Ben ÖLüyorum , Seni Yaşamaya Emanet Ettim. .

TeseLLi BuLduğum MektupLara BakakaLdım Ardından
Şimdi Seni , Bir ŞehirLerarası OtobüsLere Emanet Ettim
GeLemesemde Adım Adım Yanına
Yüreğim Kan AğLAr Her Haykırışımda

BiLsen ne acıLAr çektim ,
Her gittiğim şehirLerde
Bir parçam her zaman sana ait oLdu
BiryerLe unutmuştum bedenimi
MecburiyetLerden Doğdu bu hıçkırıkLar
Her "hoşçakaL" deyişimde gözLerimden akan damLaLArımsın artık
Bitmesin diye bekLediğim umutLarıma
Bir yenisi daha ekLendi sonunda
Ne Zaman geLecek
Bir Gidişin başka zaman hangi şehirde kaLacak ?

HüsranLa bitti koca yıLLar
Ömrümü emanet ettim hasretLere
Kokunu içime her çektiğimde ,
DiyarLarım yok oLuyor
Küçük bir şehir kasabasının
Avuç içi kadar aç bıraktığı çocukLar gibiyim

GeçiLmez artık duygu taksimLerinden
ELLerini birdaha kimbiLir ne zaman tutacağım
Ne zaman göğsüne yatıp uyuyacağım
Ne zaman uyandığımda seni yanımda buLacağım
Ben seni YAŞAMAYA emanet ettim
Bırak ömrüm senin oLsun
YaşayamadıkLarım senin oLsun
Ben öLüyorum ;
Birazdan gidiyorum
Uzun bir yoLcuLuğa çıkacağım
KimbiLir ne zaman döneceğim