Allahümme Ya Müfettihal Ebvab, İftah Lena Hayral Bab

Allahümme ya müfettihal ebvab, iftah lena hayral bab



“Allahümme yâ müfettihal ebvâb İftah lenâ hayral bâb, Allahümmerzugnâ rizgan halâlen ve rızgan vâsian birahmetike yâ erhamerrahimin” (Ey kapıları açan Allahım! Bize hayır kapısını aç Rahmetinle bize helal ve bol rızık ver! Ey merhametlilerin en merhametlisi Allah'ım!) Amin ecmain



Ünlü hükümdar Timur'dan sonra yerine geçen oğullarından Şahruh (XV yyıl) babasının tersine bilime ve bilgine değer veren, dindar, halim, selim biriydi Bilginlerle oturup kalkmaktan zevk alırdı Şahruh'un çevresindeki bilgin kişilerden biri de Nimetullah Efendi idi Aynı zamanda evliyadan olan Nimetullah Efendi'nin dilinden düşürmediği bir söz vardı: "Allah haramdan kaçanı korur" (Yani kişi haramdan kaçarsa Allah ona haram yedirmez, nasip etmez, demek istiyordu)

Bu sözü sık sık tekrar eder, bununla biraz da hükümdar ve adamlarını uyarmak amacı güderdi Şahruh da bunun her zaman mümkün olmayacağını, insanın bazen bilmeden de harama el uzatabileceğini ileri sürerdi Şahruh bir gün sarayında özellikle Nimetullah Efendi'yi ağırlamak üzere bir ziyafet düzenledi Başta hükümdar ve Nimetullah Efendi olmak üzere davetliler sofraya oturdular Baş yemek kehribar gibi kızarmış bir kuzu çevirmesiydi Herkes gibi Nimetullah Efendi de iştahla yiyor, yedikçe "Allah haramdan kaçanı korur" sözünü tekrarlayıp duruyordu Hükümdar ve

adamları da bıyık altından gülüyorlardı Nihayet yemek bitti Şahruh Nimetullah Efendi'ye sordu:

- Allah haramdan kaçanı her zaman ve her durumda korur mu?

- Evet korur, haramdan kaçana Allah haram nasip etmez

- Ama hocam seni korumadı, sende bizimle birlikte haram yedin

- Hayır, ben haram yemedim haramı siz yediniz

- Boşuna iddia etme hocam, sofrada yediğimiz kuzuyu benim adamlarım çalmıştı, hırsızlık malıydı o

selam ve duâ ile