum,ne yazık sen anlamıyordun Şiirdim kalbine yaz beni diyen, Resimdim aklına çiz beni diyen, Gönlüne sığınmış çöz beni diyen Sırdım,ne yazık sen anlamıyordun Çevir dim kendimi sabır yönüne, Sonunda kavuştun leyla ününe, Mecnunum aşkımı gözler önüne Serdim,ne yazık sen anlamıyordun

alıntı